Poezja

a gdy powiem kilka prostych słów
życie to więcej niż przerwy między oddechami
to wieczny sen przejścia przerwy nad bytami

kluczowe kwasy dna  ta iskra
w synapsach zapisane chwile
wieczne na wieczność

 płynę w kosmochemicznym wietrze cisza

przejściem ziemia jak sen po zimie
wiosną kwitnę
 bujam się na wierzbowym liściu
zlizuję sok brzozowy
piję zroszone małe lancetowate szczęście

życie nigdy się nie zmienia
niewiedza boli dręczy maluczkich

na wieczność życie bez pragnień
 w chwale bóg widzi i cieszy oko

nie zaglądaj w cień bieguna gdzieś pod lasem
 
szumi szarpie wiatr moje wiersze
niewinne spojrzenie nic nie zmienia

nie każdy zrozumie przecież mieć pokazać się innym pochwalić przecież masz od Nowaka markowy zegarek

 idę szlakiem prostą drogą
niosą mnie nogi niosą
 marzenia żyć chcę pod dachem nieba
 pod orzechem całuję  żonę szwagra  pod jemioła
jest chyba harmonia istnienia nie budzę uczuć
nic nie pragnę zmienić
pod kołdrę ciepłą uciekam