Najnowsze prace:

Poezja

	Yaro
	PROFIL O autorze Przyjaciele (17) Poezja (2345) Proza (5) Fotografia (17) Dziennik (6)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Yaro, 22 grudnia 2023

wesołych świąt

jestem
dźwiękiem w ustach
spojrzeniem w oczach

znikam z ostatnim
oddechem na szyi

jestem
ciepłym pocałunkiem

w dłoni zatrzymany świat
wciąga w plejadę gwiazd

biegiem w kosmosie
umyka czas bo go nie ma

w zamyśleniu przez dzień
w uśpieniu przez noc

więcej nas przy stole
pod obrusem siano

w kącie pachnie las
ozdobiony z gwiazd

wszyscy są oprócz tych
co odeszli gdzieś

przywołuję dzień
gdy było nas więcej

pada śnieg za oknem
zaczarowany świat
malowane szkło
srebrnym wiatrem

opłatek w wigilijny wieczór
niech niesie spokój
w sercu ciepło

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 20 grudnia 2023

o lisku

zatrute umysły echem telewizji
na stół śnięte ryby z Odry
nie zawrócił kijem Wisły
każdy w swoją stronę płynie
my na dole kromka z pasztetem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 16 grudnia 2023

piękna

śliczna się śnisz
malinowe usta smakują latem

piersi nabrzmiałe od piękna bluzka rozpięta
guziki trzeszczą uśmiech podnieca
ochota
rozbieram wzrokiem
ściągam zdzieram wszystko

budzi świt spojrzenia
śpię spokojnie
to tylko sen który przyczłapał w nocy

mam dość
muszę zrobić pierwszy krok
poznam ją w tę noc

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 14 grudnia 2023

Nóż

dotykaj rzęsami czuję oddech
na twarzy ciepły pocałunek
dotykaj dłoni pewna siebie

rozbierze marzenia
odlecimy na kilka chwil
noc błogosławi nam

bardzo cię kocham

bardzo proszę o kolejny krok
wejdź z miłością w nowy rok

pociąga mnie zapach ciał

cały spocony cały drżę
szczęście rozpiera mnie

ściągnij obrus kochajmy się na stole
będzie dobrze tnie jak nóż

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 14 grudnia 2023

tak to szło

przepadł niejeden raz świat
nie zawsze nastawał świt
niebo zasnute wulkanicznym pyłem

zginął niejeden obraz jaki znamy

zapłakał Bóg nad losem człowieka

wznieśmy ramiona do nieba
dziękując za każdy przeżyty dzień

nasze dzieci są niewinne
jednak człowiek się podli
wydziera Ziemi serce chce więcej

Apokalipsą zwą każdy koniec

mimo to pędzimy na dno
nic do przodu tak to szło

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 13 grudnia 2023

wędrówka zakochanych

ziarenka piasku z plaży zabierając morze
w zamian nie dając nic prócz ciepłej bryzy
czas postarza twarze dodając lat
w zamian ciężar wspomnienia

nas brakuje każdej chwili

zachodzi w głowę człowiek
budzi świt szron na głowie
łza bogini miłości
człowiek spotyka człowieka
na swej drodze
wczoraj dziś i jutro
na codziennej ścieżce
do boskiej drogi

przez wieczności zarośla ku Bogu
szukamy szczęście dziewczyny
lubię cię kocham Cię
zapada noc
sen o tobie nie kończy się nigdy

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 13 grudnia 2023

Kocham Cię

może kiedyś się spotkamy
może jutro wczoraj już było
zadowolony ty też dobrze całujesz
może latem spotkać się wypadnie
może pod biedronką lub pod cmentarzem

uciekasz z wiatrem we włosach
jeszcze wczoraj miałam naście lat
dziś wznoszę zacięcie dziadkowe
gdy będziemy na zakręcie
daj znak że kocha się tak
zamknięty rozdział
nie dla takich jak my calusnikòw

może to my byliśmy dla siebie
może ktoś wtrącił się zabierając szczęście
którego już nie ma
tylko szumi las auto zżera rdza
napisz kilka zdań
nie mów nic na do widzenia
kocham cię jak szalony dzień
co budzi się

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 12 grudnia 2023

krzyk na ulicy

na polskiej ziemi zawrzało
szybka piątka nieudana opcja zabijania
jedni leczą ducha inni leczyć pragną ciało
wszystko i nic czarne z białym pomieszane
w jednej z betoniarek

gniewem karmieni strachem niepewności
życie na kredyt lub ucieczka stąd z biletem donikąd
asfaltem idzie siła bagno betonowym chodnikom
z jadem na języku z żalem droga prowadzi w pustkę

jedni wielbią Boga drudzy wolą szatana
na ołtarzach kładą ofiarę za zapłatą
prawda kłamstwo dobro zło
w pakiecie na obrazkach w
Colosseum wielkiego miasta na tabliczkach hasła
beton milczy przyjmuje wszystko
chłonie słowa okrzyki młode pokolenie

naprawdę nie potrzebują nikogo chcą żyć
bo życie wyciska ostatnie siły krwawe łzy na skórze
załamane dłonie proszą o pokój na świecie
niewinne obeliski naznaczone drzwi świątyń

pragnę spokojnie zasnąć dzieci boją się
płonie ogień serc
płonie gniew
płonie grzech
płonie niewinność
niech każdy żyje jak chce zostawcie nasze dzieci
one idą gdzieś niewiedzące dokąd

brak słów by wyrazić móc by czuć sens istnienia
niczego nie dawajcie nam
nie zabierajcie tego co już mamy

krzyk rozpaczy

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 12 grudnia 2023

co ma być to będzie mimo , że mówię nie

założone kajdany
w okowach spoczywa dzień i noc

zakładnicy własnego ego
zakładnicy mamony
zapięte pod szyją
liczą na innych
bo sami nie mogą wiele dać

tłumaczą tą potrzebę zyskiem nie licząc strat
człowiek bezsilny poddaje się wilkom
wierzy że tak wygląda świat

umierać można w każdej chwili
narodziny nie zawsze są po naszej stronie
chwiejny świecie upadasz do stóp
upadasz na łeb złamany kark

dzikie konie są wolne
choć też przetrzebiane na szpachlówkę

bez podziwu bo można zniszczyć całą naturę
ogłoszeni bogami mówią że Stwórcy nie ma

wszystko iluzją pędzlem po szkle
wiatr brudny woda mętna
oddycham i spijam słowa z ust

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 12 grudnia 2023

smutne oczy

patrzę zaglądam w duszę
na horyzoncie fale mieszają się z błękitem

łódź płynie dalej gdzie myśli nie sięgają
szukam krainy ze snów najskrytszych marzeń

sercem zanurzam się w miłość
ona kocha
smutne oczy wyobraźni konają z żalu

otrzyj łzy to jeden port za daleko
przybiję do brzegu powitasz

gdy obudzisz się z myślą o mnie
pocałunek złożę w podzięce za wierność