Poetry

mama choć miała dobrych rodziców 
zawsze podejmowała złe decyzje 
to takie geny albo skok w dorosłość 
puściła się z pierwszym lepszym

zdarzyłaś się przez przypadek 
urodziłam bez wyjścia 
jesteś  bękartem powiedziała

mała samotna dziewczynka 
tak bardzo chciała 
by kochałą ją mama 
lecz ona mocniej ukochała butelkę 

zmienialy mieszkania i żebrały 
na ulicy a najszczęsliwszą chwilą 
dziewczynki było wyjście na lody 
z mamą to wycieczka do nieba

potem pojawila się butelka 
biały proszek i faceci a dziewczynka
nie mogła już zrobić nic 
matkowała swojej matce starając się 
sprzątać i gotować i być cicho

noce były samotne i długie 
a matka wracała nad ranem 
gdy nie było już nic 
oddawała córkę za biały proszek

dziewczynka modliła się zeby
zamknąć oczy i ciągle spać 
aż pewnego dnia to matka 
nie obudziła się z różowego snu

dziewczynka runęła w przepaść
chciałaby jej powiedzieć 
czemu mamo nie kochałaś 
mnie dośc mocno
to taka ta dorosłość