Najnowsze prace:

Poezja

	Kate Prozac
	PROFIL O autorze Przyjaciele (6) Poezja (62) Proza (4) Fotografia (8)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Kate Prozac, 15 czerwca 2011

pocztówka z nowego świata

w pewnym hotelu w Chicago widziałem
jak ludzie hodowali kwiaty
w toaletach
spróbuj napisać o tym wiersz
albo za pięć dolarów
(jeśli wyglądasz na porządnego gościa)
kupić sobie księżyc lub
zafundować odlot na działce

na korytarzu spotkać możesz
leżących Trojan
a przy schodach do piekła
stary Murzyn zanuci
niczym Barry White
że dziś zostaniesz zakwalifikowany
by dać zadowolenie niejednej
z królowych nocy

tylko nie zapomnij o oddychaniu
i zapłać
zanim wyjdziesz

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 10 grudnia 2010

nobody like you

pamiętasz jak raz zjedliśmy tyle czereśni
że nie mogliśmy zasnąć
ustaliliśmy wtedy miejsce przebywania duszy
elvisa presleya
i punktu g

ulepiliśmy igloo z koca
a ty wymyśliłeś sto pierwsze określenie na śnieg
nawet najstarszy eskimos lepiej by tego
nie ujął

zrobiło mi się potem tak zimno
że zobaczyłam zorzę za oknem
najlepsze jest to że w naszym pokoju
nie było wtedy okna

(Temu, Którego Widzę)

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 29 sierpnia 2010

last pill of prozac

"Dość widziałem.Wizja oczekiwała w każdej aurze.
Dość miałem wszystkiego.Szumy miast,wieczorem,i w słońcu,i zawsze.
Dość poznałem.Stacje życia - O Szumy i Wizje!
Odjazd z nowym uczuciem w nowym zgiełku!" A.Rimbaud

ty jeden znasz klucz do tej dzikiej parady

mordercy podają sobie ręce swych ofiar
z bagażników - kramów pełnych
wspomnień z wakacji

cudzoziemki pachną łąkami i morzem podchodzą
pod drzwi grzechoczą orientem jak węże
na pokuszenie wiodą
dzielą się z tobą chorobami
z tysiąca i jednej nocy

oczy tych małych tyranek lśnią jak latarnie
wzdłuż twojej ostatniej drogi od domu

gdzieś na pustyni święta panienka uśmiecha się
pod wiatr i rozkłada ramiona
jej mocne uda rozgrzeszą cię
na do widzenia

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 12 września 2010

Pierwszy list do Sylvain'a

dziś znów nie przyszedł
list w którym mogłeś mi opowiedzieć
o pustynnych burzach masturbacji przy zdjęciach
cudzych kobiet zapachu
krwi z roztrzaskanej czaszki ciekawe
co na to twoi byli
filozofowie

czy rzeczywiście woda i powietrze
smakują tam mocniej?

ja tutaj nadal z nimi
spędzam czas
jak płód

z okazji świąt życzę ci
umrzyj
tak jak żyłeś szybko
to najlepszy sposób

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 7 października 2010

piruet na strunie

moja sąsiadka śpiewa zapytana po co
odpowiada że tak robią ludzie jej kultury
śpiewają kiedy nawiedzi ich szarańcza AIDS misjonarze
turyści czy współczesna medycyna

pomyślałem o kulturze z której wywodzą moi ludzie
jako dziecko rzucałem kamieniami w pociągi grałem w piłkę uciekałem na łąki
przyjaźniłem się z kotami chłonąłem świat pełen dźwięków
które jednak muzyką nie były
osoba która śpiewała był mój starszy kolega nastawiał czarną płytę
Dead Kennedys i śpiewał "kill the poor"

śpiewał też mój dziadek ale nigdy nie mogłem odgadnąć
w jakim celu dał nam przykład Bonaparte i co znaczy
rzucić się przez może

do dziś się waham

zapukać do drzwi i przyłączyć się do sąsiadki
czy ponownie zmienić miejsce zamieszkania
gwiżdżąc fałszywie na los emigranta

liczba komentarzy: 1 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 27 czerwca 2010

jesus christ was hit by a car

jeśli stracisz pamięć

rodzina przyjaciele w najgorszym przypadku

ludzie z telewizji chętnie powiedzą ci

kim jesteś i co masz czuć zawsze

tak właśnie jest więc

bez paniki

odkąd skończyłeś trzy lata

widzisz to czego inni nie znaleźli

nawet w internecie ale

cholerne upały na tej szerokości

są gorsze niż historie z biblii

gdzieś trzaskają drzwi

z oddali dobiega klakson samochodu

tym razem to czerwony chevrolet

gdyby nie biust prowadzącej

zdechłbyś w piekle

trzeci raz tego miesiąca

liczba komentarzy: 0 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 14 lutego 2011

podstępy

nie mogłeś spać więc zamieniłeś stronami
poduszki i stopy chwilowa ulga
zawrót głowy do wyjścia
spacer

spadło tyle śniegu że zgubiłeś drogę
twoje ślady zadeptali inni
ludzie i psy
patrzą na ciebie i wiesz już
że nie pasujesz do tego miejsca

jakaś kobieta stara jak węgiel
i brzydka jak pleśń krzyczała z okna
życząc ci śmierci

szczęściarz
myślisz i idziesz prosto
w przeciwnym kierunku

liczba komentarzy: 8 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 31 sierpnia 2010

"napluję na wasze groby"

moje ulubione gesty dramatyczne
i kompletnie puste
rozmowy jak naczynia połączone
zamówcie się na śmierć
już wy najlepiej wiecie
co zrobię potem

proste wyjaśnienie jest najlepsze
mężczyźni nie dorosną psy
nie przestaną lizać się po jajach
wypróżniacie się z siebie na wszystkie strony
choroby nowe rozwody i tatuaże

jutro znów ktoś zapyta mnie o sens
istnienia lub choćby
biodegradowalnych toreb
nie wiem co mu powiem
na pewno będzie w tym
wiele sylab

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Kate Prozac, 2 października 2010

spadamy stąd jeszcze niżej

czujesz się jak żebrak
który przepuścił z kurwą
oszczędności życia na ostatni
nieudany
numer

znów czarno widzisz przyszłość
jak zawsze jesienią zaczyna brakować
składników odżywczych ludzi i miejsc
ale puszka piwa
pozwoli ci jakoś przetrwać

więc czekasz szczególnie
podczas snu
na mocną jak trzaśnięcie drzwi
pointę

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Kate Prozac, 29 sierpnia 2010

nocni włóczędzy

pogoda zmieni się powiedziałeś
więc przeszliśmy na drugą stronę ulicy

teraz siedzimy w barze zamknięci
jak w akwarium surowe światło czekamy
nie wiadomo na co pozbawieni
miejsca stałego pobytu

pod twoim wzrokiem pękają lustra
poprawiam rękę na spuście
zatańczmy przedtem
do melodii
którą wymyślił nam barman

szaleństwo to ty i ja
w uniesieniu do potęgi