Latest items:

Poetry

	Nevly
	PROFILE About me Friends (145) Poetry (745) Prose (11) Diary (163)

latest best rating most commented

Nevly, 6 november 2012

na stole kompozycja z błękitu... toż to obłęd

znasz taką codzienność
która nie pochłaniając całego światła
jest najwyższą formą szczęścia

opowiedz mi o tym
o znakach jakości wpieczętowanych w byt
żywiołach rozkwitłych po brzegi
tam gdzie pełnosprawni
biorą marzenia za oczywistość

mocna kobieto
wesołym zmierzchem naucz mnie ust
w ciszy dotyku
która pomoże uwierzyć w ciepło
nawet wtedy
kiedy jem ogórki

number of comments: 17 | rating: 17 | detail

Nevly, 6 november 2012

słuchać

matka mówiła
uważaj
patrz w co i komu
wierzysz powtarzała
a ja
zakochałem się w tobie

mówisz
to nie ma sensu

nadal nie umiem

number of comments: 24 | rating: 15 | detail

Nevly, 5 november 2012

nasze szczęście nie umiera w codzienności

jak co rano parzysz kawę
aromatem bez pożegnań
a ja znowu zgotowałem karę

mruczę przy goleniu
i nie wiem co na to słowiki
ale wiem
że nadal sobie z tym radzisz
że nie przeminął czas
choć przecież
pierwsze mruczenie
odbyło się tak dawno

number of comments: 12 | rating: 17 | detail

Nevly, 5 november 2012

wtedy popłynie dom

zagubieni
w pragnieniach o każdej godzinie
łamiemy gałęzie pod ciężarem liści
zaparzasz je naturalnie
bez zbędnych wypraw do sadu
bez pośpiechu i mimo deszczu

miętą pachnie nawet przez ściany
zbudzona wyobraźnia ociepla klimat
raz po raz usiłując się wydostać
dziura ozonowa topnieje bezwiednie
uwzniośla do granic kiedy pachniesz latem
nie znam odpowiedzi na to wszystko
twój styl
uśmiechnij się potrzebujesz siły
nie tylko pomiędzy drzewami
jestem jesteś
w zgięciu mojego ramienia
słońcem na pustyni
pożądania wspinaczką po podłodze
ku światłu które oddajesz z nawiązką
a mówili że to niemożliwe

pachnie miętą za murami wiosna
przechodzę przez ściany by zaczerpnąć ciebie
rzeką
rozlewasz we mnie

będziemy

number of comments: 13 | rating: 14 | detail

Nevly, 31 october 2012

dobrze że istnieją poeci

ja
banalny z przyjemnością
wyznaję że
zapatrzyłem się w miłosierdzie
i nie mogę oczu oderwać

dawniej bywało że niewidomy
co tam niewidomy po prostu kret
rodem z życia przedmiotów
patrzyłem na oślep ryjąc jak popadnie
w ziemi na której prawda kłamstwem
a kłamstwo prawdą
obcierało mordę w podmiejskim barze
echo wolności
smakując jako golonkę do wtóru trzy razy sto
zimnym bolsem
wypaczającym podstwy chrześcijaństwa

potem przyszły wiersze
najpierw z powodu biurowej nudy
ale gdy zaproszony do odrodzeń
poznałem smak suprocentów celulozy
zrozumiałem

teraz czytam
uczę się
podziwim
i nie mogę oczu oderwać

dobrze że istnieją poetki

number of comments: 5 | rating: 18 | detail

Nevly, 31 october 2012

ust

tak bardzo chce mi się kawy
dopiero co piłaś
pocałuj

zaledwie muśnięcie
a jaka piękna wariacja
nawet nie to że jak w baśni
jeszcze wyżej
ponad muzowanie

one
są jak opium
natchnione z gatunku nieuleczalnych
z posłannictwem do śniadania po kolacji
profesjonalnie
skazujące na dożywocie

zaledwie muśnięcie
a jakaś ty piękna

number of comments: 8 | rating: 12 | detail

Nevly, 31 october 2012

pomiędzy

krzesłem a stołem
duszne popołudnie
kąśliwy wzrok bez zamówienia
to promocja jakich wiele
serwujesz w swoim menu
kolejnym niedzielnym
utopionym w rosole

zbuntowane oka też nie chcą
nawet patrzenie jest ponad siły
kiedy talerz postawiony
bo stać powinien

pozostają rachunki
fotel i bitwa na głosy
z playbecku
potem zapraszam siebie na kawę
pozbawiony ścieżek w zimowe noce
pieczętuję czas aby do rana
wygarnąć snem
resztki tej sztuczności

a tamta czeka
kiedy nie potrafię krzywdzić
na zawołanie
ani uszczęśliwiać w ułamku sekundy
bo nie mogę
pierdolenie

nie umiem gotować

number of comments: 9 | rating: 14 | detail

Nevly, 31 october 2012

skrzypy

widłaki paprocie głupi żart
nigdy nie będziemy
wszystkimi miesiącami wiosny
niewyspane prześcieradła
to jedynie odrobina luksusu

taką czy inną
stawiając kropke nad i
wyznałaś mi mur
za którym ptaki nadaremno

proszę
nie kładź się we mnie
w jaśniejszych odcieniach szarości
jak ułożony w wersy zapis banałów
obsesyjnie szukający sensu
jak deski podłogi
będącej świadkiem pożądań

wszystko skrzypi

number of comments: 20 | rating: 12 | detail

Nevly, 30 october 2012

ochoty

ukryte w zakamarkach
kusisz prowadzisz

zapamiętuję
po winie nawet bogowie
tracą głowy kiedy już będziesz
odwróć się

czas zacząć
północny taniec
sztuka i płatki róż
przewrotność kolców i tworzenie
to co nas łączy
kiedy mamy siłę na więcej
to co bezdenne

nosisz w sobie
tajemnica
byłbym mędrcem gdybym wiedział

number of comments: 13 | rating: 13 | detail

Nevly, 29 october 2012

we mnie

zapuść korzenie wzrośnij drzewem
do samego błękitu
i niech aniołom pospadają sandały

wzleć ptakami
rozpostarłszy skrzydła tak szeroko
aż cała rozgościsz do naga
potem wybuduj dom z miejscem na spełnienie
przestrzenny i jasny tak słonecznie
aż poturlasz słońce po podłodze
i ulep noce z nietłukącej porcelany
smugami barw malując wzory ponad czasem

w sobie
zamknę to wszystko
całe to jutro zaciskając w pięść
bez ran skropionych łzami
by następnie zamienić na jeden pocałunek
by w cieniu ust
z uśmiechem tylko w jednym kierunku
doczekać ciebie