Poezja

Прощание с Польшой
Мы виделись так мало.
И… расстались…
Ветер был широк.
И дорогу песня обрывала,
- Верная союзница дорог.
Разве можно в землю не влюбиться?
В уходящую из под колес.
Даже ивы, - как самоубийцы,
- С насыпей бросались под откос!...
Долго так не выпускали ивы,
- Подставляя под колеса плоть…
Мы вернемся!...
Если будем живы…
Если снова приведет Господь! …
UA3URX
Польский перевод.
Żegnanie z Polską.
Ja widziałem cię tak mało.
Powinny byli my Rozstać się...
Tęskliwo wiatr wiał.
Drogę pieśń zrywała
Jedyna przyzwoitka dróg.
Ktoś powiedział że nie możliwo w ziemie zakochać się?
Która ubiega z hajd kół.
Nawet wierzby jako samobójcy,
Z nasypu zrzucały się pod skarpa.
Długo nie odpuszczały wierzby
Pod koła stawią swe ciała-
- My wrócimy ! ...
Gdy będziemy żywy.
Jeśliś doprowadzi Bóg.
UA3URX