Latest items:

Poetry

	RENATA
	PROFILE About me Friends (122) Collections Poetry (1247) Prose (22) Photography (218) Postcards (34) Diary (96)

latest best rating most commented

RENATA, 11 february 2013

zamazane godziny

niepokój wkradł się i wyjawił
nieśmiało że przyszłość zależy
od podmuchu wiatru
na czystym marginesie
śmierć zniosła złote jajko
zostawiła rozdygotaną samotność
bez koloru i w liczbie pojedyńczej
znów jeden dzień pokonany
duszno w tej klatce pozłacanej

ze wspomnieniami tak zawsze
lecą zdjęcia kadrem
ktoś podaje chusteczkę
nawet teraz po pieciu latach

nie ma w sobie cynizmu
tylko ciszę a gdzieś za nią czai się krzyk
jeszcze jeden chleb z kiełbasą
jeszcze jedna msza wyrwana z kontekstu
pies wyje wewnątrz mózgu
wiatr przegania śmieci
pogłaskać kota
włączyć telewizor
wyłączyć telewizor

człowiek utknął
sam w sobie
ziemia jest okrągła
a on na krawędzi

number of comments: 35 | rating: 17 | detail

RENATA, 10 february 2013

***112

niech żyje młodość
Piotruś Pan chce się bawić
włos lśni siwizną

number of comments: 13 | rating: 15 | detail

RENATA, 9 february 2013

***111

na krawędzi puls
dojrzewa strachem chwili
bezpiecznie mnie złap

number of comments: 23 | rating: 20 | detail

RENATA, 9 february 2013

***/110

w głebinach perła
nie moja i nie twoja
blask zapomnienia

number of comments: 5 | rating: 9 | detail

RENATA, 6 february 2013

zastój czyli ani drgnie

za firanką mały świat
na parapecie bluszcz
truje jak ty lebiodo

za firanką marnieje
czas

drga
na małej przestrzeni brakuje powietrza
decyzją czarno-białych rąk
otworzę okno
przytulam brzozę wdycham wiatr
na parapecie bluszcz
trafia mnie w głowę
powala na kolana
jestem
za moment chowam się w szafie

number of comments: 7 | rating: 14 | detail

RENATA, 5 february 2013

daj mi kawałek słońca

Ojciec wciąż cierpiał na chroniczny ból
zębów górna szczęka dramatycznie zżarta
zgnilizną tak że nie miał ochoty na wydawanie
rozkazów osunął się w cień opium i wina
i gdy nieszczęśnik został nieboszczykiem
dostałeś skrzydeł jak motyl wypuszczony z klatki

mój punkt widzenia nie ma tu nic do rzeczy
a ty sam wybrałeś w jakiego boga chcesz wierzyć
osbliwość ciepła i żar słońca które chciało być bogiem
eksperyment który nie upiększał prawdy
utopia ideii kochajcie się dzieci kwiaty
i ten bóg jeden jedyny który nie znosi żadnych konkurentów
nie daje się zobrazować tak jak inne bogi o głowach
ptaków i zwierząt a ty królu sam wybrałeś
żeby nie zadzierać z ich Bogiem ale go czcić
kraj drżał w posadach i każdy mały świat
w waszych głowach zrobił się jeszcze mniejszy
po ciosach eksodusu nie podniósł się na nogi
i wołanie wasze zostanie na kamiennych tabliczkach
na wieki wieków pustką taki też będzie los tej ziemi
przecież tajemniczy bóg obiecał upadek ciebie nazwali
fanatykiem i wymazali twoje imię ze wszystkich budowli
miasto zeżarł piasek niekształtne ciało zamieszkało
w grobowcu czyż Bóg nie uczynił głupstwem mądrości świata
a horyzont był początkiem końca gdzie modlitwy
biegną po złotych promieniach Bóg Jest Jeden
tylko do twojej śmierci

number of comments: 12 | rating: 17 | detail

RENATA, 4 february 2013

***109

dzień przeciera oczy
udaję że nie słyszę
Anna to facet

number of comments: 9 | rating: 13 | detail

RENATA, 2 february 2013

nie wódź mnie na pożądanie

tych dwoje tak różniących się od siebie
zachowuje się niestosownie
gdy trzeszczy zima we włosach
on uwielbia jej szminkę
ponieważ nie mieli świątyni
modlił się u bram wejścia i wyjścia
ulepił łyżeczkę z muszki
przez nieuwagę nadał ostateczny kształt
pierwsze wrażenia umierają powoli
zaplątani czarem i grą kabaretową
skupiają uwagę wszystkich
nie mogę bez przerwy patrzeć ci w oczy
napij się wina
i daj odpocząć swoim stopom
połóż się we mnie
z beznadzieją
kolejna przypowieść pełna smutku
zabija
a on wciąż przesiaduje pod jej oknem

number of comments: 1 | rating: 14 | detail

RENATA, 31 january 2013

tyrania tyrana

leje pasem wszystkich w chałupie
może diabła z nich wyklupie

gdy dziecko ojcem się stanie
swoje dzieci leje na powitanie

jego żona drźy po kątach
strach i grzech, wóda i poniżenie w oczach

nic co ludzkie nie jest nam obce
umarł tyran
nienawiść nie sięga poza grób
nowy się narodził
z popiołu

number of comments: 22 | rating: 13 | detail

RENATA, 30 january 2013

piękno

a
kiedy
mówisz że jestem piękna
tworzę w sobie ogień
uwodzę twoją postać i świadomość
między miastem a naszymi rękami
zielone światło
stajemy się minimum
w trzymaniu się za rękę

zapomniałam która jest moja