Latest items:

Poetry

	Yaro
	PROFILE About me Friends (18) Poetry (2455) Prose (6) Photography (17) Diary (6)

latest best rating most commented

Yaro, 15 october 2019

gdziekolwiek jesteś

w ogrodzie rozkwitły kwiaty
maciejka cztery jasnofioletowe płatki
zapach zniewala

zakochałem się
szalenie bez opanowania
wierzyłem że między nami
nie układają się kłody które burzą uczucie

całymi dniami rozmawiamy
noce nazbyt krótkie nie dla nas
my się kochamy

gdy błądzisz pomiędzy małpoludami
świat materialny przeważa rozsądek
nieważna miłość nic się nie liczy
gdy na forsę świat się przekłada

wszystko umarło w szarym dniu
serce pęka więdnie maciejka
ogród jak rdza co oplata ciernie

nad rzeką fale na grzbietach niosły piosenkę
w eterze słowa że zawsze trzeba mieć nadzieję
bo wiara w człowieka mieszka u Boga
nasza droga jest zbyt krótka
miłość nie więdnie to nie kwiat to wieczność

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 15 october 2019

ciemne strony księżyca

nie zadawaj pytania
gdzie będę następnego dnia
to za tysiąc lat
nasza miłość parę zdartych płyt
nie słucham ich

podzieleni murem słów
sztorm myśli w głowie
uspokajam się po alkoholu
mówisz że dobrze nie wierzę słowom
uciekam w cień szarych bram

słońce dla nas nie zaświeci
rzuca cień naszych ciał ku ziemi
wskazuje miejsce skąd i dokąd wędruje serce
w duszy muzyka kładzie pokotem
ciemne strony księżyca

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 13 october 2019

wiersz prosto z ogniska

w jesiennym ognisku pogasło wszystko
ziemniaki zjedzone w żarze kartoflisko
zapadam w zamyślenie było fajnie

śpiew żółte liście wyblakłe trawy
poorane ścierniska poplon kwitnie
zaorują i to co minęło
przed nami droga w nieznane sytuacje

emocje są powiązane na dwoje
patrzysz mi w oczy wysyłam pocałunek głęboki
na polach twoje włosy zmieszane z babim po lecie
biegniemy w zapomnienie
teraźniejsze sprawy ważniejsze

przemijamy
w przestrzeni kosmosu
pędzeni losem
w strony przeznaczenia
jesień zapada w sen przy ognisku

(ognisko zapłonie ponownie tuż po wojnie0

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 13 october 2019

słowa toną w wannie

wyczuwając ból mam wiele do powiedzenia
wyciągam wszystko na powierzchnię
odkrywam dusze serce drżące ręce
nagi staję przed tobą jak na sądzie ostatecznym
co byś chciała wiedzieć o mnie więcej

słowa bolą oko nie cieszy czyny miały miejsce
moje życie nie zawsze opływa dobrem
zaszczuty popychany kocham was bardziej
idę drogą rozglądam się nasłuchuję
spisuję słowa na papierze z worka po cemencie

nocą przy ognisku ogień szczują myśli
dobre bardziej grzeszne rozbieżności
w sercu na dnie małe ziarno
w niebie pachnie jaśmin i dziewanna

dostałem życie tak w jednym słowie
Bóg przychodzi do mnie mówi żyj spokojnie
ja tak żyję słów tych nikt nie ukradnie
trzymam język za zębami

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 12 october 2019

przystanek PKS

samotny powalony przystanek
przybijał tutaj autobus szkolny
po pierwsze miejsce spotkań używki
papierosy pocałunek szybki

ławka metalowa rozkład jazdy
zakwitły pleśnią i rdzą
cofnąć się w czasie zrobić coś inaczej
zamykam w sobie kilka słów o tobie

człowiek młody chłonie świat
doświadczony dzień
do przodu wyciska nas los
przesiani przez sito w zadumie trwam
nie rozumiejąc nic z tego co wydarzyło się
zadaje pytanie czy warto było
przystanek ostatnim świadkiem
z logo PKS

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 11 october 2019

komornik

otwarte drzwi z wiadomością od komornika
listonosz wręcza nakaz
nie mam nic do oclenia

zabierz serce co bije w pierś
zabierz łzę wina na dnie w zielonej butelce
pozostaw stare zdjęcie mojej pierwszej żony
on wiedziała co robić
z tobą kochanie nie ma sensu

kredyty złote karty bal szkło zawsze pełne
odchodzę wypalać w Bieszczadach czarny węgiel
dziesięć browarków dziennie by z żalu nie pękło serce
nie myśl o mnie nigdy więcej
nie pisz kartek na święta
tutaj nędzne miejsce by skonać
pośród gór

number of comments: 2 | rating: 2 | detail

Yaro, 10 october 2019

samotność to taka straszna trwoga

jestem tutaj

stary dom straszy
na wzgórzu drzewo samotne
opadły liści
radością nie płonie

zamykam się w sobie

jestem bohaterem walczę ze sobą
wielu przyjaciół o fałszywych spojrzeniach
obdarty ze złudzeń
dzień iluzją
powoli podnoszę z ławy papierosa

podpalam to co było co przeminęło
otwarty na ludzi ściskam ich dłonie
wiedzą że do nich przychodzę
wiatr w okiennicach zapodział się

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 9 october 2019

jesienne liście

za późno na wieczór
późna jesień żółte liście
miłość tylko się spóźnia
mówią za wcześnie

wiem ma czas
biegnie ciągle wprzód
nie cofnę wskazówek

patrze na legendy sprzed lat
były piękne teraz makijaż
wyblakły jesień już

pełno liści w parku
pełno wszędzie
wiatr głaszcze asfalt
czarny od kłamstw

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 8 october 2019

kilka słów o babci

potrafiła do snu szeptać legendy
wieczorem w zamilczeniu dumała

mogła godzinami milczeć w trzynastu językach

świeca dogasała ciem się nie dopatruj
wyfrunęły do ogrodu przed gankiem

noc spowiła w oddali muzyka płynie strumieniem
las szeleści trzeszczą gałęzie zapiszczy zawoła

trzęsą się dłonie samotne zimne od niedotykania
zasypia w połowie okryta żalem wspomnień

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 7 october 2019

Drogi Tadziu

wiele o tobie myślałem ,wiatr szumny w gęstwinie
nienarodzony a tak realny niewinny i dobry
rozmawiasz ze zwierzętami jak brat z bratem
w strzelbie chowasz drogę w jedną stronę

''Bo nie ma nic piękniejszego niż oddanie ostatniej koszuli bratu.
Bo nie ma nic szlachetniejszego, jak dobra gościna i nocleg.
Bo nie ma nic czulszego, jak opieka nad bezdomnym."

widzę cię twoje dobro wylewa się na świat
deszcz moczy trawy włosy na głowie nienarodzonej
między gwiazdami błądzisz , księżyc przytulony do szyby
a ty taki mały książe między nami bezbronny jakże dorosły

usypiam wiem dobrze , że człowiek dobry
rodzi się niewinny a dobro z miłości
układam do snu stare kości pełen radości
że w końcu przyjdzie na świat człowiek