Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (17) Poezja (2350) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 10 stycznia 2019

kobieta i kołnierzyk

poznałem wiele kobiet
przeglądały się w moich oczach
mówię dobrze pięknie

pewny zgubiony
kuszony urokiem

poznałem kobietę
jak w koszuli kołnierzyk
na szyi co za numer

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 10 stycznia 2019

kobiecie nie szczędząc słów
biegnij z nią z prądem i pod prąd
nie zaniedbuj jej zawsze dobrze mów
kochaj ją ona pokocha cię za nic

kobieta silną bywa
jak ostrze brzytwa tnie
o dzieci wasze dba
gdy potrzeba nadstawia pierś
walczy do utraty tchu

nie zdradzaj jej ona nie zdradzi ciebie
zakochane serca dwa wybijają rytm
nadając życiu sens istnienia
otuleni w troski zapominamy o trudach

kobieta silną bywa
jak ostrze brzytwa tnie
o dzieci wasze dba
gdy potrzeba nadstawia pierś
walczy do utraty tchu

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 10 stycznia 2019

baju baj

zbudzony uśmiechem
zapach kawy świeży chleb
przy stole żona mówi że

-lubię ciebie
-mogę cię zjeść

w twoich ustach oddech
na policzku pocałunek gości

dotyk ciał ze smakiem bym jadł

za oknem świat droga zabielona
płoty blade od nadmiaru puchu

kocham poranki bliskość słów
zawijam z kanapkami do pracy

byle się nie spóźnić byle jak
a jednak złodziej czas

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 8 stycznia 2019

koń

ze skwarkami chleb
ostygła ciemna herbata
osłodzona czubate łyżki trzy
pojedzony osuwam się we śnie

praca się odwlekła
na potem

opasły pełny zwierz
żona wypożycza mnie
do roboty śle jak list do skrzynki
na plecach nie pisze że ja to koń

przecież wiem nie odmawia się kobiecie

liczba komentarzy: 6 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 6 stycznia 2019

na zawsze

nie dostajemy nic na zawsze
prócz życia wiecznego

dzieli wiele różnić
dzielące człowieka mury
spalone mosty

kurtyna opadnie
oby nie za późno

warto walczyć
lecz lepiej złożyć broń

śmierć przejściem
kawałkiem drogi
mostem na drugi brzeg
ciepłym spojrzeniem w oczy

westchnąć złapać wdech
zadając pytanie po co tak wiele
złoto diamenty lecz
bez wody pustyni życia

niezmierzonej nie przejdziemy
dokąd gonitwa prowadzi

bardziej duchowo
człowiek winien rozwijać się
zgodnie z naturą trwać

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 27 grudnia 2018

nie bądź taki pewny

nie zdzieraj czasu ze ścian
na haku zawieś spojrzenia
slajdy wspomnień w duszy
obrazy przed oczami

wygięty na leżaku w depresji
co świat co ludzie oferują
prócz tabletek okrągłe krążki
ledwo mieszczą się w dłoni

kilku żyć nie masz choć wmawiają
człowiek wszystkim się zachłyśnie
byle dobrze się żyło

odchodzą dni krok po kroku
mijają noce bezpowrotnie
księżyc zimny pośród gwiazd
na niebie milczący

tkwisz w gównie po kolana
chcesz odebrać to co najlepsze
nie próbuj każdy ma miejsce ma czas

do drzwi zapuka kostucha
nie ubrany nieogolony
naciągnij spodnie
gościa nie znieważaj
zrób kawy ze śmietanką
nadszedł czas będę kolejny

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 27 grudnia 2018

krew i biel

mam prośbę nie patrz na mnie doskonale
jakby za chwilę sfinalizować miałby się świat
świat o który walczyłem z samotnym sobą

na wargach masz krew
dotykasz okrutnie moich ramion
pozostawiając ślad palców
boli mnie bardziej niż ujemny sen

dusza cierpi podkurczona w nicość
w głowie pełno myśli nieprzydatnych
źle życzysz przecież wierzysz
mi zakazano umierać
życie wieczne piekłem na Ziemi

biała koszula kilka kropli krwi
ranisz ciało i ducha słowem smutnym
na twarzy z gramem rozkoszy
pojawiałem się za szybko
znikam
w wewnętrznej świadomości

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 18 grudnia 2018

zgubiony sternik

hej otwórz usta z ręki mi jedz
dość kłamstw albo ja albo piach
w tym dniu na wieki albo nigdy
kochasz mnie a nienawidzą ludzie

każdym świtem umieram
każdy umrze nawet świat
bezsilny tępo patrzę
w blady sufit by tak spadł
spokojny ogień
we mnie by zgasł

przy tobie mały jest świat
od lat szukam cienia by się skryć
oczy moje jak twoje wypalone
węgle jarzą się w mlecznej mgle

każdym świtem umieram
każdy umrze nawet świat
bezsilny tępo patrzę
w blady sufit by tak spadł
spokojny ogień
we mnie by zgasł

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 17 grudnia 2018

na krańce losu

na szańcach losu
nad wbitą flagą biały orzeł
w sercu wrząca krew

płynna stal
nie do zatrzymania
machina wojenna

polski żołnierz
z losem we własnych rękach
niechaj strzeże się najeźdźca

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 15 grudnia 2018

wiatr co w objęciach

ubywa czasu
nie odłożysz go
to nie grosz
twarz się marszczy kruszy na popiół

w ramionach byłaś wiatrem
na chwilę czułem zapach rozpuszczonych włosów
jedyny raz jedwabisty szelest zza wzgórz

tajemniczy świat którego mam dość
nasycony tobą powietrzem wodą
w poszukiwaniu ukojenia w sobie

zmykam czakry wołam Boga
by zaniósł mnie ten wiatr co mnie światu dał
tam gdzie dal szum wody zieleń spokoju gram

przekwitam z każdą zorzą na niebie
skamieniałe ludzkie serca są ciężkie
znikam w samotności w spokoju szumnym lasu