Poezja

myśli w głowie jasne mocne
jak szklanka zburzonej wody 
 
chaos opisany matematycznie
kilka wzorów ścisłych przykłady
 
śmierć trzaska drzwiami
nie ma w dłoni kosy
nie błyszczy nierdzewną 
 
istnienie istnieje dłużej niż zawsze
nić życia ciągnie sznury DNA
pierwiastek boga w naszych żyłach zamyka obwód
 
wstążki w dłoniach układasz
szkoda każdego dnia
czas płynie szybciej niż przekaz myśli w mózgu
 
w przestrzeni kompletnej
rozszczepione kolory tęczy 
obrazy zatykają usta
pocałunek zbyt tłusty by zdradzić tajemnicę
 
oczy pełne światła gwiazd
na stole gołębie wydziobują prawdę
okruchem ty okruchem ja
chłoniesz dzień jak gąbka wody brzeg
 
życie 
nigdy nie powstało
żyło w niematerialnej formie
ciałem się stało
 
bóg między nami
spaceruje naszymi ścieżkami
zbudź zmysły zbudź iskrę dobrej nowiny
poznawaj świat zgłębiaj piękno zielonej łąki
 
kochaj dobrym uśnij na kilka lat