Latest items:

Poetry

	Teresa Tomys
	PROFILE About me Friends (38) Forums (2) Books (4) Poetry (428) Prose (1) Photography (134) Graphics (401)

latest best rating most commented

Teresa Tomys, 22 april 2016

bez zdumienia

oszalały ptaki
i forsycja złoci kwiatem
tulipanów kolorowe tęcze
mgłą liliową ścielą się krokusy
już brak bieli śniegu
po ospałych trawach
krążą kulki srebrnej rosy
jeszcze chwila w zamyśleniu
potem
tylko pełen uścisk wiosny

IV.2016

number of comments: 4 | rating: 7 | detail

Teresa Tomys, 17 april 2016

kredyt zaufania

niepotrzebny wkład własny
a jednak nikt nie chce
choćby nawet od zaraz
bez prowizji
kosztów
i podania celu
teraz takie dogodne małe raty
procent
owszem niewielki
ale jest jeden warunek
inny kredyt
potwierdzony i pewny
wtedy już bez zaświadczeń
pukaj a otrzymasz
ten największy

IV.2016

number of comments: 4 | rating: 4 | detail

Teresa Tomys, 16 april 2016

chociaż nie pachną

w tulipanach kocham kształty
i ich barwa mnie zachwyca
są jak tęcza kolorowe
nie wybiorę
które bliższe moim oczom
układając je w wazonach
wpinam w środek liść zielony
żółć forsycji
i gałązkę bzu bez kwiatów
bukiet staje się ogromny
cieszy
przesuwając się za słońcem
tańczą kwiaty
rosną
po kolejne nocy w wodzie
gubią płatki
ścielą gęsto na obrusie
krótkie życie ale
jakże kolorowe

IV.2016

number of comments: 4 | rating: 6 | detail

Teresa Tomys, 2 april 2016

i oddam żebro swoje

wiem
że po początku będzie koniec
za mną tysiące kroków
i coraz bliżej brzegu

w powietrzu
ptaki deszcz
i słodki zapach wiosny

teraz
cierpliwie czekam
na cud narodzin księcia

przymykam stare oczy
już
widzę jego małe piąstki

IV.2016

number of comments: 4 | rating: 6 | detail

Teresa Tomys, 29 march 2016

tylko przed siebie

za oknem czasem słońce
ale
jeszcze nagie gałęzie
przemija marzec

szare miejsca
gdzieniegdzie pokrywa zieleń
pachnie ziemią

wczesne ptaki budzą
wracając do starych gniazd

na placu zabaw pierwsze śmiechy
gwar

idę z wielkim bagażem
i wiem kim jestem
nie wysilam się

pomiędzy wdechem i wydechem
czekam na wiosnę
prawdziwą jak poezja
pachnącą i zieloną

III.2016

.................
niestety wciąż jestem chora... pozdrawiam wszystkich.

number of comments: 20 | rating: 8 | detail

Teresa Tomys, 24 february 2016

nierówność

najbardziej widoczna na twarzy
nawet nie wiesz kiedy
zupełnie nieoczekiwanie
przysiadła wokół oczu i ust
drobne ścieżki lat utkały koronkę
w niej czas teraźniejszy i przeszły
pokazuje drogę na której ślady
minionych dni
tak wiele za tobą
przebija troska
cierpienie
pogodzona przywołujesz drobne radości
mimo woli odrzucając
srebrny niesforny kosmyk

II.2016

number of comments: 9 | rating: 8 | detail

Teresa Tomys, 23 february 2016

w zieleni

tylko wtedy zakwitną magnolie
gdy mi powiesz
że to na mnie czekałeś
możesz kłamać
nagle
niespodziewanie odchodzisz
jak zeszłoroczna zima
niepewny ale mroźny
a ja
przysiadam na drzewach
bezskrzydłym ptakiem
bezszelestnie
dotykam sosnowych igieł
spłoszona
upadam w odrastające trawy
tuż obok twojego śladu

II.2016

number of comments: 8 | rating: 8 | detail

Teresa Tomys, 20 february 2016

strata

dziś zniszczyłam dużo czasu
tak jak zawsze wcześnie wstałam
nie robiłam prawie nic
a czas leciał
strata wielka
bo jak wiemy już nie wróci
drugi brzeg jest tuż tuż
chociaż tyle do zrobienia
plany wielkie
no i chęć
czasem jednak brak myślenia gubi
chwile z których kiedyś będzie wiek

II.2016

number of comments: 7 | rating: 7 | detail

Teresa Tomys, 10 february 2016

czy to przedsionek raju

czy tylko leśna droga
na której z liści dywan
upojny zapach kwiatów
i trele ptaków

zachwycam się zdziwiona
krążę w błękitnym puchu
pośród strzelistych buków
i dębów rozłożystych

bawię się w chowanego
z ciepłym zaczepnym słońcem
cień moim sprzymierzeńcem
wciąż daje mi schronienie

i chociaż zagubiona
w jedności z pięknem
tańczę w przestrzeni lasu
dziwnie radosna

II.2016

number of comments: 13 | rating: 9 | detail

Teresa Tomys, 30 january 2016

skąd o tym wiedzą

wreszcie sen który nie boli
uspokoił
dał do myślenia
mówią
że taki był mi potrzebny

zupełnie niespodziewane
przeżyłam spotkanie
najpiękniejsze pewnie jedyne

w blasku słońca
on uśmiechnięty cały w bieli
wyciągnął ramiona w moją stronę
i utulił jak najukochańsze dziecko

jego radość i papieski blask
są teraz tylko moje

I.2016