Latest items:

Poetry

	RENATA
	PROFILE About me Friends (122) Collections Poetry (1247) Prose (22) Photography (218) Postcards (34) Diary (96)

latest best rating most commented

RENATA, 3 november 2011

równi wobec śmierci

Wątły i chorowity
był ten Karol
urodzony by rządzić
w imieniu prawdziwej wiary
parlament staje się ciężarem
jak i głowa
kacie podaj
jeszcze ciepłą koszulę
by ciało nie zadrżało
wszak ziąb taki
a Ty Lordzie Protektorze Wielki
za dekadę
stracisz głowę
po śmierci

number of comments: 21 | rating: 5 | detail

RENATA, 3 november 2011

szukajcie a znajdziecie

Facet w kwiecie wieku
niebrzydki niebiedny
dobrze ułożony
partia idealna
-mamusiu poszukaj mi żony!

On chce mieć żonę
żonę chce mieć
a mama kochana wnuki
głowa marzeń pełna
lecz gdzie ta chemia
zamiast brać co jest
przebiera

A wokół same żaby
ta chuda tamta nieładna
inna patrzy na ilość cyfr
mamo ratuj bo się potraci
oj mamo pomóż pomóż
ty wiesz najlepiej
jaką chcesz mieć synową

number of comments: 3 | rating: 7 | detail

RENATA, 1 november 2011

jesteś moim uniesieniem

Radością oczu jesteś
myślą mową gestem
słów porannych świergotaniem
słońcem podróżą zdobywaniem
chemią do kwadratu
cukrową watą
ostatnią i pierwszą
okładką książką wierszem
wiatrem i deszczem
niekończącą opowieścią
drzwiami mego domu
kwiatem paproci
każdej nocy

number of comments: 5 | rating: 8 | detail

RENATA, 1 november 2011

niestałość

Wiszę na krzyżu
pijany wolnością
pamiętam
ryż na szczęście
groch pod pościelą
życie to teatr
słoń w składzie porcelany
nie zna się na obsadzaniu sztuk
przegrał w byciu sobą
oczy wielkie jak spodki
oskarżają zaniedbane
wydeptane scieżki
straszą
lewą stroną
chodzić nie warto

number of comments: 2 | rating: 9 | detail

RENATA, 30 october 2011

impulsy

Są sny prześnione
i sny na jawie
gdy dobrze mnie poznasz
stanę się tobą
poza wiatrem i wodą
za morzem śmierci
nikt nie rozdzieli
zostanę
to ja twoja
paranoja
negatyw mojej duszy
ma kolor czarnego nieba

number of comments: 2 | rating: 7 | detail

RENATA, 29 october 2011

pojedynek

Honor mi
każe bić się aż do krwi
rzut o ziemię rękawicą
to zniewaga to policzek

wiosna [1823]
Na zamku goście są
i dużo wódki
bal na rzecz ubogich
w najlepsze trwa

książę Edward Lubomirski
odprowadza sędziwą wojewodzinę
wdowę po dwóch mężach
Mariannę Gutakowską na chwilę
spocząć a tu już zza rogu wyskakuje
oficer Grocholski i chce odbijanego
książę partnerki nie oddaje
jeno odprowadza na miejsce zgodnie
z jej prośbą....
zniewaga-publicznie-policzek
oficer wzywa księcia na pojedynek
pistolety
Edward celuje w nogi oponenta
tamten wyżej
bal charytatywny zakończył się śmiercią
co na to wojewodzina?
któż to pojedynkuje się o stare próchno?
mezalians
stare nogi
a honor uszami wychodzi

number of comments: 4 | rating: 6 | detail

RENATA, 28 october 2011

zaduma

Czas odgrzać wspomnienia
położyć chryzantemę
pochylić się ziemi
spłonąć łzami
znicz zapalić
dla
tych
tak kochanych
którzy teraz są
kamieniami

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

RENATA, 26 october 2011

Dopóki

Kolejna wiosna
dziury w życiu
łata
odwieczna walka
dobra ze złem
odczarowaniem śnię sen
w tęsknocie i nadziei
się osadzam
bo wszystko
prócz śmierci
się naprawia

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

RENATA, 25 october 2011

marionetka

Stworzona
ze znaków zapytania
wykrzyknikiem
popychana
w supły zaplatana
drewniana

Ktoś każe jej
gdzieś iść
wśród achów i ochów
bezwiednie tkwić
stukać wciąż do
zamkniętych drzwi
coś w nawias wziąć
by coś było poza nim
aż w końcu potknie się
o kropkę nad i

number of comments: 4 | rating: 7 | detail

RENATA, 23 october 2011

na pamięć

Najedli się ziemi i zasnęli
nieprzytomni nieświęci
gdzie granit i marmur
na zawsze nagrobkiem

przeszli na tamta stronę
w nieświadomość
pochyleni zapalamy światło
rozmyślając

a niebo wtenczas oplata
jaskrawoczerwona łuna
jak krew