Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (2484) Proza (6) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 3 czerwca 2015

przesłanie raggae

człowiek szedł z drzewa
kamienną siekierą ściął sośniaka

zbudował drabinę do nieba
nie sięgną szczytu
po prostu przegrał z Bogiem

zbudował wieżę Babel
by dosięgnąć szczytu
by pławić się w zaszczytach

dobry Bóg pomieszał języki

człowiek nie zrozumiał z tego za wiele
ciągle mu mało mało
wymyślił wojny i granice
zbudował czołgi i haubice

kałasznikow w dłoni atrybutem pustej głowy

wszystko co się świeci zabierał mordował
niewinnych Indian i braci ciemnoskórych
mordował dzieci i przyjaciół

bo inni wolni i naiwni
nie są bogaci

na wojnach nic nie tracił
bogacił się i szmacił
nowe obszary pustej głowy
wypełniał diamentami

nie zabijaj nie kradnij
żyj biednie i ciesz swoim bogactwem
w duszy radość i odwaga
dookoła tyle piękna
napaś wzrok obrazami malowanymi palcem Boga
słuchaj dźwięków słuchaj ptaków
rzeka płyn pod prąd

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 3 czerwca 2015

jestem ja tu i teraz

jestem ptakiem który nie ma gniazda
jestem ja tu i teraz na skrawku nieba
i nikogo nie ma bo któż mógłby być

wolności smakuję
nad morza urwiskiem
klify wysokie marszczą czoła
wpatruję się w obłoki topią grzywy
na grzbietach fal
tęczowe brzegi horyzontu

ucieknę bezpowrotnie
nie znajdą mnie wspomnienia

jestem sam tu i teraz
wokół wrzosowiska
ucieknę stąd w korabie
za horyzontem odnajdę dom

długa przede-mną droga
teraz już wiem co to wolność
sen się spełni
przekroczę próg nadziei
w kaloszach od babci Zosi

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 2 czerwca 2015

szum lasu niesie echo

z głębokich lasów gdzie szept
grząskich łąk i spękanych pól
gdzie czas kruszy kości

w wypalonej duszy
serce nie bije
nie poruszy
echo nie drga cicho

blade policzki
wyczute wtopione
czujesz chwile
gdy śmierć dotyka spoconych pleców

giniesz
nie czas umierać
strach wypełnia oczodoły

jestem garścią popiołu
rzuconym w wietrzne objęcia

wiersze rozrzucone
po ulicach wielkich miast

poczytaj zrozum treść
która wypełnia przestrzeń
miedzy życiem a śmiercią

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 1 czerwca 2015

delicje

w sercu coraz mniej słodyczy
usta nie smakują wiśnią
słodycz z ciebie (ja to wiem)
inny nikt nie wie o nas całkiem nic

wciągam cię na parkiet
wciągam z sziszy
całkiem niezłe bębny
gitar czysty wiatr
przecina membrany

przytłumiony mówię chodźmy stąd

starzeje się ciało
duch nabiera
pełno w płucach
pełno w brzuchu

dalej pachniesz sianem jak za pierwszym razem
pamiętasz drogę wiodła nas przez las
by skusić nas

zarośnięty jak cap wspominam dni
coraz mniej nas
coraz mniej

nie przeginaj bo pęknie struna
nasz czas

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 1 czerwca 2015

bez ciebie

bez ciebie usycham
brakuje w atmosferze tlenu
jesteś wodą
pragnę pić
nie żegnaj mnie
żółkną trawy
na oczach blade sny

bez ciebie nieważne
słabe dni
bez ciebie płaczę
razem ze mą niebo patrzy zasmucone

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 29 maja 2015

w małej knajpie

w małej knajpie
popijesz najesz do syta
małe knajpki jak dym z fajki

miło przytulnie usnąć tak we trumnie
jak u mamy Lilianny przyjemnie

popijamy piwo wódkę
farbowane whisky na odchodne

pełno nas tak wygodnie
tak nam dobrze w zaciemnieniu w cieniu kobiet

kawa pachnie z małych chińskich filiżanek
porcelana odporna krucha na hałas

ciche szepty do kolegi zobacz jakie ma brzegi
blask szczerego uśmiechu kruchej kelnerki
bielą z obu stron zęby

małe knajpki na rogu jak dym z fajki
jest kilka chwil dla których się pisze
płyną po kartce złote wersy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 29 maja 2015

deal

codziennie inny deal
dzień za dniem omija mnie

na lewą stronę jutro wywrócone
wczoraj wywrócone na lewą stronę

wszystko co wokół zmienione
oświeceni w oświeceniu drzemią
pieszczą swą mądrość
czekają na Boga spóźnia się nieco

ma czas zjawi się jak złodziej
wypełnią się proroctwa jak dzban wodą

co dziennie inny deal

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 29 maja 2015

Têtê malkuthach.

ile jeszcze krwi ile wody popłynie
czerwie żywią się mięsem
zgniły świat cuchnie paplam nogami w błocie
na walizkach przed świtem
kończy się dzień niedopity

odjeżdżam z karabinem w dłoni
zabijam życie za życie
tak zarabiam walczę mówią że o pokój
nasiąknięty przenikam każde sfery myśli
wykładam karty na stół
w nic nie wierzę nie ufam im

nie ufam nie powierzam sekretów których nie ma
po burzy świat okryty spokojem jak świeżo
jasny zachód przyjdź będę prosił co sił
wdycham ozon płuca wypełnia gaz

nocą krążę po mieście niczym ćma wokół latarenki
jak na niebie blask skrzydeł trzepot szum w uszach
kręcę się ulicami
kręcą się liście w parku alejami
płyną słowa w ustach ciasno
światła tutaj nie gasną przed dwudziestą czwartą

żuję gumę czasem ja palę nie wierzę w świat
przegrany w dużych oczach patrzy strach
chyba jestem gotowy do ukrycia nie ma nic żałuję

przyjdź tutaj nie mam sił prosić

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 26 maja 2015

to był maj (komety wśród gwiazd)

wtopiony w zieleni toń
zbielałe włosy na skroniach
zakwitł radosny maj

słońce dotyka ziemi pieści skorupę
zlizuję smak wiśniowych ust
szarpiesz naginasz nie wytrzymam
guziki koszuli na podłodze tańczą pogo

jakże ślicznie gram urody promyk w oku
duch młody soczyste chwile wiśnię wyciskasz
nabrzmiały ściśnięty exploduję
delikatny powiew wiatru rekompensuje ostudza atmosferę

na zdjęciach uśmiechnięta stryjenka

słońce przez okno patrzy bezwstydnie cent po centymetrze
na dachu świata właśnie byłem
wróciłem taki słaby
zadowolony przytulam sny

noc naciąga płaszcz czarny gwiazdami haftowany
ciemny i jasny ze wzruszeniami zmieszany

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 26 maja 2015

pobłogosław

nienawiść ma zwęglone oczy
czarne na białym zmieszane
pod jednym sztandarem

w sercu zazdrość korniki w drzewie
dłubie wierci na więcej ma chęć

człowiek w gniewie zbija mieczem
łzy w nieszczęściu kroplami utraconych chwil
na papierze brzmi rozkaz twardy jak skała

czerwienią w oczach świat zgubiony
jeden krok od przepaści niewoli własnych myśli

Panie pobłogosław mój karabin

ciemne chmury żywioły walczą ze światem
pod kapturem chowam twarz w kieszeni chleb

zjem tak bardzo brakuje nasycenia miłością