Najnowsze prace:

Poezja

	Adrian Poraj
	PROFIL O autorze Poezja (42) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Adrian Poraj, 19 maja 2011

Pocieszenie

Nie płacz wiewiórko
zagubione orzechy
zmienią się w drzewa

liczba komentarzy: 8 | punkty: 12 | szczegóły

Adrian Poraj, 16 maja 2011

Połów

Rybak na stawie
łowi wieczorną ciszę
sierpem księżyca

liczba komentarzy: 7 | punkty: 4 | szczegóły

Adrian Poraj, 16 maja 2011

Chciałeś tylko zgolić zarost
by nie wyglądąć jak barbarzyńca
odlać kilka kropel bogom
objąć byłą żonę wroga

nie myślałeś o łodzi Charona
gdy zapukał do bram miasta
łysy pogromca Galów
z cyrografem w dłoni

skąd mogłeś wiedzieć że
samobójca stanie na cokole
chciałeś tylko zgolić zarost

liczba komentarzy: 5 | punkty: 4 | szczegóły

Adrian Poraj, 23 stycznia 2016

Dosier

Jeśli myślisz, że pogubiłem się
błądząc po ścieżkach życia,
bądź mi latarnią morską,
co prowadzi do cichej przystani.

Jeśli myślisz, że moje uczucia
wyschły jak źródło na pustyni,
bądź mi tropikalnym deszczem
co je napełni po brzegi.

Cóź może ci dać biedny poeta?
Diamentowy pałac? Miasto ze złota?
Chyba tylko duszę i serce,
i parę wersów skleconych z uczuć.

liczba komentarzy: 5 | punkty: 1 | szczegóły

Adrian Poraj, 3 lutego 2013

Reminescencje

Pytam się łaki przy lesie, pola kłosami strojnego
dokąd prowadzą mnie ścieżki dawno wytarte na amen?
Znikły już domy drewniane, płoty pachnące porostem,
w sadzie wycięto jabłonie, grządki porosły chwastami.

Jakże pragnąłbym zobaczyć znowu te progi drewniane,
kuchnię i piec kaflowy, poczuć aromat lawendy,
usiąść na łóżku przy oknie patrząc na pnące się bluszcze
wokól przytulnej altany sznurem z bujnego listowia.

Kiedy powrócą obrazy dawno wytarte z pamięci,
kątów znajomych i bliskich, miętą i lipą pachnące.
Czekam w napięciu tej chwili kiedy się znowu objawią
pełne dawnego uroku ciesząc me serce widokiem.\

liczba komentarzy: 5 | punkty: 10 | szczegóły

Adrian Poraj, 18 maja 2011

Sygnały

Niczym ławica wędrują w przestworzach
gnane falami w odległe anteny
niosąc zaklęte w literach i znakach
ludzkie dialogi, nadzieje i lęki

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

Adrian Poraj, 4 stycznia 2013

Miejski labirynt

Ulice wciągają mnie jak tornado
w gąszcz swych zaułków i zakrętów
podobne do grobowych masek twarze
płyną monotonnie w obie strony
uliczne światła grają marsza
w rytm niewidzialnej batuty
dźwięki klaksonów parzą jak pokrzywa
na około wyrastają niczym lodowce
ściany z betonu i szkła
krojąc w plastry powietrze i niebo
zaczynam powoli tęsknić
za skrawkiem zieleni i nićmi Ariadny

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Adrian Poraj, 17 maja 2011

Zwiastuny

Ptaki czują puchem
zapach północnego wiatru
ostatnie snopy siana
przestają pachnieć cynamonem
ziemniaki wystając z ziemii
tęsknią za workiem w spiżarni
pole namiotowe pod lasem
powoli zarasta samotnością

liczba komentarzy: 3 | punkty: 1 | szczegóły

Adrian Poraj, 9 grudnia 2013

Sonet letni

łako pachnąca światłem i zielenią
szumiąca zapachem porannej mgły
prowadź mnie przez mroczne sny
tam gdzie tęcza styka się z ziemią

łanami kwiatów napejnij oczy
w uszy wlej muzykę kropel
płynącą w dal dźwięków potokiem
na skrzydłach bezkresnej nocy

ciszą otulą niczym szalem
wśród zgiełku miejskiego gwaru
którego się jak złego spojrzenia bałem

bądź ucieczką od tęsknoty i żalu
w chwilach kiedy sam zostałem
i obraz twój niknie pomału

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Adrian Poraj, 27 grudnia 2012

Nocny pejzaż

Neony nocy rozbłyskują paletą barw
jakby tkały z ciemności kolorową zasłonę
domy mrużą zmęczone oczy
latarnie budzą się z dziennego letargu
patrząc przed siebie jarzącym wzrokiem
drzewa straszą niczym Hekatonchejrowie
sterczącymi gałęziami obleczone w mrok
wrony kończą posępną pieśń
tylko kot zwabiony pięknem nocy
samotnie przeciera nowe szlaki.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

10 - 30 - 100