Latest items:

Poetry

	Teresa Tomys
	PROFILE About me Friends (38) Forums (2) Books (4) Poetry (428) Prose (1) Photography (134) Graphics (401)

latest best rating most commented

Teresa Tomys, 4 april 2020

nie pytam

czy to koniec wędrówki
niepodziewanie osaczeni
w swoich klatkach
w lęku niewiedzy
wokół zaraza
biada nam starcom
codzienne wyroki tragedią
rozciąga się nicość
na nic marzenia
ręka nie dotknie ręki
dla wszystkich to samo
w każdy dzień i noc bezsenną

drży rusztowanie życia

III.202/T.Tomys

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Teresa Tomys, 4 april 2020

czerwone

i stawiam wino na stole
dla siebie samej
bo przez zamknięte drzwi
nie wejdziesz

zasiadam w trosk towarzystwie
uwikłana bezwiednie
w trudy dnia dzisiejszego
biorę haust

cierpkie
ale kolor ma piękny
jak myśl w której
doczekam szczęśliwej nowiny

IV.2020/T.Tomys

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Teresa Tomys, 31 march 2020

zamykamy drzwi

znowu na świerku białe pazury
ażurowych koronek
spóźniona zima odciska swe piętno
ścieli na biało bieżnie

a my

schowani umyślnie
chociaż niewinni
w pułapkę zamknięci
szukamy radości

bo z nami

zabójczy czas
najgorsza z wizji
uciekamy w opiekę boga
w jego rękach nasz świat

pośród białych pól płyną łzy

III.2020/T.Tomys

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Teresa Tomys, 31 march 2020

teraz

nie porównuj mnie ze słońcem
bo nie wiem
kiedy pogubiłam promienie
blask mój
to tylko wspomnienie dzieciństwa
powracające w strzępach
gasnę wędrując po ujście
szkoda mi lasów i łąk zielonych
pachnących fiołków
ociągam się z odejściem
nie chcę
i ty mnie nie wyręczysz
mogłabym jeszcze jaskółką zakwilić
doprawdy

zostawię tylko niszę śladu

III.2020/T.Tomys

number of comments: 4 | rating: 3 | detail

Teresa Tomys, 17 february 2020

tak naprawdę

to nie byłaś kochana
wszyscy o tym wiedzieli
tylko ty ufna od zawsze
wciąż widziałaś tę miłość
od przypadku były kwiaty
za pieniądze zabrane z ukrycia
słowa piękne nie jego
przytulałaś do serca i wierzyłaś
ale to
kłamstwo za kłamstwem
aż zabłysło światełko
zobaczyłaś że nic się nie zgadza
nie ma domu którego pragnęłaś
a pamiętam

zawsze miałaś nadzieję

I.202/T.Tomys

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Teresa Tomys, 16 february 2020

przemijanie

przychodzi znienacka
nagle widzisz że jesteś
nie taka jak dawniej
twoje ciało dojrzało
ale jest takie inne
piersi zmieniły kształt
oczywiście na lepszy
za to oczy
chyba gdzieś blask zgubiły
dłonie noszą ślady
zmian starczych
i stopom z haluksami po drodze
dziwnie brakuje talii
tylko włosy
te masz wciąż jednakowo piękne

I.2020/T.Tomys

number of comments: 4 | rating: 4 | detail

Teresa Tomys, 13 february 2020

ktoś się pomylił

tyle miłych słów i spojrzeń

to było wczoraj
dobre prognozy zapowiadały słońce
jednak niespodziewany wiatr
przyniósł tylko okruchy pojedynczych
promieni

ważną stała się myśl

niedokończona rozmowa
wiruje jak jesienny liść
szuka dobrego miejsca
wreszcie przysiada
w odnalezionej pustce

pąsowa róża więdnie

I.2020/T.Tomys

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

Teresa Tomys, 7 february 2020

popołudnie

w moim prawdziwym życiu
tylko trzcina ma złoty kolor
rozkołysana wiatrem
śpiewa zawsze podobnie

tuż obok
ażurowe korony drew
rozkładają się pięknym cieniem
na każdy liść i kamień
spadają krople deszczu

jestem tu
na jeszcze mokrej trawie
coraz bliżej mi do brzegu
z którego zobaczę przestrzeń

niezakłócona niczym cisza
jest teraz ze mną
mięta pachnie
wyjątkowo aromatycznie

I.202/T.Tomys

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

Teresa Tomys, 5 february 2020

pozwól

opowiedz mi o szczęściu
choćby o takim w kropli deszczu
i o tym w dobrej myśli
już od samego rana
o pięknych spotkaniach
mów
co z rozmów wynika
posłucham
pojąć spróbuję
tymczasem jestem tu tylko
z szumem wiatru
i myślą
której wciąż nie rozumiem

II.2020/T.Tomys