Najnowsze prace:

Poezja

	doremi
	PROFIL O autorze Przyjaciele (52) Poezja (413) Proza (3) Fotografia (94) Grafika (5) Wideo wiersz (5) Pocztówka poetycka (10) Dziennik (7)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

doremi, 8 grudnia 2019

Wyrzut

Oj wy dusze – tajemnicze,
zrzekłyście się cielesności,
znudziło się ziemskie życie,
wyrwałyście – do wieczności !

bo tam smutki w kącie siedzą,
nic nie znaczy polityka,
nie ma czasu i pośpiechu
i życie tam nie umyka...

a może piórkiem jesteście ,
lub drżącym listkiem na drzewie...?
jakże rozumem to objąć,
cóż....nie wiem - naprawdę nie wiem...

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

doremi, 8 grudnia 2019

Moja ty jesieni..

Pokaż na co Cię stać.
Rozwiń skrzydła i omotaj barwami.
Twórz obrazy niczym malarka
i nieustannie - jak kobieta,
zaskakuj różnorodnością nastrojów...

Taką Cię lubię najbardziej,
jesteś mi coraz bliższa...

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

doremi, 8 grudnia 2019

Myślałam, że szafa..

Mieszkanie moje - stare,
z dużymi piecami,
przemawia historią,
żyje wspomnieniami.

Ostatnio coś mnie drażni...
Przedziwne odgłosy
nie dają mi zasnąć,
mam już tego dosyć !

Nie wiem jak to zdzierżyć
umykam więc z „chaty”,
w dalszym ciągu skrzypi,

JEJKU – MOJE GNATY...

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

doremi, 8 grudnia 2019

Melancholia

Mam swoje latka,
młodość umknęła,
zgarbiona jesień za drzwiami,
uśmiecha się ciepło,
dodając wiary,
że wiele jeszcze przed nami.

Ulegam zwodom,
dobrze w nie wierzyć,
sens znaleźć między wersami,
dojrzała jesień,
ma doświadczenie,
jak chce – potrafi omamić.

Podaję jej rękę,
już – bez pośpiechu,
za wszystko - dziękuję Panie,

lecz resztę chcę przeżyć,
ze zdwojoną siłą,
i w nosie mam przemijanie…

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

doremi, 7 grudnia 2019

Rozprawka z życiem

Obciążamy cię życie – za życie,
czy aby się wszystko udało…?
Lecz nie jest proste by ocenić,
że tego dużo, tamtego mało…

Jednak - jesteś zbyt skąpe życie,
patrzysz na wszystko z dystansu – z boku,
wiosna, jesień, lato i zima,
a gdzie jest piąta pora roku…?

Chcemy przyjaźni, miłowania,
pstrykniesz i wszystko się kręci – życie,
a ty obracasz się na pięcie,
I zostawiasz nas – jak w niebycie...

Spręż się życie, kiedy nieczułość,
kiedy demony zęby ostrzą,
zmieć ich - jednym ostrym spojrzeniem
i wskaż nam drogę – tę najprostszą...

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

doremi, 7 grudnia 2019

Podziwiaj drzewa

Nie pozbywaj się wrażliwości, optymizmu,
wiary w sens istnienia...
Upychaj dobroć, radość,
w kieszenie
i inne zakamarki,

bo jeżeli rozwieje Cię wiatr,
rozpyli choć trochę tego,
co nadaje życiu wartość...

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

doremi, 7 grudnia 2019

W zapatrzeniu

stawiał ją na tle jeziora,
kwiatów
i nazywał - nimfą wodną
albo motylem...
po latach,
powierzał rolę
starej wiedźmy,
na moczarach i bagnach.
widział ją tylko
w rolach
pierwszoplanowych

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

doremi, 7 grudnia 2019

Ckliwość...

Tęsknota - pozostawia ślady na dróżkach,
drogach naszego dzieciństwa, młodości...
Zostawia ślady na bliskich nam przedmiotach
oraz niezwykłych - mentalnie - miejscach.
Wracamy do :
starego domu,
przydrożnych kapliczek,
zaniedbanego cmentarzyska,
ukwieconych skwerów,
pierwszego hiacynta - pod szopą,
ogródków,
finezyjnych motyli...
i całej gamy innych "obrazków"...

Choć wszystko utkane pajęczyną
wzrusza, porusza,
przyśpiesza bicie serca
i
mimo, ze próbujemy
uciszyć
wciąż odżywa.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

doremi, 7 grudnia 2019

Wtulenie

Jezioro miało magiczne właściwości,
doba wydawała się minutą,
malowniczość krajobrazu dostarczała rozmarzenia,
a przyroda – przenosiła w inny wymiar.
Obrazy, w lustrze jeziora, zajmowały wyobraźnię i myśli
gdy czarodziejska tafla wody szlifowała odbicia.
Zmierzchało - ciszę zakłócał tylko śpiew ptaków,
wieczór zaskakiwał zachodami słońca,
czułością,
wtedy - staliśmy się bogatsi o bliskość,

ŚWIT wydawał się
wyjątkowy.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

doremi, 6 grudnia 2019

dmuchawce latawce

i moje dzieciństwo
słodkie
pachnące beztroską radością
marzeniami
szczęściem
ciepłym chlebem
i czułym dotykiem matki

pełne świeżości lekkości
i eteryczności

tak samo ulotne...