Poezja

nie pamięta porodu jej brzuch
był od zawsze pusty przecież
kształt główki nie pasowałby
do obrzmiałych sztywnych rąk
 
nie pamięta żeby gładziła policzki
i lniane włosy opadające na czoło
nie pamięta karmienia  pocałunków
tulenia do piersi zmiany pieluch

w tej ciszy która ją otacza
ze wszystkich stron nie zapisał się
odgłos niczyich kroków ślad
genotypu kształt stóp płacz