Latest items:

Poetry

	Pietrek
	PROFILE About me Friends (10) Poetry (236) Photography (1) Diary (17)

latest best rating most commented

Pietrek, 5 january 2014

chapeau bas!

najwięksi artyści
to antypodyści

na jędnym ręku
stoją bez lęku

jedno nogo
wiele mogo

a dwiema
to wprost

poema
.
.
.
.
.
t

number of comments: 6 | rating: 8 | detail

Pietrek, 31 december 2013

2014

rok nowy tuż a ja
po staremu stary

i jak tu nie wpaść
w fosę pokoleń

kiedy most zwodzi
wciąż w górę i w dół

____________________________

Do siego Roku!

number of comments: 12 | rating: 8 | detail

Pietrek, 29 december 2013

moje prawnuki usypiając
absurdalnie starych rodziców

będą wierzyły w społeczny
interes i prawa jednostki

wyswobodzonej z ucisku macicy
wprost na rozpalony bruk

by jak w zamierzchłych czasach
mogła uczyć się ziemi sama

pełzając

poprzez obiecujące niezależną
pełnię indywidualnego rozwoju

rozległe puste przestrzenie
zeszklonych ersatzem słońca

miast

number of comments: 7 | rating: 10 | detail

Pietrek, 25 december 2013

zimno mi

szepczą często śmiertelnie ranni
bohaterowie filmów akcji

być może dlatego

że nieoczekiwanie mocno zrośnięci
z wilgotnym betonem chcieliby jeszcze

zobaczyć jakiś ludzki gest

czułe drgnięcie postaci mających
przed sobą kilka dubli więcej

szans poprawienia makijażu czy dialogu
choć wszystko to byle jak zwykle tanio

i na wczoraj

niebawem ktoś z dalszego planu obrysuje
kształt groteskowo skręconego ciała kredą

która rozpływając się w deszczu
wyblaknie jak niewcześnie rozbłysła

aureola

*

- Wziął, kurwa, i umarł. Naprawdę. Mamy to.
- Cięcie!

number of comments: 9 | rating: 8 | detail

Pietrek, 20 december 2013

dolina zamieci

“One more cup of coffee for the road,
One more cup of coffee 'fore I go
To the valley below.”
Dylan, Bob

wiatr świszczy jednostajnie
to ze świata uchodzi powietrze
porywając wszystkie inne dźwięki

śnieg i lód

wycięte z nieba nożycami wron
zaułki obrastają w szkliste pąkle
porzucanych słów

już czas z naftaliny
wietrzyć życie wierzchnie

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

Pietrek, 8 december 2013

przejście podziemne

edward bijał mamę czasami
rytmicznie bez zaciekłości

jako muzyk bardziej słuchał
niż dotykał instrumentu

którego nie był do końca pewien

spotkałem go któregoś wieczora
w opustoszałym pasażu

długo dopasowując

nieruchomą wąską twarz
delikatne dłonie skrzypka

do całej reszty

zniknął wtedy na dobre
a ja jeszcze trochę wyrosłem

mama i tak płakała najgłośniej

kilka lat wcześniej w dniu
w którym się wyprowadził

number of comments: 9 | rating: 6 | detail

Pietrek, 4 december 2013

zwrotnik ślimaka

nie potrafię spać ani jeść
poza domem to wszystko

wlokę ze sobą pozostawiając
opalizujący cesarski trakt

ślimaczy car tnie świat na pół

number of comments: 8 | rating: 10 | detail

Pietrek, 27 november 2013

dorośli to sieroty

skrępowani chowają rodziców

wraz z serwetką serwantką rosołkiem
miękko w całunie podmiotów i wyrzeczeń

w cieniu fotografii

czasem przynoszą wiązankę
chwilę mamrocząc do siebie
żeby lampka nie zgasła

trudno być martwym ojcem
używając żywego języka

człowiek ciągle się gryzie

number of comments: 5 | rating: 10 | detail

Pietrek, 23 november 2013

władca piątkowego wieczoru

u Tolkiena panienki są
do nie dupcenia

to w zasadzie elfom na rękę
ułatwia wymieranie

podbrzusza gładkie i majestatyczne
jak lodowce styczniowych króliczków

po których ześlizgują się
najzwinniejsze fantazje

przestańmy więc narzekać
na Erę Ludzi

number of comments: 8 | rating: 12 | detail

Pietrek, 17 november 2013

immago

przemieniam się wciąż
odmieniam pozostając

tym samym

z jedwabnego kokonu
na powrót naga larwa

półżycie półmotyla półśmierć

tylko obi tkam
z siebie coraz to

bledszy