Najnowsze prace:

Poezja

	Przepoczwarzona
	PROFIL O autorze Przyjaciele (3) Poezja (44) Fotografia (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Przepoczwarzona, 23 stycznia 2013

wieczny sen

ciężko unieść życie
którego już nie ma
trudno dźwigać duszę
która odeszła
nie da się nieść słów
które już nie płyną
...
nie ma
oczu uszu nosa ust
nie ma
uśmiechów złości westchnień

to nawet nie pustka
to nie żal
to nie ból

nieumiejętność opisania...

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Przepoczwarzona, 6 sierpnia 2012

czasy

dać sobie czas
by uciszyć huk duszy
znaleźć tę siłę
która pokona drętwienie rąk
budzić się rano
dławiąc się szczęściem

zrobić trzy kroki
by cofnąć się o lata
usiąść w fotelu
maskując zwichnięte marzenia
zasypiać
żeby tylko móc

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Przepoczwarzona, 6 sierpnia 2012

była

pies zawył o trzeciej rano
różańce w rękach
blask gromnicy muskał jej policzki

taka krucha i bezbronna
mała wyschnięta rodzyneczka
konała w bólu

dwa tysiące kilometrów
trzask zamykanego wieka
biały gołąbek i trąbka

w czerwcowe południe rosół nie smakuje
uśmiechy bliskich nie cieszą
...

i cisza i pustka i chłód

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Przepoczwarzona, 20 lipca 2011

miałam żyć

obudził mnie zły sen
o bogu którego nie ma
zdycham koczując za węgłem
niespełnionych marzeń

modlę się do niego jak
świętojebliwe dewotki
leżę krzyżem
nad przepaścią swojego życia

spadła mi noga z krawędzi
i osuwam się w przepaść
zagmatwanej egzystencji
wyimaginowanej

zwątpiłam i runęłam w dół
dna nie ma...

liczba komentarzy: 7 | punkty: 4 | szczegóły

Przepoczwarzona, 9 stycznia 2011

zgubne skutki ruchu powiek

przymykam oczy...
zapach konwalii spokojnie wkrada się w nozdrza
koza drepcze po skoszonej trawie
i jest już pierwszy cytrynek

zamykam oczy...
dębowy stół w kuchni stoi niewzruszenie
warkocze czosnku zachęcają uśmiechem ząbków
bazylia z doniczki macha do mnie listkiem
spokój
w kominku trzaskają sosnowe gałązki
dywan z owczej wełny zachęca miękkością
siadam
kot układa się na mych kolanach
i mruczy uroczyście
napawam się błogością

otwieram oczy...
po raz kolejny zgwałciłam mózg marzeniami

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Przepoczwarzona, 30 grudnia 2010

pan z piętrowego

zerknęłam nieśmiało
siedział taki silny i dumny
rozmawiał przez telefon
miał uśmiech samotnika

ostre rysy twarzy wskazywały
na mocny charakter...

wysiadając poczułam
ciepły oddech na szyi
przymknęłąm oczy
autobus jechał dalej

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

Przepoczwarzona, 29 grudnia 2010

zawiniłam zimą

nie pchnął mnie w zaspę

nie rzucił białą niewinną kulką

nie zerwał mi sopla z dachu

i nie robiliśmy aniołów na śniegu

a gdy poczuł moje lodowate dłonie

wydarł się na mnie jak na szczeniaka

który zasikał dywan

jak dobrze...

że łzy zamarzają w locie

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

Przepoczwarzona, 29 grudnia 2010

zmora świtu

cienka kawa powoduje mdłości
nie mam chęci na kolejny dzień
bez cienia szansy
obracam w dłoniach śniegową kulę
konsystencja i minimalizm
tak postrzegam ten zimowy twór

(który jest odzwierciedleniem
stanu ducha całej populacji)

nie mam siły wierzyć
nawet nie myślę
powłóczę organizmem
byle do jutra

liczba komentarzy: 1 | punkty: 6 | szczegóły

Przepoczwarzona, 29 grudnia 2010

przysłonięta

z zawiązanymi oczyma
poznam twoje rysy twarzy
z zapchanymi uszami
odnajdę twój głos wśród tłumu
z zatkanym nosem wyczuję
zapach twego nagiego ciała
i tylko kiedy spętają mi dłonie
nie będę w stanie cię dotknąć
...

tak jakbym tego pragnęła

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Przepoczwarzona, 9 grudnia 2010

aryjska rasa panów

herbata smakuje jak zwykle
za oknem głębia granatu
przenikliwe zimno ścięło mi szpik
stoję pod chropowatą ścianą
patrzą na mnie setki niebieskich oczu
a śniegowy blask ich głów
nie pozwala mi się skupić

po kolei rwą mi włosy
pojedynczo z namaszczeniem
powieki zszywają wieprzową pępowiną

duszy nie opanują...

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

Poezja

wieczny sen

czasy

była

miałam żyć

zgubne skutki ruchu powiek

pan z piętrowego

zawiniłam zimą

zmora świtu

przysłonięta

aryjska rasa panów

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją