Latest items:

Poetry

	Edmund Muscar Czynszak
	PROFILE About me Friends (32) Books (6) Poetry (546) Prose (18) Photography (20) Graphics (2)

latest best rating most commented

Edmund Muscar Czynszak, 3 february 2013

Jesienna retrospektywa

czy nakazuję sobie
zbyt wiele kiedy milczę
podczas domykania
kolejnej strony dnia
gdy podczas
wieczornej modlitwy
proszę o przebłaganie
za nieswoje grzechy
zasłaniając dłońmi usta
niemymi sennymi obrazami

życie jakie przecieka przez
gęste sita mijanych zdarzeń
pozostawia ślady błota
na błyszczącej srebrnej
paterze nocy

szpecąc odpryskami
szarości
pogodną maskę
zagubionego
w codzienności anioła
osadzonego w klepsydrze
uciekającego czasu

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 3 february 2013

Pergamanowe czary

Pergaminową płaszczyznę
namaszczasz dotykiem
zwinnych dłoni,
śnieżnobiałe obrazy
swoich uśpionych marzeń

Odpłacając
za otrzymane talenty
pozostawianym śladem
na technicznej kartce
zapisanych cieni

Są pięknem
ofiarowywanym
dzieciom,
przyjaciołom, bratu

Będące wierszem
wyczarowanym
w śnieżno białym
bajkowym zdaniu.

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 27 january 2013

Zagubienie

Tak mało wiem
choć przemierzyłem
już szmat czasu
wciąż się mozolnie ucząc
czytać z przepastnych ksiąg
życia mojego atlasu

Dotykając prawd
w schowkach pamięci
internetowych niusów
nachalnie wtłaczanych

Zagubiony
w architekturze blokowisk
zaludnionych choć martwych
przecieram oczy
zamglone pajęczyną zdarzeń

Pogrążony w wirtualnej
choć realnej
świata obecności
wyjałowiony ze złudzeń
odarty z marzeń
to nadal w swych poglądach
pogodny i bez troski

Usiłuje siebie odnaleźć
w czasie rzeczywistym

Już mi dalekim
choć wciąż bliskim

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 27 january 2013

Wirtualne odloty

Zanurzony w odmętach zagubionego czasu
obarczony stygmatami wielu różnych zdarzeń
do życia podchodząc już bez emocji
kiedy wszystko jeszcze jest możliwe
i tak wiele się może zdarzyć

Myślę o niezwyczajne miłości
jaka zdarzyć się może
na przykład w promocji
w najnowszej wersji i unowocześniona
najlepiej genetycznie już zmodyfikowanej
która będzie moim dopalaczem
od rana do wieczora i dalej
co trwa podczas nocy nie przespanej
I niech na dysku pamięci
zapisana będzie na stałe
jak coś co nie kończy się wcale

W wirtualnym świecie
gdzie świat jest
piękniejszy od marzeń

Tylko jak w to
wszystko
uwierzyć naprawdę

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 20 january 2013

Nowe

Ściana zdobiona
świeżą makatką kalendarza
styczeń
obrazek z zmrożony
pejzaż starego parku
i wszystko może się zdarzyć
Wzrok wyłuskuje
drobne paciorki czasu
różaniec cyferek
każde święto
w czerwonym kolorze
Nieruchomy reflektor słońca
ogarnia wszystkie dni miesiąca
jest siedemnasta
świeży zapach kawy
po pokoju się plącze

I wszystko
zaczyna się od początku
dalszy ciąg historia
mojego świata
z początkiem
jeszcze bez końca

number of comments: 1 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 20 january 2013

Zagmatwane spotkanie

Martwą przestrzeń nocy
skowytem wiatru
przerywane zdania
Zziębniętym spojrzeniem
czas ogarniam
co w czeluści
ciemności się zatraca

Księżyc namaszcza
wychudłe od
smutku cienie

Podmuchem zdarzeń
pogmatwane proste sprawy,
wyjałowiona ze światła
milczy ziemia

I nic już
nie mamy
sobie do powiedzenia

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 20 january 2013

Wtorek czwarta na ranem

Siermiężne myśli uciskają dusze
po mapie mojego nieba
defiluje kondukt czarnych chmur
Otrzymane wiadomości
przytłaczają mnie do posadzki ziemi
milczenie spływające po twarzy
wnika w ukrwione tkanki
rzeczywistości
Świąteczny nastrój rozpływa się
niczym wczorajszy śnieg
pod naporem ciepła

Jestem soplem
zawieszony pod pułapem świta
nie ogarniającym wszystkie
zawiłości losu
Ucząc się życia co dzień od nowa
pozostaje nie dedukowanym
traperem życia

w ulicznej latarni
przepala się żarówka
noc tracąc swą barwę

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 12 january 2013

Noworoczny taniec

I znowu kolejny rok
a ja nie wiem
czy jestem nadal u siebie
Słońce zachodzi
jak zawsze za bryłą wieżowca
każda chwila jest inna
jakby nie moja obca
Ty, jak co rano
pozostajesz w kokonie
swej tajemnicy
I tylko czas zdaje się
dni skrupulatnie liczyć
Wciąż te same pretensje
powtarzające się pytania
Od lat uwikłany
w ten sam
chocholi losu taniec
te same kroki powtarzam

Wciąż nie przestaje marzyć

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 12 january 2013

Urojony poeta

zaszyty w zakamarkach ciszy
gdzie zanikają myśli
kiedy wszystko
staje się historią
i nic nie potrafię
sobie już wyśnić

usiłując wadzić się ze słowem
przed pustką się bronie
gdzie zagubiłaś się weno
że niema cię koło mnie

Bogini moich
urojeń

number of comments: 0 | detail

Edmund Muscar Czynszak, 29 december 2012

Planeta- człowiek

Często skrywam się
za wachlarzem słonecznego
uśmiechu
zaglądając ukradkiem
w twarze spojrzeń
nieznanych
ludzi

Nie
oceniam
znikając
w gwarze dnia
jak niezidentyfikowana
planeta