Poetry

	Bazyliszek
	PROFILE About me Friends (100) Poetry (586) Prose (3) Photography (41) Postcards (6) Diary (24)

latest best rating most commented

Bazyliszek, 26 december 2014

Podziękowanie

przecież można zdjąć buty
ot tak tylko dla zabawy

pierwszy raz
świat prawdziwy

bez pończoch rajstop
i skarpetek wielu

aby tylko szczyty
chyba czarno-białe

można przecież wszystko
na tych pól połaciach

a gdy boli
i gdy strach powraca

czytam komentarze

number of comments: 32 | rating: 26 | detail

Bazyliszek, 17 december 2014

To nie tak miało być

jedno zwykłe słowo myosarkom
to że nawet greckie
w mieście obchodziło nikogo

może jednak nawet
zmienić cały twój świat

pozwalając krótko spojrzeć
w zachłanne ślepia kostuchy

pozostawiając tak wielki
strach

number of comments: 34 | rating: 17 | detail

Bazyliszek, 6 december 2014

Diagnoza

można zapomnieć w niebieskim autobusie
szczególnie tym spóźnionym
no bo właśnie z Sochaczewa

można w bezbarwnym tramwaju
co pędzi z Biskupina
tuż do centrum Wrocławia

a kochanie najlepiej
pamiętać wiosenny powrót

można i w życiu
zapomnieć życie

spotykając śmierć

number of comments: 37 | rating: 20 | detail

Bazyliszek, 10 november 2014

Pytanko

ile w tym lecie kolorów
a ile cieni w jego uśmiechu

i tych wszystkich oczu
ile tam lata

gdy rzekę kajakiem
poznajesz od nowa

nawet hejnałem
milkną wszystkie słowa

kiedy tylko pytam
ile w tym lecie kolorów

number of comments: 17 | rating: 16 | detail

Bazyliszek, 6 november 2014

Ach te możliwości

można ścieżkiem mrówek
i można powietrzem motyla

aby tylko zapomnieć lecz
światu brak propozycji

jak tu i teraz
ważna strona księżyca?

gdy wszystko cholernie boli
i oczy mają w dupie kolory

można być świętym w kościele
w absolucji opluć żebraka

właścicielem beretu
i moherowych snów

chciałbym tylko posłuchać
harf tych niebiańskich

i niech druty pomiędzy slupami
niosą wieści od anieli

wtedy łatwiej się umiera
łatwiej czyta epitafium

a ziemia tylko puszysta

kołdra

number of comments: 23 | rating: 16 | detail

Bazyliszek, 3 november 2014

Mina złej gry

tak nagła pędzla czerń
jak wampir wysysa

przepiękne obrazy
niepowtarzalnych dni

liczbę mostów
gór i bogów

to tak jakby być
i jakby czuć

to co pogubione
i udawać szczęście

number of comments: 13 | rating: 12 | detail

Bazyliszek, 19 october 2014

Tuż przy stole

a kiedy ja umrę
obudzi się świat

moich butów śladem
co ścieżką nazywano

będą inne domy
i jakże ulice

i słowa się zmieniły

i to na niebie
bogu dasz inne

imię

number of comments: 14 | rating: 13 | detail

Bazyliszek, 19 october 2014

Twoje bose stopy

to tak łatwo zejść ze strychu
schodami czy drabiną

w stawie policzyć pływanie
a gwiazd ile na nieboskłonie

i tych czarnych dziur
bez mowy języka

gdyby tylko słowem
malowano świat

każdym twoim krokiem
byłoby jasne światło

number of comments: 7 | rating: 11 | detail

Bazyliszek, 2 october 2014

filozoficzny erotyk

kiedy księżyc ubiera słoneczne buty
i się chowa w czarnym płaszczu nocy

zapomina wszelkie ptactwo
i ten ból dalekiego latania

wypowiadasz wielkimi oczami
otwarcie jakże nieba

potrzebujesz tylko anioła
aby znowu w boskiej rozkoszy

dojść wreszcie do celu
trochę bliżej boga

wczoraj zimno oczu
i milczenie ust

wiesz do raju
to skomplikowana

droga

number of comments: 7 | rating: 12 | detail

Bazyliszek, 25 september 2014

masz tak fortepianowe dłonie

kiedy umiera czas
rodzi się śmierć

i kiedy umiera śmierć
rodzi się nowy czas

jeśli nie wierzysz

spójrz proszę na kwiaty
i łąki nowej zieleni

i te wszystkie ptaki
które jednak powracają

dodaj proszę samotnego chabra
co się w zbożu gubi

bo jak chcesz się obudzić
bez zaśnięcia

https://www.youtube.com/watch?v=YGRO05WcNDk&list=RDYGRO05WcNDk