Poetry

można się pomylić
słysząc
moja dupa
 
patrzysz 
nie rozumiesz
zamiast jego pomiętych spodni
widzisz ciemnobrewą księżniczkę
o zielonych oczach
podziwiasz balet rzęs
kolibra ust
nad kielichem szyi
 
powoli odkrywasz
jego dupa niczym guma do żucia
wyrasta z ust
i zasłania z wolna całą twarz
nie masz wątpliwości
ten osobnik gdy siada
siada na swojej gębie
i to nie jest maniera
raczej deficyt
 
ale żal mi księżniczki
jakież to rozczarowanie
przeprowadzić się do szaletu 
z pałacu marzeń