Latest items:

Poetry

	Patrycja
	PROFILE About me Friends (34) Poetry (68) Prose (2) Photography (138) Graphics (1) Postcards (27) Diary (7)

latest best rating most commented

Patrycja, 27 march 2012

rymuję Ci babciu

morfeusz cię ubrał w snu białą sukienkę
i teraz kołysze w przytulnych ramionach
wiatr brzozom ugina długie białe szyje
już ostatnie liście błyszczą w koronach

chyba zapomniałaś o kwiatach w ogrodzie
co w okno stukały każdego poranka
by móc cię zapachem najpiękniej obudzić
czemuż taka smutna wisi dziś firanka

czas stracił przez lata wybite godziny
a kot już ostatni wąs z nosa wyrywa
wciąż myślę o tobie lecz wiem że niebawem
mocno cię uściskam bo mnie też ubywa

number of comments: 8 | rating: 13 | detail

Patrycja, 25 march 2012

biologia rozwoju

wczepione w fastrygi
bezwstydne dłonie
wyszarpywały pamięć

stała się kobietą

number of comments: 4 | rating: 15 | detail

Patrycja, 23 march 2012

splot

zasypiam miękko
w zielonych spódnicach ziemi
drżący zmierzch
plecie kołysanki

pąsowe piąstki kwiatów
przypominają że zaraz
przywitasz mnie krzykiem

number of comments: 7 | rating: 11 | detail

Patrycja, 22 march 2012

w twoich oczach rozhuśtane słońca

w jasnych palcach
tęsknota dotyka i plami
skrawka sukienki

pozwól raz jeszcze
wtulić się
w twoją pierś
i czekać w milczeniu
na każdy oddech
mamo

łąko rozmajona
mój biały opłatku

number of comments: 11 | rating: 15 | detail

Patrycja, 21 march 2012

wspomnienie

w zakamarkach
wiśniowego sadu
zapach unosi myśl
a potem srebrną ciszą opada

ramieniem strącam
kwiat jabłoni
mgła kaleczy stopy
brakuje cię
na każdym kroku

number of comments: 7 | rating: 10 | detail

Patrycja, 21 march 2012

jesteś

starożytną pieśnią
cichutko nuconą
co uzdrawia serce
pierwotną melodią
może trelem ptaków
barwnych i niewinnych
tańczących beztrosko

a może mgłą jesteś
co ziemię rozbiela
i wznosi się lekko
pod oknem otwartym
krawędzią chmury
gdy niebo odsłania
w rozdartym uśmiechu

jakąkolwiek formą
zamkniętą we wszystkim
możesz do mnie podejść
i w szeleście wiatru
usiąść tuż przy stole
w pokoju pół pustym
odpocząć nareszcie

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

Patrycja, 16 march 2012

...dotykaj...

tam gdzie słowa
łaskoczą uszy
drobno opadając
na rozkołysane piersi
wzrokiem opływaj

ku biodrom
na światło otwartym

number of comments: 13 | rating: 14 | detail

Patrycja, 14 march 2012

ubywanie

pod księżycem szmer
jednej gwiazdy
odebrane życie
otwierająca się
kopuła nieba

na zielonych pastwiskach
skok w poduchy
mniszka lekarskiego
i sen co na powiekach
skrapla się perliście

ciemny horyzont
a dalej
już tylko ogrody

number of comments: 5 | rating: 16 | detail

Patrycja, 13 march 2012

eldorado

gdzie będę wtedy
gdy dłonią rozsypiesz
biel na jeziorze zmarzniętym
a drugą wysokie niebo
przetrzesz pędzlem przeklętym

jak pół człowiek
a pół wspomnienie
z guzikiem w jednym rzędzie
w płaszczu przyjdę wypłowiałym
gdzie wtedy będziesz

kwiaty rozkwitną
w pachnące tęsknoty
tuż ponad głowami
gdzie czekać uparcie nie trzeba
gdzie noce kochają się z dniami

number of comments: 2 | rating: 12 | detail

Patrycja, 12 march 2012

mój Damballa

samotne noce
tylko wiatr tłucze
bezlitośnie w okna
zamiast łóżka
gniazdo skorup

nieśmiało pytam

kto mi pozostawił
noce takie w pamięci
gdzie pod powieką
węże jadowite
obraz Boga malują