Najnowsze prace:

Poezja

	magda p
	PROFIL O autorze Przyjaciele (13) Poezja (39)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

magda p, 5 maja 2013

Ni stąd, ni zowąd

jest na początku drogi
przed nim promienie
jasne we włosach
ledwie dotykają źdźbeł traw
by się schować
w zagłębieniach murawy

stoi w długim cieniu
gotowy wyruszyć
na drugi koniec łąki
zagwizdałby
gdyby umiał

cicho sza coś woła
zewsząd znikąd z daleka
nie zdążył podnieść nogi
przestrzeń już go objęła
zamknęła w tej właśnie chwili
spełnionej

liczba komentarzy: 7 | punkty: 14 | szczegóły

magda p, 4 maja 2013

Rachunek

zostawili ją samą
w pocie krzyku i strachu
gdy ciało za różowe
za ciepłe
myli gesty i słowa

nie wiedziała
kim nakarmić zdziwienie
czym oszukać ciało

bezustannie rosła
litania liczb
bilans zmagań
ma i winien
tajna kronika żył

ma
winien
łańcuszek krwi

liczba komentarzy: 5 | punkty: 14 | szczegóły

magda p, 24 kwietnia 2013

Biało

Spróbować podnieść wzrok
nieco wyżej
zamknąć przestrzeń
spojrzeniem

Niech w kącikach ust
czai się uśmiech
w oczach - spokój
w gestach - pewność

Przed nami
kolejny dzień
biały jak śnieg
czysty jak śnieg

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

magda p, 23 kwietnia 2013

Stara kobieta

nie pamięta porodu jej brzuch
był od zawsze pusty przecież
kształt główki nie pasowałby
do obrzmiałych sztywnych rąk

nie pamięta żeby gładziła policzki
i lniane włosy opadające na czoło
nie pamięta karmienia pocałunków
tulenia do piersi zmiany pieluch

w tej ciszy która ją otacza
ze wszystkich stron nie zapisał się
odgłos niczyich kroków ślad
genotypu kształt stóp płacz

liczba komentarzy: 26 | punkty: 23 | szczegóły

magda p, 21 kwietnia 2013

Pożegnanie

do usłyszenia
w lajkach postach SMS-ach
zamykasz słowa oddech
ściera z szyby białawy nalot
resztki chłodu

do dziękowania
za–patrzenie na zarys
bioder cienką linię
przecinającą noc i ranek
ożywioną słońcem
popielniczkę na podłodze
obok butów

do zobaczenia
ziarnka piasku przesypują się
z palca na palec
wiersz staje w gardle

liczba komentarzy: 6 | punkty: 10 | szczegóły

magda p, 21 kwietnia 2013

Powtórka

kiedy pierwszy raz umierała
powietrze było rozedrgane
jej twarz w smutku w uśmiechach
rozpoznawalna
pustka jeszcze nie taka przeraźliwa
ból oswojony
w granatowym mundurku
z przylizanymi włosami
łasił się do szczupłych nóg
Dostojewski Kafka zamiast poduszki
wszystko na swoim miejscu
czyste poukładane do polubienia
do oswojenia

teraz nie ma nawet rozpaczy
twarzy nikt już nie poznaje ja też
umykam wstydliwie przed jej spojrzeniem
znajomi odfrunęli
zrobiło się cicho

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

magda p, 20 kwietnia 2013

oczekiwanie

leniwe południe rozpala się w powietrzu
słychać tylko szelest traw i czyjś śmiech
delikatnie nacinający ciszę
łąka jak pochodnia krwistoczerwona
płonie makami upał dzwoni w uszach
już czas już czas już czas

głośny dźwięczny śmiech
gdzieś w margerytkach
skacze po koszyczkach kwiatów
kuszący i gorący szept
przywiera do resztek wilgoci
w pożółkłej darni

teraz
wystarczy tylko jeden krok
półobrót skręt lub nawet drobny gest
żeby pękło niebo

czas zatrzymał się pośród grzmotów
błękit spłynął strugami deszczu
na rozpaloną łąkę

pod moim oknem

liczba komentarzy: 13 | punkty: 10 | szczegóły

magda p, 20 kwietnia 2013

Miasto

Zaistniało na skutek
splotu dróg i handlowych traktów
przycupnęło nad rzeką w dolinie
rozparło się czerwonymi dachami

teraz rozrasta się na wszystkie strony
wspina wąskimi uliczkami w górę
rozkłada na pagórkach

krzyczy neonami billboardami
kusi reklamami i sklepowymi wystawami
falujące tłumy są jak przypływy i odpływy

dopiero wieczór przynosi uspokojenie
wydzwania litanię
wymiata ulice ze śladów stóp

oddaje ci je czyste i mokre
ten widok zawsze chwyta
za gardło

noce kuszą chłodem
czasami w oknach można dojrzeć
daleki blask mlecznej drogi

liczba komentarzy: 5 | punkty: 11 | szczegóły

magda p, 19 kwietnia 2013

Chwasty

rosły wszędzie
kruszyły betonowe płyty
rozsiadały się na liniach pęknięć
jak ptaki na przewodach

nie chciał całe życie mieszkać
pod tym samym numerem
na tym samym piętrze
patrzeć na starość
od dołu zza szyby

lepiej uciec przeczekać
choćby w otwartej bramie wybrać
zimny cichy korytarz wilgoć

pamięta smród ziemniaków
strach skaczący z oddechem
rosnący z pożądaniem

chwasty rosły wszędzie

liczba komentarzy: 14 | punkty: 20 | szczegóły

10 - 30 - 100