Najnowsze prace:

Poezja

	Krzysztof Piątek
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (106) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Krzysztof Piątek, 22 lutego 2013

Może...?

Jestem tu,
a może mnie nie ma?

Może nie chcę by mnie widzieli?
Może sam się nie widzę?

liczba komentarzy: 8 | punkty: 9 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 25 lutego 2013

Stołek

Stołek.
Zwyczajnie stoi,
nikomu nie szkodzi
stoi i słucha życia.

Siadają przy nim,
rozmowy się kleją,
czasem się kłócą
a on stoi i słucha życia.

Zwykły stołek
jest tak blisko
milczy, służy, jest

liczba komentarzy: 9 | punkty: 7 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 29 stycznia 2012

Nie widzę perspektyw na jutro,
będzie przysłowiowe " futro "
Koniec marzeń o cudzie
Zostaje w swoim brudzie.

Sam zupełnie wśród nienawiści...
zero zrozumienia dla starań.
Może to z głupoty, może zawiści...
ja już miałem itak dość zmagań.

Kochałem....

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 8 stycznia 2011

Wielkie nic a maleńkie coś

Chcąc być najlepszy, upadam w dół,
ciągle niżej i niżej w klasyfikacji.
Jak nie powstanę, rozkruszę się w pył,
taki maleńki, kompletne nic.
Słysząc, że góra jest silniejsza,
od maleńkiego wiaterku jakim jestem.
Słysząc, że Orbit jest lepsza,
niż jakaś tania drażetka, którą...
się staram być.
Nic, wielkie nic
a maleńkie coś.
Zrozumie ktoś?
Co robię źle, że wszytko lepsze jest?
Choć staram się,
wciąż brodzę i do niczego nie dochodzę.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 10 marca 2013

Książka którą kochałem

Zamknąłem rozdział, miał taki pozostać
wciąż jednak książka kusi swoją treścią.
Wyrzucając ją przysięgłem zapomnieć,
odkopałem przeszłość, złamałem przysięgę.

Pamiętam ile łez wylałem przy każdym rozdziale.
Pamiętam ile krwi wylałem, gdy zapomnieć przysięgałem.
Pamiętam gdy zacinałem się przekręcając każdą stronę.

Teraz jednak znów chce mnie, woła,
ja jej nie chcę , lecz serce się domaga.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 27 grudnia 2011

A drogi nadal nie widać

Brązowe oczy szukają
kolorów wsród czerni i bieli...
nuda z samotnością się dzieli
duszą i życia kruchością.

a drogi nadal nie widać...
idąc przez pola, czasem przez bagna,
tonąc raz za razem...
brud ciągnie się,zraża.

Żadnego domostwa w pobliżu
nie da się zaspokoić żywota.
Trzeba iść wciąż przed siebie...
ciągnąc od błota do błota.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 14 lipca 2010

Powrót piekła

Zgroza, przede mną, przed oczami.
Potwór ukazał swoje oblicze.
Moja dusza zalana wspomnieniami
a serce na nowo złamane.

Piekło znów w środku.
Nie wiem jak szukać nieba.
Chowane w zarodku,
pojawiło się gdy nie trzeba.

Bomby,zniszczenia,krwi,pomsty,
zero przebaczenia, nic do stracenia,
ulgi z zemsty pragnę,
może tak znów powstanę!

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 26 listopada 2010

Burza w mózgu

Niespokojny dzień...jak burza
gromy strzelają,
głowę rozwalają.
Pełnia niepowagi,
dusza, człowiek nagi,
gdy jest pełen zła,
zupełnie się odkrywa.
Oby nie za późno wstał,
oby jeszcze w dobru został,
jak nie to nie odrodzi się,
mimo, że po burzy,
tęcza jest na niebie,
słońce znów powstaje
lecz człowiek nie zawsze,
cały zostaje.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Krzysztof Piątek, 28 stycznia 2013

Deprecha

Słyszę tylko kłamstwa,
pożerają mnie.
Przerażająca ścieżka,
zamykam się.

Staję przed wyborem,
walczyć z potworem?
Zbić okno,wyskoczyć?
Czy dać się grzmocić?

Świat mój skamieniał,
sens się pozmieniał.

Z tysięcy marzeń,
nie został
nawet kamień.