Latest items:

Poetry

	Paulina Peciak
	PROFILE About me Friends (3) Poetry (37) Prose (1)

latest best rating most commented

Paulina Peciak, 12 november 2012

*** (próbowałam)

próbowałam być dla ciebie aniołem
ale męczą mnie skrzydła
aureola ciąży na skroniach
i ta dobroć
taka
nie dla mnie

próbowałam pod bielą szat
ukryć nie-świętość
nieznośne człewieczeństwo

i byłam przez chwilę
twoim aniołem
gdy splecione dłonie
palcami składały pocałunki

nie wypuszczaj mnie z rąk
a zachowam skrzydła

number of comments: 13 | rating: 6 | detail

Paulina Peciak, 30 november 2010

***(dobrze by było)

dobrze by było
gdybyś nie był przy mnie
kiedy zbyt głośno myslę o świecie
może wtedy
starczyłoby ci sił
aby we mnie uwierzyć

ktoś, kiedyś nauczył mnie miłości
do ciebie
ślepej ufności w twoje istnienie
bo tak trzeba
nauczono mnie zginać kolana
składać równo dłonie
i pokornie chylić czoła

tylko żyć
nauczyć zapomnieli

mam 23 lata
ocalałam

i prawdę mówiąc
źle mi z tobą
Boże

number of comments: 11 | rating: 8 | detail

Paulina Peciak, 9 august 2010

***(nie znalazłam antidotum na wspomnienia)

nie znalazłam antidotum na wspomnienia
nieuleczalne niepokoje nocy
wciąż próbuję wierzyć mirażom spełnień
lecz wiara moja pełna zwątpień i profanacji
nie ma magicznych pigułek na Twoją nieobecność

nie znalazłam spokoju
między czekaniem a zwątpieniem
myślą a czynem
trwaniem i niebytem
nie pomoże krew pocięta na nadgarstkach
nie ma schronienia przed Twoim niekochaniem

nie odnajdę nigdy czasu straconego
na obietnice bez pokrycia
rozczarowania bez pocieszeń
kochanie bez miłości

nie mogę kazać ciszy milczeć jeszcze bardziej
nie zmuszę nocy by przestała przychodzić
nie stworzę Boga, który wysłucha wszystkich modlitw

pozostaje więc trwać
w niewierze
niepokoju
niespełnieniu
na przekór sobie
i mądrym tego świata
którzy nie pojmą nigdy
jakie to szczęście
gdy serce czerwienią zalewa mi policzki

number of comments: 8 | rating: 8 | detail

Paulina Peciak, 27 july 2010

***(zapomniałam już)

zapomniałam już
jak pachnie
twoje milczenie
zapomniałam
jak mocno potrafisz
nie kochać
nawet teraz
gdy opieram stopy o Twoje biodro
gdy spojrzenia dzielę
między Ciebie a pustkę
kiedy słucham Twojej ciszy
i własnych rozczarowań
nawet teraz
nie kochać Ciebie
nie wolno mi
musisz więc
trwać przy mnie
jeśli chcesz bez słów
jeśli pozwolisz
na odległość Twojego ciepła
jeśli tak właśnie być musi
trwaj
pokutą będąc za zbyt ufne
kochanie moje…

number of comments: 8 | rating: 4 | detail

Paulina Peciak, 14 january 2012

***

ja
poetka
z Bożej łaski
mówić chcę dziś
do Ciebie
który głuchy jesteś
na słowa moje mizerne i ciche

opowiem Ci
MOJE PRZYKAZANIA
co zbyt człowiecze
byś mógł je zrozumieć

po pierwsze
nie bądź mi wilkiem
co kły wyszczerza
gdy niech Bóg broni
okażę się za słaba
by dnia każdego
roztrząsać szczęście sąsiada

po drugie
nie każ mi myśleć
że wszystko co się stało
stać mogło się
tylko przeze mnie
nie urągaj mi
że los swój podzieliłam
na ułamki
rodziny przyjaźni i miłości
tak być musiało
tak stało się
bo JA chciałam

po trzecie
pozwól mi myśleć
tak zwyczajnie
bez oglądania się na to
co podobno słuszne
niech myśl moja lekką będzie
bo ja tak chcę

po czwarte
niech nie przestanę wierzyć
w Boga
który tak naprawdę nie mój
ale przecież
negować istnienia jego nie wypada
w ludzi
co ością w gardle stają
a mimo to bez nich i gardło
w bycie swoim niespełnione pozostanie
w końcu w siebie
bo tylko świadomością własną
istnienie swoje urzeczywistnić mogę

po piąte
daj mi proszę kochać
nie tylko dla trwania razem
ale i dla tęsknot najcichszych
dla słów całkiem nie moich
a jednak aż do bólu na własność
niech stanie się
miłość
bezsenna
bez wzajemności
niech się stanie
świat
w końcu dla nas

szóstym i siódmym
niech będzie samo trwanie
po zmroku
we własnych czterech ścianach
niech się nigdy nie dam stłamsić
zagłuszyć
upokorzyć
własnym istnieniem
bądź mi
wdzięczny za to że jestem
obok
dziękuj że milczę
że śnię przy tobie
że jestem
mimo wszystkich Twoich wad
że mijam Cię na ulicy
bo przecież
dziwnie byłoby nie mijać nikogo

usłysz krzyk prawdy ósmej
której siła tkwi
w Twojej i mojej niemocy
pozwól mi krzyczeć
z całych sił
nie ważne są słowa
krzyknijmy razem
„Jezus Żyje!”
albo siarczyste „KURWA!”
i niech się stanie

dziewiąte
nie pożądaj
mądrości medialnej
pustych wywodów
na tematy o których nie masz pojęcia
tępych werterowskich spojrzeń w przestrzeń
w której
nie oszukujmy się
niczego prócz własnego odbicia
nie znajdziesz

i po dziesiąte w końcu
pozwól mi
żyć
z całych sił

teraz
kiedy już wysłuchałeś
mojego dekalogu
zegnij kolana
i modlitwę zmów
do mnie
by słowa
co cierniem pokrwawiły Ci policzki
cierniem pozostały
nie czynem

módl się
by nie daj Boże
nie stać się
człowiekiem

number of comments: 7 | rating: 6 | detail

Paulina Peciak, 25 september 2012

*** (wieczorami)

wieczorami chłopcy piją piwo
słuchają kiepskiej muzyki
i udają że nie myślą o kobietach

po wódce
chłopcy zmieniają się w mężczyzn
śpiewają kiepskie piosenki
i lubią bawić się lalkami

nocą
przez chwilę udają kochanie
w ramionach tej jedynej
o której nie trzeba będzie pamiętać
chowają strach przed ciemnością

rano
lubię patrzeć moim chłopcom w oczy

number of comments: 7 | rating: 12 | detail

Paulina Peciak, 13 may 2011

***(wiosenniej)

wiosenniej jakoś
mniej leniwie i smętnie
należałoby więcej się uśmiechać
bezmyślno-szczerze
zwyczajnie się cieszyć
a jednak
zdążyły mnie już wkurwić ćmy i komary

number of comments: 6 | rating: 10 | detail

Paulina Peciak, 29 march 2011

***(pomodlę się)

pomodlę się dzisiaj

za ludzi, którzy wierzą w ludzi
za miłosiernych, bo im się należy
za współczujacych
          niech i nade mną pochylą głowy
za poetów
          co błogosławią alkohol,za jego twórczą moc
wasze zdrowie!

pomodlę się
o myśl jasną, przejrzystą
współpracę dłoni z głową
papier i długopis

obym nigdy nie przestała chcieć
nie zapomniała jak patrzeć i myśleć

zegnę nadgarstek
by podziekować za słowa
ciemne okulary
i czerwoną szminkę
łaskawą dla ust nieodwzajemnionych

może nawet przeproszę
za beznadziejne nadzieje
tęsknoty tylko do rana
wciąż nieszczęśliwą miłość,
          która taką właśnie być musi

pomodlę się
Bóg jeden wie do kogo

number of comments: 6 | rating: 7 | detail

Paulina Peciak, 3 september 2011

*** (niczego ci nie obiecywałam)

niczego ci nie obiecywałam
a jednak bywałam wierna
nawet wtedy
gdy nie patrzyłeś mi w oczy

nie prosiłam abyś docenił
moje przy tobie bywanie
choć trwałam obok
nawet kiedy milczałeś nie ze mną

i nie pytałam o nic
nie czyniłam wyznań
nie odchodziłam na zawsze
mimo to
kolejny raz
chciałeś upewnić się
czy nadal kocham

czas pokaże czy było to
moje ostatnie „nie”

number of comments: 6 | rating: 9 | detail

Paulina Peciak, 11 july 2010

***(tak mi tęskno do ciebie)

tak mi tęskno do ciebie
tak samotnie i smutno
nigdy cię nie ma
zawsze nie jesteś
mimo to każdą komórką ciała
na odległość wpijam się w ciebie
dziś tęskni za tobą moja prawa stopa
gdybym mogła
dałabym jej za to w twarz

number of comments: 6 | rating: 6 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: *** (dość już), *** (byłoby lepiej), *** (musisz), Wiersz bez ukrytego przesłania, *** (zostały dwie zapałki), *** (spójrz), *** (próbowałam), ***(nie ma dla nas nieba), *** (wieczorami), ***( mężczyzna ), ***, ***, ***, *** (niczego ci nie obiecywałam), ***(wiosenniej), ***(mój Chrystus), ***( kogo mam winić), ***(pomodlę się), ***(dobrze by było), *** (dziękuję), *** (jesienią łatwiej kochać), *** (w moim lustrze), ***(wiesz kochanie), ***(bez ciebie), ***(co zrobić gdy miłość już nie wystarcza), ***(nie znalazłam antidotum na wspomnienia), *** (pachniał kawą), ***(zapomniałam już), ***(twój anioł), *** (kolejny smutny wiersz), ***(tak mi tęskno do ciebie), ***(jeśli zabraknie mi Ciebie), ***(wyrzuciłam moją miłość), ***(dość już dzisiaj wypiłam), ***(gdzie jest mój Bóg?), Modlitwa Niepokorna, ***(na wyciągnięcie ręki),