Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2484) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 26 lutego 2015

byle jaka

praca nie rozgrzała moich dłoni
zmarzły posiniały miejscami czerwone
jak te cierpliwe w ogrodzie stare jabłonie

człowiek nad przepaścią
nie chcąc spaść

jak lemingi isis kończy świat
w kozim rogu zachód wojska pcha

gdzie pracy brak

człowiekowi potrzeba wojny
bo już nie ma czego się bać

praca jak każda niepłatna prócz autostrad
prawda jest taka Polak omija znaki

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 26 lutego 2015

ja

człowiek prosty
jak kij leszczynowy
na fujarce wierzbowej gram
słowa unosi wiatr
na dłoniach mokrych od krzywd

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 25 lutego 2015

gdzie indziej

pogrywam sobie
uciekam stąd do gdzie indziej
na inny ląd jak najdalej tu niepogoda zimą szare dni
depresji nie pomoże nic
ani dobre słowo ni kieliszek młodego wina

zarzucam procha
oby do podniebienia się nie przykuł
szklanka wody z biedry dobra na wszystko
dni trącą na wartości a ja z nimi

biedny człowiek chory bez nóg
głodny życia siadam na rower pod górę pieszo
oby jak najdalej ze mną chodź

są fajne zielone światy
pełno słońca
zachody każdego napotkanego
wschodem gdy śnisz uciekam
na ławie list zapomnij i nie pisz

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 25 lutego 2015

cisza

obecna
ciemno tutaj
słyszysz
rozbija neutrony o podłogę

szept zatrzymane w ustach słowa
ona czarno biała

za oknem
na stole szachownicą
w bezruchu jak pionek zbity

zgina na pół papierowe worki
w trzcinach ptak śpi
cisza
noc zasuwa zasłony
na niebie księżyc jaki nieogolony

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 25 lutego 2015

jest już czas

śmierć na białym koniu
wieje nienawiścią ze wschodu
z łąk pól ogrodów niezgody

brat bratu wilkiem
wielką rodzinę Słowian dzieli złość

majątki ropa czarna smoła
droższa od wody
droższa niż życie

z zachodu kłamstwo
na co nam a. na to.
białe papiery podpisy fikcja

człowieku strzeż się hołoty z nad wielkiej wody
gwiazdą rozbłyśnie stworzenia boże uśpione śnią
jak dobrze dobry Boże
niby nic jednak życie dzieje się w tym trudnym momencie
nie na moją głowę te zaklęcia

podparty świat ma tylko jedna nogę
chwieje się oszaleje
w głowy tłoczą kłamliwe podchwytliwe nadzieje

miej wiarę i nie daj się obłudzie
pięknym wzniosłym słowom
one śmierć niosą
nie oni lecz my walczymy

umieramy żeby rodzić się żyć na nowo
w lepszej przyszłości
zamknijmy karty historii nie przywołuj demonów
odetchnij na nowo
pokochaj każdego niezależnie od narodowości
oni tez kochać pragną jak ziemia deszczu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 24 lutego 2015

o sobie samym

kręcą się tutaj dziwne auta
na ruskich rejestracjach
ci ludzie jak atrapy z napisem s kolko
choć nic nie mam do obcej narodowości

ulica kostka wymodlona
potykam się o słowa
ktoś mnie dotyka skopane życie
budzi świtem do pracy

idę niezadowolony
jak każdy normalny Polak w tej gminie
ku rwa dzień świstaka
nudna robota niepłatna

jeszcze te ruskie z fajkami
tytoń smakuje jak liście buraka cukrowego
jak żyć by nie mieć złości
do samego siebie nie mówiąc o niebie

żona mnie chwali gdy myje gary
ona w tym czasie maluje paznokcie
mówię maluj i łokcie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 24 lutego 2015

szukam drogi do domu

nie potrzebna sława a ni nic związanego
żadnych zaszczytów żadnych uwag
nie doradzaj spójrz w lustro tak właśnie wygląda sierota

pieniądze są nie ciągnie mnie do mamony
piszę bo to jest życie sprzedaję odrobiny siebie
rozsypuję słowa jak zboża wiosna czasem jesienią

gołębie wydziobują karmią młode
w gnieździe którego szukam do którego wracam nocą
śnię o domu gdzieś na wschodzie
staw pełen ryb w dobrym roku

myślami płynę w przeszłość niepotrzebnie
tutaj kilku przyjaciół mam i wrogów

nie potrzebuję jedynie na twarzy rumianego uśmiechu
słów kilku na sen bez proszków kieliszek wina

teraz idę czeka na mnie dziewczyna jak poezja
pomiędzy wierzbami cisza
słychać cykady słychać strumyk

łąki kładą się spać
tego mi trzeba
bycia sobą

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 23 lutego 2015

wiosna

zimny oschły

śniegi puściły słychać kroki
pierwiosnki żonkile
pierwsze oznaki wiosny

bałwan koło domu
topi się jak figura z wosku

tyle tu ciepła tylko ja oschły
oddarty z uczuć kłamany
pozostawiony wilkom
samotny w matni oszukiwany
bez ojca
do kogo wznieść skargi

wiosna idzie ciepło na skroni

życie mnie martwi
za dużo zła człowiek nieczuły
zaśnij głęboko zaśnij

piękne dni z wojną w tle
ilu zginie ilu zaśnie
śnij niewinnie
wiosna budzi chwile
kto przebaczy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 23 lutego 2015

siema

słowo karmą wolnością
obecny w świecie
co w tym złego
pierwiastek iskra
która łączy pokolenia

kilka dat pierwszy maj 86
siema stary dzień nagi
odkrył tajemnice
skąd i dokąd lecą minuty jak jaskółki

widzę statki na niebie
bez słów nie przejdę przy pośredniaku

siema stary idę na drugą stronę asfaltu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 23 lutego 2015

jak dobrze

na skrzyżowaniu nóg
piersi przykryły dłonie

iskrzą dwa ognie planety
jedna dla niego jedna dla niej

na niebie wiatr szarpie za spodnie
odpięty pasek dotyka podłogi

powoli rośnie napięcie siły przyciągają napięcie
powoli jak na stracenie dobrze będzie
ślad szminki na kołnierzu
klata żołnierza onieśmiela

chwyta go za ręce chodź do mnie
namiętne oddanie się rozkoszy
zazdroszczą tylko kwiaty w pokoju

amplitudy osiągają szczyt
rezonans naszych ciał

nie ma w tym złego nic
samo oddanie siebie przed śniadaniem
potem ptaki odlatują już nie gniazdują

szukają wracają czasem pamięcią do miejsc