Poetry

pocałunek na policzku
 wiosenny deszcz jak kropla łez ciepłych słów
odeszłaś jak rytm muzyki 
dumna  wymazałaś  z pamięci słodycz chwil
 
teraz
 gdy wspominam ten czas 
bez sensu biegną dni
noce przekwitają
wzdycham na ścianach echo
zapisuję zdania na kartkach 
bez odpowiedzi
 
nie dowiem się chyba nigdy 
dlaczego się męczyć
 
byłaś tylko ty
samotna droga idę bez ciebie
tylko deszcz i łzy na policzku 
jesień zamknęła dział historii
 
cały czas wypełniasz pamięć 
co robić by spokojnie pójść przed siebie
na stole twoje zdjęcie
zatrzymany  w głowie  czas