Latest items:
Poetry
|
| Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky |
| PROFILE About me Friends (52) Forums (3) Poetry (759) Prose (10) Photography (10) Graphics (18) Diary (77) | |
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 19 october 2012
(haiq CCCLXXXII)
koliste noce
sękate ramiona dni
lewa dłoń czasu
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 december 2011
La veille de Noël, plus que tout sur Terre
z pierwszą gwiazdką
utopię szczerą łzę
taką patetycznie polską
Izabela Baczewska, też święta
z pierwszą gwiazdką może odwieje mnie od komputera
i pójdę zaparzyć sobie mocnej czarnej herbaty
chociaż niekoniecznie niewykluczone są kanapki z wędzoną rybą
lub rozłożę się wygodnie żeby poczytać Dzienniki Mrożka
na pewno będzie następny oddech trochę głębszy trochę płytszy
wszystko jedno wieczorem bywam zmęczony nawet bardzo
jak stary Pieter Breugel de Oude nad miską zimnej soczewicy
kiedy oczy z dnia na dzień stają się nocą
napalę w piecu w końcu w nocy przecież będzie mróz
i cola zero będzie się miała ku końcowi z ograniczoną odpowiedzialnością
nie wykluczone że zamówię ogromną pizzę przez telefon i oleję te wszystkie sałatki
bo im człowiek starszy to tym gorzej znosi takie sprawy nawet z pozoru błahe
zadumam się wielce nad czymś i zasiądę na wersalce jak frasobliwy na rozstajach
przywołam chociażby różne biblijne przykłady dotyczące sensu cierpienia
albo przyjrzę się mitom by zobaczyć w nich uniwersalną głęboką mądrość
wszystko w kontekście życia Francesca Giovaniego di Pietro Bernardone'a
(kiedyś całą bezsenną noc myślałem nad tym
co bym zrobił na miejscu reichsleitera Martina Ludwiga Bormanna
żeby uciec z opanowanego przez Sowietów Berlina -
ubrałbym cywilne ciuchy wyrzuciłbym dokumenty i broń i zdałbym się na Opatrzność)
nie będę do nikogo dzwonił wyłączę komórki i uszy sensory i wtyczki
bo łatwo o tym mówić trudniej pisać a najtrudniej znosić choć nie są to złote jajka -
jest dłoń upozorowana jest dłoń uzurpowana jest dłoń poluzowana i jeszcze wiele innych
jednakże czy trzeba tej nocy wychodzić z domu jak Simón de Gitta na spotkanie Ennoi
albowiem módlcie się za mną do Pana aby nie spotkało mnie nic z tego coście powiedzieli*
*) Actus Apostolorum, 8, 24. (według Biblii Tysiąclecia)
19 grudnia 2011, 21:12:04
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 3 august 2011
Truskawki
kiedy byłem w szóstej klasie
(środkowy Gierek)
moi starzy wpadli na pomysł
że powinienem na własnej skórze poczuć
co to jest ciężka praca
wysłali mnie do pewnego zapyziałego bauera z Wadąga
abym w pocie czoła zbierał truskawki na plantacji
czerstwe wiejskie baby robiły to szybko i dokładnie
kosząc kasę jak seradelę dla królików na łące
ja w ciągu kilku godzin zebrałem dwie kobiałki
pocąc się przy tym jak parowóz Ty 246 i sapiąc niczym stary astmatyk
bauer moje najszczersze wysiłki skwitował krótkim paszoł ty w pizdu
i nie kopsnął nawet złotówki
nocą z kolegą udaliśmy się na pole bauera
przynosząc dwa kanistry benzyny i kilka butelek denaturatu
krzaczki paliły się niemrawo niemniej jednak skutecznie
tak że rano nie było już co zbierać
do tej pory lubię truskawki
szczególnie ze śmietaną i cukrem
bez względu na cukrzycę
która być może jest karą
za ten piekielny występ
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 16 september 2011
(haiq XXXV)
kobieta w parku
odsłania swoje nogi
chwila bez sińców
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 14 may 2012
Mógłbym
mógłbym pojechać do Berlina
i na Anhalter Bahnhof
beztrosko obserwować
jak wymieniają płyny ustrojowe
młode pędy bambusa
mógłbym zamówić
w Biurze Rzeczy Znalezionych
czerwone popioły
z afrykańskich cygaretek
mógłbym wstrzymać Ziemię
i ruszyć Słońce
mógłbym opowiadać o tym
bez końca
i nie pisać przepoconych wierszy -
wstrzymać się aż do uszkodzonego skrzyżowania
gdzie czerwone powieki wielkopostnego uzdrowiciela
przewracają zmyślone oczy na wpół legendarnych czynów
prawdziwej tożsamości ulicznych bóstw kalekiej ciszy
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 27 march 2014
Wiersz niewymuszony
chciałbym być dla ciebie Cummingsem Eliotem Audenem
suplementem ontologii życia codziennego
autorem manuskryptu o smaku piramidalnej herbaty
twórcą powszechnej teorii miejsc wrażliwych i niedostępnych
szekspirowską maską bez maski i paprocią Konfucjusza bez siedmiu boleści
facetem który częstuje kolacją o pierwszej dziesięć
wyłącza telewizor o trzeciej czterdzieści
parzy kawę o piątej piętnaście
asystuje przy wypychaniu tego co już pozornie zaszyte
jak wiedziona za rękę wycieczka do lasu w poszukiwaniu burzonego mostu ze szpakiem w tle
niczym czarny samochód na parkingu za szlabanem zaparowanych szyb
albo oddalony korzeń z próchnem wątpliwości i zastygłym dzikiem
takie najprostsze opowieści jakich nigdy by nie było
o haiku kabale prawdzie milczeniu i stole
bo nigdy nie dość gorączki przetapiającej kamień w relief transcendentalnego spojrzenia
26 marca 2014, 17:05:34
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 21 february 2012
Praktyczny przewodnik po literaturze
(…) filozofem będąc,
pośrodku jest pomiędzy mądrością i głupotą.
Platon, Uczta
uczta Baltazara
uczta u Agatona
wesele w Kafar Kannie
uczta u Trymalchiona
stół Słoty
bal u senatora
wesele Boryny
uczta Babette
etc. etc. etc.
przecież to w alkoholizm
można popaść
20 lutego 2012, 09:38:16
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 12 july 2012
(haiq CCXCIV)
celtyckie credo
na lætha geal moige
nocne moczary
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 1 december 2011
* * *
dzisiaj wśród neuronów panowało przygnębienie
obchód rozpoznał obniżenie nastroju u większości dendrytów i synaps
domyślam się że boją się farmakologii lub perswazji
na tyle długo aby doszło do przerysowania nieszkodliwych doświadczeń
wiem że teraz nie mogę kłamać i muszę werbować przeciwciała
30 listopada 2011, 10:34:43
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 10 july 2012
Ostatnia pocztówka z Oddziału Chorych na Katatonię
Na przecięciu dróg komunikacyjnych człowiek zbudował gigantyczne i brzydkie metropolie,
gdzie każdy,
zamknięty w anonimowym mieszkaniu w budynku nieróżniącym się niczym od innych,
absolutnie wierzy,
że jest centrum świata i miarą wszechrzeczy.
Michel Houellebecq, H. P. Lovecraft. Contre le monde, contre la vie, essai sur Lovecraft
Człowiek jest najgorszym źródłem prawdy o sobie.
dr Gregory House
zróbmy coś
zaraz
najlepiej
najszybciej
najmądrzej -
tu
i
teraz
najlepiej
nic
8 VII 2012, 12:57:45
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 19 january 2011
Z życia ankieterów
pierwszy dzień
wiosny jestem w Bartoszycach siedzę
na murku przy sklepie niedaleko domu
Jurka Sałaty zmęczenie okropne upał koszula pływa na plecach do
tego głodny połowo
ankiet nie wykonana papierosy
kończą się forsy
brak jak tez pomysłów
na życie zestawiam
ten przepocony
obrazek ze skamandryckimi
bredniami o bukolicznym pięknie
wiosny oraz masakrą kosowskich
Albańczyków w poprzednich
wcieleniach oddłużyłem się teraz
nie mam weksla poważnych
problemów i nie dostrzegam
przestrzeni chwil mój spazm
pozostaje jedynie
matowy
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 22 march 2011
Branice, 10 listopada 2000 roku. Piątek roboczy
wstałem późno zgoliłem zarost szyi i twarzy
użyłem maszynki Gillette pędzla do golenia oraz wody ciepłej i zimnej umyłem twarz i szyję wyszczotkowałem zęby szczoteczką Colodent oraz pastą
na śniadanie zjedliśmy zupę mleczną z lanymi kluskami pszennymi i po dwie kromki chleba żytniego
Agata Mroczek postraszyła mnie z rana zagroziła mi druidowi wredna dakini
starłem kurze z szafek zjadłem czosnek i poczęstowałem Lucjusza Gracjusza
znów dzwony dzwonią wrócił Horacy zwany świętym Buddą Tybetańskim
w telewizorni na filmie Francuz oszalał i znokautował zamiast boksera własną małżonkę
(dzieci francuskie współżyją seksualnie ze sobą)
pani Kasia Czerwony Kaptur zrobiła mi sprawunki kilogram cukru biały kryształ i herbatę Younan
(na wieczór obiecała coś jeszzce)
Marian przesypał swoją kawę do swojego słoika
czuje się już jesień
w telewizorni pokazali jak jakiegoś psa podli ludzie zostawili na rozstajnych drogach
pijany Tadeo wydzierał się na cały głos na cały korytarz
każą mi dźwigać ciężkie baniaki mon cher papa et mon cher mama
do 12.45 na obiad zjedliśmy pierogi ruskie ze smażoną cebulą na oleju oraz zupę fasolową
jak głupi Charlie Chaplin do zupy wziąłem leki rozpuszczone z kieliszka
jak szedłem na obiad to spotkałem Ewę zadała Mi wiele cierpienia
szprycowała mnie Haloperidolem Scopolaminą Fenaktylem celem ukatrupienia mnie i nie tylko mnie
nawet Mariana obaliła Fenaktylem tak że padł w kiblu o czym doniósł mi Rysiek
natomiast Szyszce pękło serce na obserwacji i umarł o czym doniósł mi Janek i się powiesił
jest pochmurno i zimno jestem ogolony i czysty prawie wszystkie liście z drzew liściastych opadły
czekam zakupów od pani Jasi żadna po nocach mnie nie kocha pojmali silnego jak tur Benka ponieważ uciekł wyczyściłem szklankę szczoteczką Colodent oraz pastą Blend – a - med i użyłem ciepłej i zimnej wody
na 225 Kazik bił konia i cieszył mordę z wielkiej rozkoszy
do 15.25 przebrałem czystą koszulę flanelową i czyste skarpety oraz czyste spodnie dżinsowe męskie
ubrałem też buty zimowe czarne skórzane oraz je zasznurowałem opróżniłem kieszenie ze śmieci
wszyscy nie wiadomo dlaczego niszczą mnie i moją cesarską rodzinę
dobrze jest pić a źle jest gnić w trumnie i rozsypywać się w proch ziemi i nic
wszyscy ludzie a w szczególności samice walczą ze mną biednym sierotą i synem ubogiej wdowy
podarowałem pół szklanki wody mineralnej - wiejskiej ze studni artezyjskiej 102 metry pod poziomem ziemi moja mateńka jest cała schorowana i biedną ubogą wdową
ja nie mam nic oprócz świadomości i ciała ludzkiego dzięki zasłudze i heroicznej pracy mojej ubogiej matki coraz więcej lat przybywa a nam się tak bardzo chce żyć jest ciepło
do 19.43 wypiłem herbatę Hil Top temat rozkosz i szczytowanie
do 15.08 kupiłem mydło szampon ziołowy krem do golenia pastę do zębów Fluorodent
dałem nauczycielowi odwagi Janowi III Sobieskiemu cztery łyżki stołowe miodu pszczelego
do 16.15 wyniosłem 15 kilo śmieci z kosza na śmieci do kontenera żelazno – stalowego pordzewiałego
do 16.27 naostrzyłem ołówek polski z gumką do pisania w zeszycie
na kolację zjedliśmy po zupie ciepłej 2 - 3 kromki chleba białego kromki były ze smalcem wieprzowym zaopatrzyłem salę 229 w 2 litry herbaty bromowej a sosna wejmutka to po łacinie Pinus strobus
do 18.45 wykąpałem się mydłem zachodnim i szamponem zachodnim gąbką i ciepłym prysznicem
do 18.50 ręcznikiem frotte wytarłem ciało swoje
nasmarowałem maścią propolisową siedmioprocentową pięty stóp swoich
podudzia też nasmarowałem maścią propolisową także na prawej ręce i łokciu
do 19.02 zjadłem chleb z łyżką miodu pszczelego dałem Dalaj - Lamie słoik po miodzie
do 19.19 przepłukałem skarpety do 19.37 zjadłem jeden ząbek czosnku popiłem wodą Gruźliczanką
dostałem leki i zasnąłem w sali 229 na Oddziale
życie ludzkie jest krótkie jak oddech i nie warto gromadzić materii
bo rozpuszczając się w światło nawet odzienia nie bierzemy
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 4 june 2011
Osobisty Daídalos
zawsze chciałem
być Dedalem –
żeby tak po prostu
rosół w niedzielę
futro dla żony
urlop na Cyprze
tymczasem
fascynowały mnie przede wszystkim
Słońce i loty
więc potajemnie w piwnicy
zmajstrowałem sobie skrzydła
w tym układzie
to był poważny błąd –
nie przewidziałem
ani odległości ani ciężaru
kosztowało mnie to
kilka pożyczek na wyciszenie sprawy
i utratę prestiżu
jeszcze z wiara
opowiadam pięcioletniej córce
że wszystkie pociągi
jeżdżą na Księżyc
1996
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 7 april 2011
Dworzec w Malborku
jeszcze
można wszędzie się spóźnić
na każdy ekspres na każdy podmiejski
na każdą godzinę otwarcia
jeszcze
można wszędzie zdążyć
na kolację w ramiona kobiet
a dalej już wszystko ułoży się samo
jeszcze
można przyjść za wcześnie
popełnić faux pas narobić bałaganu
wylać dziecko z kąpielą
jeszcze
można dociekać
która chwila jest najwłaściwiej usytuowana
na wykresie przeoczeń
praktycznej normy
rozkładu jazdy
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 22 june 2011
Przypadek
pewnego dnia
Gośka gwałtownie zapukała do drzwi Ewy
(trzecie piętro po lewej przy samych schodach)
a po otwarciu
głośno wysyczała przez zęby
poproszę mój Patentex Oval
nie pamiętam już
co Ewa zrobiła z tym fantem –
w każdym razie
wszystko było
na mnie
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 29 june 2011
Sen o Salome
na uczcie w porze czwartej straży
kucharze gustownie podają na ołowianym półmisku
głowę człowieka
zwanego
Janem
Salome powoli trzeźwieje
głosem wołającego na puszczy –
z lekkim obrzydzeniem
(aczkolwiek dobrze maskowanym)
głaszcze brodę Heroda
i delikatnie podkręca mu pejsy
Herod Antypas krztusi się
w trójcy jedyną posoką
Herodiada klepie go mocno między łopatkami
syfon zazdrości rozsadza jej nozdrza
wyczuwa spocony zapach pedofilskiej lubieżności
lecz smród przekleństw jest dla niej najdroższym pachnidłem
Salome zmęczona pożądliwym oddechem biesiadników
zasypia z głową na brzuchu Heroda –
nie śni się jej jeszcze Caligula
ledwie o nim słyszała od rozpalonych matron
ten nie jest jeszcze bogiem
zostanie nim za osiem lat
nie zna nawet perwersyjnej semitki
dziesięć lat później w Lungdunum
będzie czynił jej raz po raz zaszczyt chędożenia
we wszystkie bramy Elizjum
po czym rzuci na pożarcie legionistom z karnej kohorty
ci będą ją długo spijać kropla po kropli
aż w przypływie ostatecznego gorąca
utopi się w rześkim strumieniu
teraz tancerka
budzi się z dłonią ojczyma w mokrym kroczu –
nie dojedzona głowa na półmisku
przełyka
ślinę
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 17 august 2011
(haiq IX)
przybrzeżne łąki
rzeka głosi homilię
skoszonym wiernym
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 22 may 2011
Najlepsze dobro
ciągle się nad tym zastanawiam
nie mogę spać po nocach
myślę o tym bez przerwy
wcześniej nic takiego mnie nie spotkało
dlaczego dałam się namówić na ten wyjazd
dlaczego wracałam tym pociągiem
dlaczego poprosiłam żebyś mi torbę pomógł na półkę
teraz jestem pogrążona bez reszty
oszalałam jak wariatka na twoim punkcie
nikt mnie przedtem tak nie całował nie pieścił
nawet nie wiedziałam co to orgazm
przecież ty masz rodzinę
tak mi szkoda twoich dzieci
sama jestem przecież matką i żoną
iluż ja ludzi krzywdzę o Boże
przed tobą miałam w sobie tylko jednego faceta
wiem jestem dla ciebie wyłącznie gazetą
przeczytasz odłożysz pod ławę wyrzucisz do zsypu
weźmiesz następną
a ja dostanę świra już teraz jestem nienormalna
gdybyś to wiedział to byś to wiedział
czy kochać to przestępstwo
przecież m i ł o ś ć t o n a j l e p s z e d o b r o
koleżanki to ciągle mają chłopów na boku i jakoś sobie z tym radzą
niestety nie potrafię tak nigdy nie potrafiłam
nawet dziś kiedy wciągnąłeś mnie
w najdoskonalsze
zło
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 8 may 2011
Madonna Psychiatryczna
pogięty obrazek
uświęcony tłustymi palcami
pośród pereł rozsypanej kawy i wykruszonego tytoniu
w kadzidlanej wonności bełkotu
we wnętrzu halucynacyjnej bazyliki
krato w oknie –
módl się za nami
głosie w czaszce –
odpuść nam panie
lęku bezimienny –
z imionami naszymi nas pojednaj
imionom swoim nas polecaj
pustym sigilom nas oddawaj
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 6 may 2011
List z detencji
kochani –
dziękuję za wasz list którego nie otrzymałem
ale przeczytałem go kilka razy było mi miło
jest mi tu dobrze nawet czasami fajnie
za oknem ładny widok choć już za późno na późną jesień
mieć okno jest całkiem ekstra nawet jeśli nic nie widać
zawsze można pogapić się nakarmić ptaszki
dla sikorek daję plasterki własnego brzucha
goli nas tylko jeden pan sanitariusz
mówią o nim kalifaktor ale jemu to kalafiorem zwisa
bo jest tępy jak brzytwa kalifaktora
wszyscy śpią w piżamach
siostry i lekarze chyba tez chociaż nie z nami
koledzy pija czaj taką herbatę koloru smoły
ja tez piję potem mam sucho w gębie
kiedyś się nawet porzygałem bo to przed śniadaniem
mimo to czaj jest zajebisty mówią koledzy i ja też tak mówię
choć mało gadam bo nie wiem co można mówić do nikogo
ale centralnie staram się i na pewno się poprawię
przyślijcie mi proszę mineralną gazowaną białą czekoladę milka
papierosy jin ling lub monte carlo czerwone
paczkę zabiorą mi i tak lecz dostawać coś to full wypas
pozdrawiam was i życzę nie martwcie się nara
wasz syn/ojciec/brat/swat/kuzyn/sąsiad/kolega*
(*niepotrzebne skreślić)
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 24 february 2011
* * *
o 05:30 rano
w palarni Oddziału III
Ogólnopsychiatrycznego
(Obserwacja)
złożył mi
terakotową wizytę
Ezra Pound
w oparach wentylacji
odczytał mi moje prawa –
mam prawo niczego nie gubić
a cokolwiek znajdę może być użyte
przeciwko mnie
mogę skontaktować się ze swoim
vacatem
a jeśli go nie mam
advocatus diaboli wyznaczy
pensum z urzędu
podobno
w waszyngtońskim szpitalu
panowały stosunki rasistowskie
w Italii słońce jest haiku
a baron Evola umarł
przed narodzinami jońskich filozofów
oddałem
pasek i sznurowadła
czarny kamyk z Mekki
resztki spinek dziurkaczy papierośnic
okaleczona gorycz
olintyjskiego niewolnika
podarowała mi zielony ołówek –
gorący styl historii o współodczuwaniu
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 25 february 2011
Ostatnia wieczerza. Dwa tysiące lat później
w pewnej chwili
poczułem to samo
co wtedy
gdy dzieliłem chleb
chociaż teraz
nikt nie kupił nawet
najtańszego wina
więc nie ma czego
rozlewać
do wiecznie niedomytych
musztardówek
nie ma tez sensu
przebijanie boku włócznią
bo dwa razy
nie wchodzi się do tej
samej rany
dziś podnosi głowę
ten sam zew
kiedy dzielę pączki i
czerwoną lemoniadę
mimo iż
Tabita tradycyjnie nie
smaży już frytek
Szymon Trędowaty jak
zwykle wpada w korki przy zjeździe z autostrady
a Łazarz od pewnego
czasu znacząco chowa dłonie
pod białym
prześcieradłem
żaden przytomny
faryzeusz
nie śmie zadawać
egzystencjalnych pytań
typu
czy to jest robota dla
zegarmistrza
niedługo zacznie działać
drapieżny podszept
Sigmunta Freuda –
bakałarza z Koryntu
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 7 october 2011
(haiq LIII)
człowiek jadł wiśnie
sok płynął mu po brodzie
plamił smak potu
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 23 april 2011
Jack Kerouac czyta "The Naked Lunch" Williama S. Burroughsa
na wszystkich poboczach drogi
jest generalnie tak samo
tylko grabarze mogą być różni
ale oni zawsze są tacy sami
przecież trakt jest tylko jeden
żadnej róży wiatrów żadnych rozdroży
nawet bezdroża są kłamstwem
takim samym jak wyższość świąt Wielkanocy nad Bożym Narodzeniem
(może odwrotnie ale to jeden sztos)
tu i tam
śpiewa ten sam kanarek
Shiva tańczy tę samą tarantelę
a rajski owoc jest tak samo pogryziony
niechybnie czeka nas sen
ukrzyżowany przez te same słońca –
niewczesne węzły które pochłonęły już
nasze nadopiekuńcze
kroki
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 18 september 2012
Ostatnia pocztówka spod semafora
Świat to trudne miejsce.
Stephen Edwin King, The Shining
nie lubię
stojących nieprzyzwoicie długo
pociągów
są jak podgrzewana maślanka -
przerywają sen
(generalnie bezpowrotnie)
gubią palce
otwierają nazbyt szeroko
okna podręcznego
języka
im jestem starszy
tym gorzej znoszę
to rozlane mleko
17 IX 2012, 16:15:40
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 5 october 2012
(haiq CCCLXIX)
ja oddychałem
ja wciąż będę oddychał
w oddechu twoim
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 16 january 2012
(haiq CXLI)
wieczór zapada
cisza kreślona liśćmi
szepty bez cieni
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 21 october 2012
(haiq CCCLXXXIII)
niespodziewane
dotknięcie kubka z kawą
po pierwsze – ciepło
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 12 march 2012
(haiq CCI)
luźny płaszcz ANSUZ
morze pokryte duchem
brzask święta skrzydeł
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 15 december 2011
Dear mister Tennant!
zawsze mam wielki szacunek dla petów
pochylam się nad nimi z ogromną miłością
błogosławię rękom i ustom które je tworzą
dziękuję Panu za jego nieopisaną hojność
have a cigarette mister Tennant
take it seriously
all cigarette butts from the West End are Holy Bible
4 grudnia 2011, 08:38:04
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 7 october 2012
(haiq CCCLXXI)
skrzydła moich snów
niosą deszczowe ciało
na Wyspy Słońca
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 3 december 2011
(haiq XCVI)
wszechświat czterech ścian
blok darmowego smutku
pejzaż nieładu
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 24 december 2011
(haiq CXIV)
podróżne cienie
szkliste poczwary z głębin
pajęczyny map
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 18 april 2012
* * *
nie wiem czy wyczaisz klimat
ale nurtuje mnie taka myśl
że na świecie powstają co sekundę
miliardy ciekawych zamysłów
a ja nie poznam nawet ich zapachu
tak jak nie poznam wszystkich wierszy Barthkowsky’ego i Sary Bergmann
co przeraża mnie bardziej niż niedoczytanie "Listów" Platona lub "Enead" Plotyna
mogę co najwyżej poskubać własna brodę przeczesać palcami coraz rzadszą czuprynę
zapalić jeszcze jednego Gauloises’a i wypić jeszcze jeden kubek herbaty z trzech torebek –
taki spacer z miną wielkiego filozofa w godzinach otwarcia sklepów
kiedy nie sprzedają nic na poplamiony zeszyt
niepewność jest chyba jedynym wytrawnym sposobem wybudzenia mózgu
bo z metafizyką daleko zajdziesz oczywiście jeśli przeżyjesz -.
większość ludzi nigdy nie umrze ponieważ nigdy się nie narodzi
i jest ich zapewne więcej niż ziaren piasku na pustyni
a wśród owych są z pewnością poeci więksi od Keatsa i uczeni więksi od Newtona
świat jest niesprawiedliwy ale cóż to właśnie ty i ja się na nim znaleźliśmy całkiem zwyczajnie
i całkiem zwyczajnie przepali się nam żarówka urwie sznurowadło zatka zlew padnie zapalniczka –
transcendencji nie da się oszukać bo wbrew plotkom nie zapisano jej w świętej księdze sekwencji DNA
pozostaje odrobina zadumy, wypastowanie butów i drewniany wieszak w zramolałej szafie
bo odwieczni wędrowcy i tak znajdą drogę na przestrzał bez ran postrzałowych
dłoni i stóp
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 31 july 2012
Ostatnia pocztówka od Kathie
zobacz jaki Księżyc
za parę dni będzie pełnia przy tej pogodzie
dlatego kuźwa nie będę mogła znowu spać
ale ty i tak wiecznie masz kłopoty ze snem
wtedy możesz przychodzić do mnie -
jakaś herbata zawsze się znajdzie
papierosy
musisz przynosić jednak
swoje
29 lipca 2012, 20:37:03
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 21 november 2011
(haiq LXXXVII)
wzgórze maków
kolory w zmowie z wiatrem
bezdroża łaski
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 15 july 2011
Wiersz dla Aino Kannisto
ruda walkirio –
nazwałem cię walkirią
choć pewnie jesteś pieprzoną pacyfistką
ale masz w sobie coś z walkirii
przynajmniej drugą stronę medalu
to zupełnie nieważne
z kim się puszczasz
rób to z kim chcesz –
przynajmniej na razie
mogę cię tylko po szczeniacku podglądać
jak po wyjściu fagasa wietrzysz mieszkanie
(on dużo pali ty przy nim też czego później żałujesz)
mogłabyś wtedy zdjąć dla mnie ten swój kurewski stanik
wypluwając z siebie lepką biel kilku numerków
zostawiasz zerwane w pośpiechu stringi na podłodze
zaraz włożysz jakiś łach
legniesz na rozkalibrowanej jak twój tyłek pościeli
szklanka wódki w zasięgu ust pobudzi tylko ponapletkowe mdłości
przykryjesz się starym kocem bo w Finlandii ranki są bardzo zimne
zaraz
zawiążę krawat zasznuruję pantofle zamknę mieszkanie
wieczorem pójdę do pubu
i ty tam przyjdziesz
i on tam przyjdzie
jednak pamiętaj –
zawsze jest ten ostatni raz
przemyślałem już wszystko
mam plan
w którym nie będzie ciebie
nie będzie okna nie będzie stanika ani wódki
będę tylko ja nadczłowiek – bestia
(bo ty się do Nietzschego nie nadajesz)
w bocznej nawie bazyliki archikatedralnej
gdzie twoje grzechy i pragnienia wypłakiwać się będą
ze złości i bezradności
a Maria Egipcjanka ogoli ci głowę do skóry
taka mała jeszcze jedna
zaginiona w akcji
zasuszona w księdze przychodów i rozchodów
taki witraż
pod którym nigdy nie było
klęcznika
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 31 march 2011
Dworzec Bydgoszcz Główna, peron 2
moje kłamstwo
ja przeciw – ja poza – ja
zaimek z prefiksami
bez ani słowa bez mów do mnie
ale to coś więcej
ale to coś znacznie podlejszego
szaleństwo z metodą
góra na którą chcę wejść
jest prosta –
to tylko kwestia wyboru
jakiego nie ma
jakiego być nie może
lecz wtedy potykam się
o żal zmieszany z pocałunkiem
więc
pytam podziemne przejście pytam miasto
pytam niedokończone spojrzenie –
wówczas Stwórca wybacza
pozwala trochę pobluźnić
zabrać ze sobą eon
a może nieznaną barwę
krok po kroku
prawdziwy wariant
finału wielkiego tygodnia
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 19 april 2011
Ikarowe loty
proszę żebyś zrobiła mi jeszcze herbatę
idziesz do kuchni
wstaję z fotela otwieram okno
wchodzę na parapet
krzyczysz coś za mną
cholera zapomniałem o kocie też może wyskoczyć
ale co mnie to w tym momencie obchodzi
już lecę lecę lecę szóste piętro trochę to trwa
lecę lecę zaraz zaraz zaraz już już już
betonowy chodnik betonowy granat
krew krew krew wącha beton
tyle krwi tyle wąchania tyle betonu
kurwa jak boli kurewski ból
jacyś ludzie tłumek robi się tłumnie tłum
do domu obciachowcy obiad żreć pilot w łapę przed telewizor
policja jest policja każe się rozejść kto to widział kto go zna
pogotowie pogotowie lekarz exitus letalis przykrywają mnie czymś
duszę się pod tą szmatą duszę się zabierzcie to nie zabierają
zaraz będzie prokurator zaraz już jest
pani go zna to z pani okna pani pójdzie z nami proszę się ubrać
nie wolno niczego dotykać w mieszkaniu przykro mi ale musi pani
histeryczka jedna jej jest potrzebny lekarz najlepiej psychiatra nie mnie
zaraz wstanę zaraz sobie pójdę na tramwaj na dziewiątkę
tylko trochę poleżę kurwa jak boli zaraz przestanie przestaje powoli przestało
co ta wariatka mu pierdoli jesteście wszyscy maksymalnie pojebani
pozbierajcie lepiej moje pierze bo je wiatr rozniesie
będzie tego na mały jasiek
jeszcze ktoś mógłby od biedy spać na tym gównie
tracicie bezpowrotnie okazję mam tego dość
ty Rzymianinie z anielskimi skrzydłami i multanem w łapie
nie widzisz głąbie że mi się jarać chce kopsnij szluga
tak tak tak wiem już wiem wszystko rozumiem
Bóg jest wielkim kosmatym dialogiem który czyha na nas
tylko w zapomnieniu mamy jakąś szansę –
proszę zrób mi jeszcze herbatę
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 7 march 2011
15 sierpnia 2009
chce nam się
bardziej paczki choćby najtańszych papierosów niż ciągle tego
samego seksu –
to w sumie bardzo
dobry początek wiersza w stylu Michała Krawiela
może nie za
bardzo dobry może nie za najlepszy ale tak zwyczajnie dobry
bo Michał
Krawiel jest dobrym poetą najlepszym od momentu śmierci Jana
Dantyszka
tak więc z Kasią
słuchamy skrzypcowej solówki Michała Urbaniakaktóra brzmi jak
śmiech starej kobiety choć dla mnie to tylko wiatr
jaki przychodzi i
odchodzi gdy rozlega się silnik lotniskowca partytur -
nie mniej
zejdziemy i tak
zostawimy woale
suknie lampasy i cylindry różnych strategów obłudników i
nawiedzonych jak też
innych pospolitych gigantów
coś takiego z
Ali Agczy coś z Williama Whartona coś z Federica Felliniego coś z
Władimira Putina –
taki marsz ku
słońcu taki marsz hitlerowskich bojówek taki obiad zjedzony w KFC
w tym momencie
uraczam się niedojrzałym skrętem
oraz snuję
opowieść o polu morfogenetycznym i ptakach z Południowej Walii –
nie muszę przez
chwilę myśleć o smaku warg sromowych Tatiany Okupnik
nie musze przez
minutę myśleć o cenach biletów Spółki PKP InterCity
nie muszę przez
kwadrans myśleć o nienapisanych wierszach
których kilka
zgromadziłem w futerale na okulary
wyciągam z
kieszeni kamizelki nóż kleptomana i rozcinam pokój na dwie
nierówne połówki –
operacja jest
nieudana pokój pozostaje dalej kuchnią a być może i łazienką
w związku z czym
zamieniamy dłonie na stopy ale nie vice
versa
bo tak jest
niewygodnie ładnie i mało przejrzyście
za oknem niosąc
sarkofag Lucyfery moherowe minispódniczki wracają z pagody lub z
sali królestwa -
mocą pierwotnej
tajemnicy rozbijają chodnik apaszkami doktora Martensa
a ileśtamlecie
ich płynu mózgowo – rdzeniowego splata się ze szkliwem kwasów
żołądkowych
w imię relanium
i Jamesa Bonda w imię mostów nad mostami i zamkniętych cmentarzy
w imię nazwiska
i imienia i daty urodzenia z dokładnością do pół sekundy
gdzie twarde
zawsze spocony oddech znaczy
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 7 june 2011
Osobisty Jezus
Jezus
gazowany palony w krematoriach
katowany w łagrach i salach katechetycznych
zabijany strzałem w tył głowy
krzyżowany w seminariach i na ambonach
lżony modlitwami wiernych
uhonorowany cierniem aborcji
aż do
znudzenia
pokornie czeka
na amnestię
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 january 2011
* * *
mistrz Różewicz twierdzi
że proces umierania poezji
został przyspieszony
co o powyższym można sądzić
poza tym iż coś w tym drży –
chyba nic
dobrze nieraz
czymś poszpanować
przed nawiedzonymi panienkami
szczególnie gdy
nie ma się pojęcia o nawijkach
zwiększających ukrwienie podbrzusza
poezja jest przecież
rzędem znaków przestankowych
reszta zaś –
to tylko reszta
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 25 april 2011
Jesień
jesienią wszystko jest szybsze
jesienią wszystko jest ostatnie –
ostatnie liście ostatnie jabłka ostatnie Słońce
ostatnie pocałunki
ostatnia uczta Wikingów
przed zimowym snem
ostatnie błagania o miłosierdzie
lecz Odhinn jest bezlitosny –
gdy chce jesienią ukarać człowieka
delikatnie proponuje mu
miłość
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 5 october 2011
(haiq LI)
dziecko smacznie śpi
uśmiech nie zdążył zasnąć
chociaż sny gryzą
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 2 may 2022
* * *
"Jest śmierć i podatki, ale podatki są gorsze, bo śmierć przynajmniej nie trafia się człowiekowi co roku".
sir Terence „Terry” David John Pratchett
już po dwudziestej trzeciej zadzwonił telefon
wyświetlony na ekranie numer nie wskazywał mi na nikogo znajomego
mimo to odebrałem
nieznany głos poinformował mnie
że trzy godziny temu zmarła Alicja z powodu powikłań po niby wyleczonym covidzie
kiedy próbowałem ustalić kto dzwoni
i o jaką Alicję chodzi bo nie znam żadnej
dzwoniący powiedział że musi się rozłączyć
bo jest zobligowany powiadomić o zaistniałej sytuacji wielu znajomych
wypalam kolejnego Gauloisesa bez filtra dopijam gorzką herbatę prawie esencję
i otwieram powieść Ericha Marii Remarque'a "
Nim nadejdzie lato" 1)
nad którą pastwię się od kilku tygodni i nie mogę jej ugryźć
bo co z tego że to Remarque zresztą z wieloma klasykami tak jest
na przykład z Lewisem Carrollem 2) czy Antoinem de Saint – Exupéry 3)
ciekawy jestem czy zostanę powiadomiony o terminie i miejscu pogrzebu prowizorycznej Alicji
bo wtedy ktoś inny nie uzyska takiej informacji i później będzie zawiedziony chyba że stanie się inaczej
niestety kąsa mnie kamica żółciowa więc biorąc to to pod uwagę całą resztę mam między półdupkami
śmierć rozwinięcie i zakończenie w duchu charakteropatii przed i pourazowej fragmentów jej sensu
jak też poszukiwania ceny wyższej niż stosunki międzyludzkie na bazie nekrologów
i denaturatu wypitego przez grabarzy bo każda bzdura jest bardzo dobra z wyjątkiem cieczy zgonów która jest standardowo dobra i przychodzi mi teraz na myśl propozycja nie do odrzucenia
że teologia jest czkawką jeśli nie ma sposobu utwierdzić ją i niepodobnym sprezentować
Alicji głowie Kota z Cheshire oraz obłąkanej herbatce dzwoniących około północy telefonów
_____________________________________________
Olsztyn - Zatorze/Allenstein, Schubertstraße; 24 IV im Jahren des Herrn MMXXII, niedziela, 01:05:17
_____________________________________________
1) Erich Maria Remarque (właść. Erich Paul Remark), "Nim nadejdzie lato" (tytuł oryginalny: "Der Himmel kennt keine Günstling"). Tłum. Ryszard Wojnakowski. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1992.
2) Właściwie: pastor Charles Lutwidge Dodgson.
3) Właściwie: major lotnictwa Antoine Marie Jean - Baptiste Roger de Saint – Exupéry.
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 8 december 2012
Długopis znaleziony w pociągu
konduktor długo ogląda mój bilet -
łapczywie wypija całą konfigurację jońskich kolumn
na szybko zastygłego Érechthéionu przydrożnych wektorów
przewlekły sens jego myśli
szczypie moją ledwo poczętą apatheję
o posmaku oleistego powietrza i świeżo wypalonej machorki
ekspresja nieruchomego spojrzenia
sprzęga oskarżoną frustrację niedomkniętych przejazdów drugiej kategorii
w modlitewną ciszę zmęczonego samym sobą mroku niestrawnych akcentów
7 grudnia 2012, 22:54:24
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 25 january 2013
Pejzaż wewnętrzny cierpiącego na bezsenność,który powoli zasypia około 02:43, by przed trzecią obudzić się wyspany
czas z przeceny staje się niezrównoważoną elegią
na odejście przyjście pozostanie rewanż i czapkę - uszatkę
jak zaklinający zbawienie wieczne imperator Julian zwany Apostatą1
przecierający niedopraną chusteczką druciane okulary
siedząc na wytartym krześle przy drewnianym stole
i podkręcając knot psychodelicznej lampy
z pewnością trzeba odszukać odpowiedniego filozofa
by wyszło czarne na białym że jeśli nieraz spróbujesz
możesz znaleźć trochę tego najpotrzebniejszego
tu i teraz tam i wtedy w zadżumionym śniegu i na podartej kartce
gdzie Galilejczyk zwycięża po czym odruchowo wypija zimną gorzką herbatę
chociaż w tej chwili nie wie dlaczego ale ma ochotę na ostro przyprawione flaki z olejem
kolejny umowny lęk nagle przypomina sobie boską Hypatię z Aleksandrii
zaczynając trawić myśl czy to przypadkiem nie jest kwestia panny świętej i nie świętej
co jasnej i ciemnej broni góry co w ostrej i tępej świeci bramie
jak nagły smutny starzec w którym bóg zamieszkał co jest gorsze od nowotworu pustyni
albowiem środkiem klejnotu jest oko w oku ciekawe swojego zaciekawienia
zwykłego okrucieństwa uwalniającego od męki wyboru
to mimo wszystko bezwstydna wynalazczość -
wiara na równych prawach z łukiem muszkietem czołgiem i bombą wodorową.
nie potrafi przenosić gór przeniesionych przez nieśmiertelne zastępy
które i tak skazane są na przebudzenie
1Flavius Claudius Iulianus (ur. w 331 lub wiosną 332 w Konstantynopolu, zm. 26 czerwca 363 w dolinie Maranga koło dzisiejszej Samarry), cesarz rzymski od 3 XI 361, panował jako Imperator Caesar Flavius Claudius Iulianus Augustus
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 17 january 2013
(haiq CDLVIII)
rozmawiam z cieniem
wieczór pieści szczerą myśl
bluszcz gasi maki
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 18 december 2012
(haiq CDXXX)
bochenkiem chleba
skrzydlata biel najczystsza
śle słowo twoje
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 1 january 2013
(haiq CDXLII)
światła na przejściach
zasnęły bez relanium
śnią o awarii
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 january 2012
Pewien rencista z obolałym kręgosłupem strzepuje zdecydowanym gestem przaśny śnieg z butów firmy Dr. Martens
należy zazdrościć
tylko
wierzącym i drobnym pijaczynom -
oni zawsze są w stanie
błysnąć geniuszem
psychoanalizy
w programie Szansa na sukces
zawsze mogą wyspowiadać się przy butelce
zawsze mogą zabalować przy konfesjonale
często wiedzą
skąd przychodzą
gdzie doładować krótkoterminowe baterie
jakiego żelu użyć do kąpieli
z kim porozmawiać na przystanku autobusowym -
a jak nie wiedzą to spytają
i już będą wiedzieli
na zawsze
nie dostają bez powodu ataku szału w hipermarketach
przy stoisku z pieczywem
bo dorośli do swojej wyobraźni
jak do za dużych reklamówek
są przykładnie wychowywani przez swoje dzieci
przez zielone kostki lodu niebieskie zegary żółte wazony -
nie muszą być karceni
starczy łagodne złagodzenie
niewierzący pokątni sofiści i rzymscy prokuratorzy Judei
ciągle czują ontologiczny powróz na swojej szyi -
zaczytują się w konfesyjnych filozofach
by zapalić kolejnego Viceroya
zaliczyć kolejny spacer z niewypróżnionym pieskiem
uciąć niezdrową drzemkę po zrównoważonym logarytmicznie obiedzie
i czekają na swojego monsignore Fidanzę na swojego maestro de Zurbarána y Márqueza
którzy wskażą jakiegoś nowego Akwinatę
należy zazdrościć
tym co widzą
nawet
jesli będzie to tylko niebo
lub własne buty
19 stycznia 2012, 14:08:42
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 17 february 2012
(haiq CLXXX)
jeśli tylko TY
to dzień i noc są Tobą
i Baśń o perłach
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 28 december 2011
(haiq CXVIII)
schody donikąd
stary zwietrzały symbol
dach wciąż wysoko
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 30 october 2012
List Jérôme’a d’Ermlanda do Jane Mallory Birkin albo czytanie z "Księgi Wyjścia"
teraz już mam za swoje
więc pobłogosław mi Ty
który rządzisz
mięśniem szczęki Livyathana
albowiem głos zwany przez niektórych
senéh Sabaoth Da'at Sefirah
naprawdę nazywa się Serge Lucien Gainsbourg -
wiem bo to on właśnie mnie posłał
więc jestem posłany
więc jestem ciągle wykrochmalonym prześcieradłem
kiedy moje usta leżą
pod twoim kroczem
jako żeśmy oboje wyszli z Księgi
niczym pies żula - śmieciarza za orszakiem pogrzebowym starego królestwa
jesteśmy na wskroś nielegalni
zawsze jakaś trzecia strona medalu jak nieszczęście i Opatrzność
jak de Robespierre i David jak Muzy i Furie
22 X 2012
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 4 april 2012
(haiq CCXXIII)
cichy smak nocy
martwy stół samotności
okno jest trumną
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 14 march 2012
Ostatnia pocztówka z zimowego miasta
wszystkie ptasie karmniki
porąbaliśmy
na opał
13 marca 2012, 21:15:25
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 11 march 2012
(haiq CC)
rozdać haiku
karty znaczone mocą
łzami Oddhina
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 10 september 2012
(haiq CCCLI)
przestrzeń haiku
krople sylab mierzą czas
pastel eteru
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 10 january 2012
Mieszanka ziołowa w politurze
Kora dębu
Kenneth Koch
Septosan
Henry Charles Bukowski
Sclerosan
Francis Russell O'Hara
Matricaria chamomilla
William Seward Burroughs
Calendula officinalis
Jean-Louis Lebris de Kerouac
Equisetum fluviatile
Irwin Allen Ginsberg
Nigella sativa
Andrew Macdonald
Rosmarinus officinalis
Gregory House
09 stycznia 2012, 19:42:56
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 25 february 2012
Ostatnia pocztówka z Pearl Harbor, 6 XII 1941
wszyscy
tutaj kiedyś umrzemy
z nudów
25 lutego 2012, 09:19:05
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 5 march 2011
10 stycznia 2007
tuż po świętach Bożego Narodzenia poczułam silne rozdrażnienie
i zaczynałam odczuwać lęki gdy dowiedziałam sie że to było dla mnie ogromne przeżycie
tego dnia pojechałam na pogotowie z powodu drgawki na skutek nerwów i wymiotów tam dostałam hydroxyzynę domięśniowo i doktórka wysłała mnie z powrotem do domu w nocy drgawka nasiliła utratę przytomności
o czwartej rano znalazłam się na sorze
i tam zapodali mi kroplówkę z potasem
w południe byłam już w domu bo lekarz
stwierdził iż dalsze leczenie powinien brać psychiatra
jednak mój stan nadal nie był najlepszy z powodu
osłabienia i silnego napięcia nerwowego
całe dnie leżałam do góry kołami miałam stany
lękowe czułam się zagubiona
cały czas wymagałam fizycznej
obecności kogoś nade mną przy sobie
kiedy stan się nie poprawiał trafiłam po raz pierwszy w życiu
do
psychiatry
kubrak przebadał mnie w przeciągu pięć minut i przypisał
psychotropy
następnego dnia znowu się pogorszyło napady lękowe
osiągnęły bardzo wysoki najwyższy poziom
w tym momencie sprzeciwiłam się przyjęciom leków
przyjechał psychiatra
zobaczył mój wygląd podał domięśniowo hydroxyzynę
i zalecił umieszczenie w szpitalu gdzie dojdę do siebie pod względem
organizmu czyli kroplówki tego czasu pojechałam
do Kocborowa gdzie mój strach znacznie wzrósł
gdy zobaczyłam te budynki z kratami w oknach i ogromnym ogrodzeniem wkrótce zostałam przyjęta przez
psychiatrę który wyprosił mnie za drzwi zostawiając sam na sam
ze sobą po 20 minutach wyszedł na korytarz oznajmiając
że muszę pójść teraz na zastrzyk i na kroplówkę zgodziłam się
po dotarciu na oddział dostałam domięśniowo hydroxyzynę
pielęgniarka na oddziele kazała mi przebrać się w piżamę
i przeszukała wszystkie
rzeczy nie wiedziałam co sie dzieje
co oni robią powiedziałam że nie zostanę na tym miejscu
oni pocieszali mnie że przenocuję
tutaj z górą noc żeby pójść do siebie
po trzech zastrzykach uspokajających zaprowadzili mnie na salę
wówczas doszła do mnie wiadomość ze jestem tu skazana sądownie na dwadzieścia jeden dni leczenia był to dla
mnie szok nie wiadomo skąd i jak sąd skazał mnie
na przymusowe leżenie moja depresja trwała ledwie tydzień
a już zamknęli mnie ze schizofrenikami
narkomanami ludźmi mającymi liczne próby samobójcze
myślałam że to jakiś sen bo wszelkie informacje w mojej
karcie były wyssane z palca a była to środa jestem
osobą która ma silnie sprecyzowane plany życiowe
i moja choroba nagle musiała zejść na drugi plan
bo jedynie co siedziało mi w głowie to czułam
się jak w więzieniu
w sobotę przyszła Sędzina która kazała
mi zeznawać gdzie minimalnie jest to okres dwudziestu jeden dni
w poniedziałek zażądałam wprost wypisu na własną prośbę -
dla mnie był to aż siedmiodniowy tydzień
a całą tę historię opisuję aby powiedzieć wszystkim
jak łatwo udzielę wszelkich informacji
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 23 march 2011
Bez przebaczenia
myślałeś może mój piękny chłopcze iż można mnie ot tak po prostu zostawić
i tu się niestety bardzo pomyliłeś książę bo nie ze mną takie chamskie numery Brunner
teraz jeszcze większą głupotę walnąłeś przychodząc sobie do mojego mieszkania
wyobrażałeś pewnie że wyskoczę z majtek już na progu a potem piękna kolacyjka ze świecami
ty się u mnie dobrze wyśpisz pojesz a ja ci jeszcze pomacham na peronie łkającą chusteczką
taka durna rozwódka po przejściach łyknie wszystko i można z nią robić co się chce
wiesz mój ex był zdecydowanie uczciwszy od ciebie o niebo uczciwszy
raz postawił sprawę jasno że mu źle ze mną i poszedł do innej i jest z nią do dziś
natomiast król złoty pojechał pięć lat temu na dwa dni do siebie żeby sprawy w ZUS załatwić
po tygodniu przysłał esemesa wszystko się trochę skomplikowało odezwę się niedługo :)
i tak pięć lat nieważne długich czy krótkich zależy dla kogo ale to p i ę ć l a t rozumiesz
na pewno nie rozumiesz ty jesteś przecież ponad i poza takimi sprawami niegodnymi twojej osoby
nie mniej jednak istnieją jakieś reguły w rzeczywistości jednak dla ciebie wcale ich nie ma
najgorsze gdy staramy się postępować zgodnie z tym co nie istnieje i wtedy kończymy jak ja wtedy siedząc w pustym mieszkaniu zastanawiając się gdzie on może być teraz co robi w tej właśnie chwili
czy jest w szpitalu czy w areszcie czy na izbie wytrzeźwień czy jest głodny czy jest mu ciepło
czy mnie jeszcze choć trochę pamięta czy po prostu jest teraz z jakąś dziwką i ma wszystko gdzieś
i te cholerne myśli że się jest do niczego w stu procentach że się tak naprawdę nic nie potrafi
że to wszystko co dostał ode mnie jest nieporównywalne z tym co on teraz ma
że to co go miało odkompleksiać dowartościowywać i stawiać na nogi to cukrowa wata na siłę
a on znawca koneser smętny don Juan de Odbita Palma to co robi jest najwspanialsze i najseksowniejsze
nie ze mną te chamskie brunery Nummer możesz je sobie głęboko w norę wsadzić miękki mózgu
jak widzisz żyję mimo wszystko żyję nawet długo i szczęśliwie spotykam się z ludźmi rozmawiam
od czasu do czasu idę z kimś do łóżka tak żeby nie zapomnieć co mam między nogami
i nie muszę się wtedy godzinami pocić nad sflaczałą gumą do żucia a jeszcze nieraz kwiaty dostanę
dopij teraz swoją kawę spokojnie wypal skręta ja ci w tym czasie zrobię pożywne kanapki na drogę –
d z i ś p o j e d z i e m y r a z e m do krańcowej kropli potu do ostatniego haustu śliny do mokrego dna
do spienionego bólu umorzenia aż do zaciśniętych zębów na kawałku spoconego ciarkami przesytu
jak nadgryzione przez szczury gładko przyswajalne hostie
b e z p r z e b a c z e n i a
Kyrie
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 4 may 2011
List do świętej Barbary
córko Dioskura –
spotkałem Cię lata temu w monachijskiej Pinakotece
wyglądałaś tak świeżo
jakbyś przed chwilą
opuściła otwarte łono palety Hansa Holbeina
jednak stało się tak jak się to dzieje normalnie
czyli zapomnienie wyegzekwowało swoje prawa
wyrokiem prokuratora Bitynii
(a być może i wyższej instancji)
skała otworzyła się za dotknięciem miecza
i wysypały się ze złotego kielicha
wszelkie pospieszne żądze anatemy i błogosławieństwa
do tej pory skrzętnie skrywane płaszczem anioła z Nikomedii
wiem
nazywasz się teraz Ingrid Bergman
mieszkasz w Casablance
piszesz nowy rozdział historii sądu ostatecznego –
konieczny dialog z lordem Vaderem
węgielne listy do Orygenesa i Ignacego z Antiochii
mam nadzieję
iż za Twoim wstawiennictwem
będą mi odpuszczone
wszystkie grzechy Maksymiana Galeriusza
wszystkie niegodziwości Humphreya Bogarta –
jako z duchem moim tak i bez niego
jako z Tobą tak i bez Ciebie
jako z zegarem tak i bez jakiejkolwiek cyfry
w trójkątnej wieży podziemia
którą niegdyś wznieśliśmy do Pana
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 28 april 2011
Kuszenie
zaproponowałem ci
półprawdę słów
i
absolutną prawdę ciała
odpowiedziałaś
dobrze obliczoną
imitacją ucieczki
nie miałem już sił
by cię gonić –
za rogiem
czekał na mnie w barze
Henry Miller
aż do zamknięcia
gadaliśmy
o francuskich impresjonistach
1993
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 13 may 2011
Moja Jerozolima
kąty mojej
dzielnicy
zlane cysternami
potu
obsypane tonami
nudy
czasami chrzczone
śliną ruską wódką i krwią
omiatane bezmyślnym wzrokiem
starców i policjantów
młodość ucieka stąd
gdzie biały proszek szklanych wieżowców
pozostawiając po sobie zakurzone ślady
posiniaczonego dzieciństwa
chwilami myślę
że
gdzieś tu
śpi
Jerozolima
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 june 2011
Postmodernizm
zgodnie z prawem
koniec świata już nastąpił
(dokładna data trudna do ustalenia)
wszystkie karty przepowiedni
zatkały się własną wydzieliną
i stały się zwykłymi kartami
do gry
archaniołowie wyjechali
do modnych kurortów
nie nabywszy prawa do emerytury –
są zadowoleni z ciągle przedłużanych
rent okresowych
rozgrzeszono w zasadzie
wszystkich
podpisując in blanco
przedterminowe przepustki
do najdalszych struktur
oświeconych tajemnic
zagwarantowano ustawowo
każdemu zainteresowanemu
odżywcze porcje bezcholesterolowego
niepokoju
takiego z prawdziwego zdarzenia
czyli na niby
jest pewne
że wreszcie dokona się
politycznej poprawy
siedmiu dni
które wstrząsnęły chaosem
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 may 2011
Mój Różewicz
mam trzydzieści dwa lata
i
nie wiadomo czy ocaleję
nie wiadomo czy już ocalałem
samotność
komunizm
nowotwór
Armagedon
to tez są czułe słówka
tylko z innej bajki
człowiek
rodzi się i umiera
po drodze jest gladiatorem
zadowalając się
imitacja tabletek od bólu zębów
kluczami do nieistniejących zamków
wychodząc naprzeciw
prawdzie
sprawdza wszystkie okna i zawory
by mieć gdzie
ułożyć zmęczenie
zmienić skarpetki
opluć lustro
mam trzydzieści dwa lata
i...
( to nieistotne )
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 26 march 2011
Ziomal zwany Panem Cogito odpowiada na pytanie "Czym się aktualnie zajmuję", zawarte w ankiecie Centrum Badania Opinii Społecznej czyli Sławomirowi Święckiemu z wyrazami szacunku
Mistyczni poeci są chorymi filozofami,
A filozofowie są szaleńcami.
Fernando Pessoa, Dziś przeczytałem niemal dwie strony
dłubanina w nosie bez końca i bez ograniczeń
podjadanie chipsów i zapiekanek
podbieranie mamusi forsy z konta i portmonetki
wykorzystywanie każdego z orżnięciem włącznie
zaglądanie przez dziurki do kabin w publicznych ubikacjach
obrabianie dupy znajomym i nieznajomym
bazgranie sprayem na płocie jak też innych powierzchniach płaskich
wyrywanie panienek i torebek zasuszonym emerytkom
rozpierdolucha pospolita mordobicie zadymy ustawki wojny gangów
oraz inne tego typu pierdoły do straszenia w nocy sąsiadów włącznie
i najważniejsze -
ściemnianie i wkręty
przy nierównym podziale sił
mój kameralny hymn
(niczym trzy paczki Marlboro na dwa dni)
nie ma pesymistycznej konkluzji
jak wielkanocna kolęda
masturbacji
niezamieszkałych cieni
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 10 august 2011
(haiq III)
romańskie okno
skręcony kształt witraża
krata za krzyżem
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 28 november 2011
(haiq XCII)
kropla po kropli
ściekająca nadzieja
gwóźdź igły hostią
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 10 october 2011
(haiq LVI)
pies wiernie leży
dogląda bram pałacu
łańcuch jest dumą
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 13 november 2011
* * *
śpię niespokojnie z ciężarem ponad siły
szukam pomocy w modlitwie Yaaqova nad potokiem Yabbok -
tylko wtedy spływa na mnie fala ukojenia
tuż przed pracą idę do kaplicy w Verwaltungsgebäude
i pierwszy raz wstydzę się słów porannego Das Magnifikat -
oto stoję przed wami solum gratia et solum dolor i nie mogę uczynić niczego więcej*
głowę mam zaprzątniętą możliwościami
jakie daje mi wykład słowa rabina Slotopolsky'ego – Dukora -
oczami widm cofam się do swoich rozbitych skojarzeń
pragnę wyjaśnić mechanizmy zaplecza i eksperymentować z prawem
nawet wbrew temu co dyktuje spełnienie nieświadomych osobowości -
śpię niespokojnie z prawie nieznośnym ciężarem bytu
Przypis:
*) oto stoję przed wami solum gratia et solum dolor i nie mogę uczynić niczego więcej – parafraza słów Martina Luthra Oto stoję przed wami. Nie mogę uczynić inaczej, przez niego wypowiedzianych na Sejmie Rzeszy w Worms, w 1521 roku
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 12 august 2011
(haiq V)
Szymon Mag tańczy
Paweł patrzy zazdrośnie
hymn wskaże słowo
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 18 january 2011
* * *
kiedy
pieszcząc do granic możliwości odpowiednio skalkulowany egoizm
uprawialiśmy wśród świeżo wykafelkowanych żylaków i zawsze podnieconego cellulitesu
naprędce wymyślony seks z mchu i paproci –
pewien wyznawca latrynowego kultu otchłani
poszedł do łazienki umyć szyję kablem od żelazka
skąd powrócił po dwóch tygodniach intensywnego bezdechu
przepraszaliśmy się wystarczająco krótko
by przebaczyć sobie wszystko
łącznie z brzydką pogodą niedopitym piwem i tymi przeprosinami
wszystkim nam sprawiono
wykwintny pochówek
na koszt zakładu Pascala
było lekko łatwo i przyjemnie
miękko smacznie i pachnąco –
zrobiono wiele kolorowych zdjęć
jak tez innych przedmiotów
codziennego użytku
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 september 2011
(haiq XXXVIII)
w salonie kwiaty
flakon krystalicznie śpi
fortepian czeka
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 22 september 2011
(haiq XL)
stara uliczka
wciąż jeszcze wchłania kroki
zbywa historię
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 17 september 2011
(haiq XXXVI)
dotyk kochanki
od teraz i do końca
tani eksponat
2000 rok
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 13 april 2011
Hegel
jestem w całości starcem
jestem w całości młodzieńcem
i dobrze mi z tym
i taka jest prawda moja
jak Berlin z metalowych okuć
jak Öldrucklandschaft
jak noc i ewangelia
a jeśli będziesz chciał wiedzieć
to ja też postawię pytanie -
wtedy razem rozbijemy głowy
by pozostawić je
na pastwę miłości
wiem
nie zrozumiałeś tego
profesorze von Schelling –
tym gorzej dla objawienia
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 29 september 2011
(haiq XLVII)
wrześniowe słońce
goni ostatnie upały
wąż dostał jabłka
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 9 april 2011
Haiq bożonarodzeniowe
Bóg się tej nocy narodził
a ty zaraz cieknącym mopem oszczanym
po mordzie dostaniesz
i się obliżesz
aż słodko będzie
który żyjesz i królujesz
na wieki wieków
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 14 november 2011
(haiq LXXXI)
święty z ikony
greckie znaki na zwojach
anioł na służbie
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 17 november 2011
(haiq LXXXIII)
gotyckie wieże
gotycki wschód Księżyca
dzwony burzą dzień
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 30 december 2010
* * *
13 listopada 1994 roku
dwadzieścia minut po północy
w pokoju na czwartym piętrze
warszawskiego hotelu Felix
petując dzień o parapet snu
odszyfrowałem
trzy prawdy bez mała ostateczne
(nihilizm cynizm sofizm)
po czym podzieliłem je
przez głód
chleba słowa miłości
i otrzymałem ocenę celującą
z rachunku strumienia
oraz trochę zimnej herbaty i bezsenności
(ale tylko na trochę)
dwadzieścia jeden godzin później w Olsztynie
po spóźnionej o dobę kolacji
pasmo moralnego hałasu
nie dało się przekonać
że istnieją jeszcze
ciężko doświadczone
spóźnione dary
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 6 april 2011
Dworzec Toruń Główny II
umiarkowane popołudnie
spełnia się przypadkowo zaznaczoną
dworcową restauracją
siedzę przy ekranie otwartego okna –
niedorzeźbieni ludzie pozostawiają po sobie
milczące smugi
tła
gdybym nie miał ważnego biletu
mógłbym nabyć poza kolejnością
nieważny
ale pozostawiam to właścicielom
win i luster
spotykam starego Marchołta
oferującego za parę groszy salomonowe wyroki –
rozmawiamy o sklejonych powiekach Homera
dociekaniami szantażujemy Pelasgosa
telefonujemy do Lynkeusa
jeszcze przy okazji
odnajduję w pobliskim motelu
jedną z Okeanid
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 5 april 2011
Dworzec Toruń Główny
mżawy poranek niedzielny
w towarzystwie herbaty i papierosów
przy stoliku wyczyszczonej z ludzi
dworcowej restauracji –
taka przestrzeń
ze skłębionymi w dłoni znaczeniami
na dwa głosy
zaraz staniesz w drzwiach
niezapowiedzianej tęsknoty
i podarujesz mi wotywną świecę
z płomieniem niepokoju
podobno ocalenie jest czasem
który się wypełnia
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 12 june 2011
Ostseebad Stolpmünde
Czuwający mają świat wspólny, śpiący są odwróceni do swoich osobnych światów.
Heraklit z Efezu
pierwsza połowa września -
w Ustce wiatr frymarczy wszelką miarą
stalowym krokiem obszywam trotuar na Marynarki Polskiej
niczym pruski feldwebel na Hauptstraße
w towarzystwie niewidzialnego spojrzenia Wilhelma II
na Alter Kirschplatz pośród lipowego obrysu śpiącego kamienia
szukam żywicznego bólu drzewa Yggdrasill -
jedyny sposób by zdążyć
przed ostatnią plagą sowitych dreszczy
w fali utoczonej krwi z brunatnej tęczy
przez chwilę zestawiam ten maniakalny landschaft
z czułostkowym wątkiem pastoralnego piękna młodocianej jesieni
oraz pożogą quondam castrum Stolpesmunde w 1644 roku
być może
spotkałem kiedyś Friedricha Klein – Chevaliera i Arnolda Köpke
być może
wypiekałem neogotycką kirchę z Franzem Draheimem
być może
śpiewałem Vaterunser z pastorem Spittelem w Ferienheim
mój spazm
pozostaje matowy
jak szyby kolejki do Schlawe i Smolzin
choć nie wozi już ona
herzoga von Bismarcka ani gauleitera Forstera
choć nie wozi już
nikogo
gdzieś tu mieszka piaszczysta pomroka
zjedzonej przez morze Góry Hindenburga
rozpisana na wniebowzięte spojrzenia
tych którzy poszli kolczastym duktem zasieków Verdun i Tannenbera
prosto w zachłanne płomienie rozlanej paszczy Fenrira –
albowiem szczęśliwy owoc żywota który przypasał oręż
bo miecz stanie się człowiekiem
a przeklęty śmiertelnik którego obwiązano rynsztunkiem
bo mieczem w przedwiecznym jadzie
się stanie
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 6 march 2011
13 czerwca 2008
Oto mokre usta się wyłaniają
Z nocy ( ... )
Kenneth Grant: Powój
ale
jak zamierzałaś kochać bez piany przerażenia nie zważając na to
co ci wyznałem - około pierwszej w nocy napisałaś jestem zmęczona idę spać dobranoc a ja widziałem w tym złość Boga
taki śliski esemes z rybim śluzem w zamyślonym domyśle zbyt gorgoniastym jak na tę próbę ognia
bo mi się wcale nie chciało spać najchętniej bym wtedy coś porządnego zjadł jakiś smaczny ochłap
chociażby dobrze wypieczony schab w gęstym sosie beszamelowym plus frytki i zasmażane buraczki
(do tego dwa żywce jednak to tylko sfera marzeń bo dawno nawróciłem z wprawy na południe od Edenu)
a po wyżerce jakiś szybki seks taki na rozładowanie stresów może być nawet wirtualny ale bez przynudzania
więc przybądź nieobecny brudzie uśmiechnij się z politowaniem
rośnij rozmnażaj się machnij ręką i odejdź
zaś my pobawmy się w demiurgów mamy w końcu sześć dni na bezlitosny odpoczynek zapomnianych ziół w ciągu pierwszej sekundy siódmego dnia stworzymy litość bo w końcu śmierć uspokaja żałość przecież to tytaniczny błąd najcięższy jaki spotkałem nieludzki niczym pasja według świętego Jana
przecież to tylko lato zapamiętałe bez deszczu ze skurczonymi ze strachu przed słońcem ptakami bez podłości która
wzbijałaby się w klasyczne niebo i tam czekała na matkę popękaną ze zgryzoty i nie mogła sobie wybaczyć
swego występku przecież chlapawica z tonażem błędu jednak nie
nadeszła nie dała się dotykać
nawet tam gdzie ja ją nie dotykam choć patrzy na mnie tak korzennie jak old spice to wiem że chwilę dalej
moja grdyka przełknęłaby ślinę twoich kocich kłów bez wiatru i
bez deszczu jednak nie masz ochoty
nie chce ci się idziesz do kina upalnego odejścia strumieni i jezior
bo każdy anioł jest trywialny zawsze z pierścieniem łaski aż pozłocisty od dekalogu upalnego morza
tak Heleno Bertho Amalio
Riefenstahl teraz twoje wielkie zwycięstwo wiary twój nieludzki
triumf woli w szmatach żalu po prowizorycznej powodzi
przeznaczenia jak kat który utracił swój trędowaty
horyzont prawie już tu dotarliśmy próbując zawładnąć zabawą w chowanego po drugiej stronie jałowych epilogów
dawno dawno temu na wzniesieniach strojono jaspisowe lutnie niepogodzie na pohybel
pukanie grało na nich swe jęczące kancony wrogom ku radości
pełni ku przestrodze przywołaj je więc zapalając świece i ugość omiecionym domem dziurawego płaszcza i zwady i przestań mnie peszyć swymi bogoojczyźnianymi życzeniami bo czyż nie rozumiesz prywatnych tortur
muszę przejść przez te wszystkie obiecujące uściski o które nikt nie dba pieszczę więc każdą martwą odmowę potłuczonych ust
bo moje miejsce jest tutaj w zasięgu zaciętej próby
gdzie ty poprowadzisz na rzeź onyksowe ramiona
jeśli będziesz kładła zgniecionego pasjansa kosztownego skrótu
nieczułych drgań
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 21 july 2011
Z życia klientów
moi rodzice kochali się zawsze na kredyt
więc zostałam poczęta w datkach i subwencjach
tudzież urodziłam się jako wspomożenie wiernych
żłobek przedszkole szkoła studia miałam za dotacje
a własną progeniturę spłodziłam na wsparcie in spe
kochankowie sponsorzy pracodawcy byli mi alfą i subsydium
remonty depilacje sakramenty i wyroki wyłącznie w liniach kredytowych -
męża nie mam bo nie dostałam pożyczki
(za niskie dochody za wysokie opłaty)
nie potrafię wytłumaczyć
dlaczego jestem anglojęzyczna
dlaczego olałam Studium Biblijne ze Świadkami Jehowy
dlaczego nie udzielam wsparcia bezdomnym i Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy
dlaczego Tomek Lipiński powinien pójść do pulmunologa –
przecież na wszystko jest rada
wszak wszystko jest kredytem
albowiem każdy jest genem nieulepionej plasteliny
w spojrzeniach wytrawnych ślepców zajada się resztkami drewniany krzyk karnych odsetek –
zawsze zostaje sterta świeżo wypranych racji brudnych ubrań i przybite do pleców krzesło
którego nie ma gdzie przesłuchać wyprasować zważyć oczernić zaszczepić przeciw ospie
którego nie można przykleić do następnego kredytu mimo iż zawsze zostaje coś więcej
które mówi ezopowym językiem paraliżu z deklaracji podatkowych rodem
że prawda leży w kredycie a tenże jest substancją esencją i egzystencją
być może z podwójnym Borisem Vianem być może z podwójnym Vernonem Sullivanem
my wyrywacze serc wykończymy wszystkich obrzydliwców naplujemy na ich groby
bo późną jesienią w Pekinie kredyty są najtańsze najpiękniejsze najwznioślejsze najtrwalsze
nie sypią piaskiem w oczy nie obiecują niczego nie zasypiają jak gruszki w popiele –
moja prywatna śmierć na kredyt zdecydowanie przerośnie koszty
uzyskania
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 6 september 2011
(haiq XXVI)
jestem ideą
braku doskonałości
to też jest cnota
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 27 june 2011
Rozmowa z koordynatorem
nie wciskaj mi tu lipy
jaką ty masz ziomal wykonalność
a udowodnić ci leszczu że można
i nie bądź centralnie bezczelny
bo mnie to nie kręci
bierzesz robotę albo popelina
krótka piłka
tego wieczoru
onanizuję próżność
myślą
iż trzynaście lat temu
opublikowano trzy moje wiersze
w almanachu
tuż obok trzech wierszy
Arthura Beckera
aktualnie wielkiej nadziei literatury
niemieckiej
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 31 august 2021
(HAÏQ)
owocowy czaj
wywar z myśli o kiszkach
balon opada
____________________________________________
Sobota, 7 listopada im Jahre des Herrn MMXX, 22:56:04
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 15 august 2021
Bezwładności punktu jako projekt zdeprawowanej czasoprzestrzeni
"Chaos to bezład, lecz działa znakomicie."
Krzysztof Grabowski, "Chaos" 1)
czy za pomocą ośmiu słów nadzwyczaj przypadkowych
można wydobyć świat z megachaosu
mając do dyspozycji zupełnie incydentalne rzeczowniki
powiedzmy gapiąc się głupio w telewizor
"jod klasztor pierścień ekwilibrystyka Słońce Księżyc wrzeciono zając"
czyli widzialne ślady niewidzialnych reguł niewidzialnych łask niewidzialnych puszek po piwie
kiedyś przechadzając się z pewną kobietą po Parku im. Kusocińskiego w Olsztynie
stwierdziłem że Księżyc to dziadostwo bo byłem stuprocentowo pewien jego udziału w niczym
coś na kształt suprematycznej spowiedzi i woli jałowego autora
z górnych warstw tego czego nie ma nakazującego szukać szukać szukać który mógł się już znudzić
"Nie wystawiłem pustego kwadratu, ale odczucie bezprzedmiotowości. (…) Żadnych wizerunków rzeczywistości – żadnych ideowych wyobrażeń – tylko pustynia"2)
bo taki zespół faktów tworzy sałatkę jarzynową kołtun na głowie i przegraną grę w ruletkę
___________________________________________
1) Piosenka z albumu Dezertera "Ziemia jest płaska" (1998).
2) Kazimierz Sewerínowicz Maléwicz, "Świat bezprzedmiotowy". Tłum. Stanisław Fihałkowski. Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006, s. 66.
___________________________________________
Allenstein/Schubertstraße, poniedziałek, 22 marca im Jahre des Herrn MMXXI, 02:37:36
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 20 december 2012
Apokryf Bożonarodzeniowy
jeśli się narodził
to był
Hyperionem Johanna Christiana Friedricha Hölderlina
jeśli się narodził
to był
Mistrzem Pchłą Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmanna
jeśli się narodził
to był
motylem Paula Bäumera
żyjemy w okopach i walczymy
staramy się nie dać się zabić
to wszystko
jeśli się nie narodził
to miał na imię Yeshua -
zwiastował przybycie Moabitów
19 grudnia 2012, 23:18:02
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 27 june 2013
* * *
wina dajcie -
może macie
takie
które przebije się
przez
smak kałuży
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 6 january 2014
Głos w kwestii eschatologicznej
całkowity brak pomysłów
jest znakomitym pomysłem
na życie
pozagrobowe
6 stycznia 2014, 20:41:22
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 17 june 2013
Ohel Moed*
jeśli Bóg udusił się własnym światłem
to najpewniej zrobił to
wieszając się na klamce u drzwi
mojego pokoju
na niewysprzątanym z resztek gołębiego puchu i gówna
zapełnionym rupieciami światła zdrady i nocnego krochmalenia bielizny
strychu
mam dość mocny sznur bez prawa łaski
który jest dla mnie
zapierającym dech w tętnicach
nominalnym elementem
fenomenologicznego autoportretu
Przypis
* Namiot Zgromadzenia (hebr. ohel moed), zwany też Przybytkiem Mojżeszowym to przenośna świątynia starożytnych Izraelitów. Przybytek został skonstruowany w czasie wędrówki Izraelitów z Egiptu do Ziemi Obiecanej pod górą Synaj przez besaleela na polecenie Mojżesza.
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 25 june 2013
Mieszkam przez ścianę z Żydem czyli wariacja na temat zapisu w "Dzienniku" z soboty 23 kwietnia 2011
mieszkam przez ścianę z Żydem
mieszkam przez ścianę czyli w tym samym pokoju
z Fenactilem Depakiną Ataraksem Pernazyną i Diazepiną
na pewno nie z Chlorprotixenem
z coca - colą zero sałatką śledziową lodami truskawkowymi i czarną herbatą
byle nie z cynamonem wątróbką baraniną kozim serem i miodem
z Eurypidesem Plotynem Heglem Crowleyem i Frankiem O'Harą
jednak nie mając nic wspólnego z Friedrichem Engelsem i Józefem Tischnerem
mieszkać ze ścianą to znaczy być Żydem
mieszkać w pokoju to znaczy być ścianą
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 27 july 2013
* * *
kiedy nawet przypadkiem czytam wiatr
niezmiennie pragnę słyszeć wiekuistość
o rozrzuconym smaku chińskiego budzika
i kapryśnym zapachu ostatnich manuskryptów
przed naiwnym zaśnięciem
w modlitewnym geście zlizać strukturę domysłów
z wysuszonego wychudzonym gniewem podniebienia
nieskalanej przyśpiewką rozliczonej nieświadomości
27 lipca 2013, 21:36:06
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky, 19 may 2012
(haiq CCLII)
białe pagórki
poduszki śpiących smoków
zielony pryzmat
Latest comments:
3 may 2024
violetta
Drzewka do jedzenia:)
1 may 2024
Tak;)
1 may 2024
kb
złotej*
1 may 2024
kontoler żłotej poświaty
1 may 2024
samo życie, każdy swoje brudy ma, lepsze czy
1 may 2024
romantyczny to romantyczny, prawdziwy taki
1 may 2024
ten ketchup to fakt, trzeba przypilnować przy
1 may 2024
interesujący przekaz, jak dla mnie o własnej
1 may 2024
ucieczka z przewidzianym powrotem to też stabilizacja...
29 april 2024
Nie jest niczym podyktowany:)
29 april 2024
sam53
nic nowego, wszystko mam pod kontrolą... tak
29 april 2024
a jak wygląda nieromantyczny pocałunek...?
4 may 2024
Satish Verma
3 may 2024
absynt
3 may 2024
wiesiek
3 may 2024
Satish Verma
1 may 2024
Satish Verma
30 april 2024
Satish Verma
29 april 2024
Satish Verma
28 april 2024
Jaga
28 april 2024
Satish Verma
27 april 2024
Jaga