6 czerwca 2015
ten sam
na kolanach przed Tobą
nie znam cię ale wiem że
Ty mnie lepiej znasz niż ja sam
słaniam się każdego dnia
strach puka do okien
każdy dzień to prośba
spokojne chwile
nie omijaj
z uporem osła proszę
wysłuchaj daj chleba
nie ma przebacz
dzieci rosną ja się starzeję
co zrobić
by pamiętały o ojcu
omijam miejsca złe
na kolanach przed Tobą
daj znak
kilka chwil
kilka spraw
na plecach czuję bat
wychwalam imię Twoje
jest wielkie trwa na wieczność
robakiem ja nie zabijaj
tyle piękna tyle szczęścia
nie omijam obojętnie
chwalę Twoje dzieło
łzy w promiennych uśmiech ślę do nieba
łączę się z siłą kosmosu
by być częścią nieskończonego ego
by stać się pustacią
na podobieństwo boską
wierzę
nie usycham
cierpię i kocham
wybacz
ukaraj
nie zabijaj
5 października 2024
0510wiesiek
5 października 2024
Cichym szeptem po kolacji...Marek Gajowniczek
5 października 2024
Wielkość nie jest kwestiąEva T.
5 października 2024
OdpowiedźBelamonte/Senograsta
4 października 2024
mężczyzna idzie do domuEva T.
4 października 2024
Myślę,więc jestemMarek Gajowniczek
4 października 2024
Spod Drzewa Poznania ZłegoMarek Gajowniczek
4 października 2024
dobry człowiekYaro
4 października 2024
corpus delic(a)tijeśli tylko
3 października 2024
DrżeniaArsis