Najnowsze prace:

Poezja

	Bernadetta
	PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (28) Proza (6) Dziennik (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Bernadetta, 2 kwietnia 2025

Cisza

Wiesz, że milczenie czasem jest mieczem
który przecina każdą sekundę.
Emocje upchane w za małą kieszeń,
twarz dokładnie przykryta pudrem.

Jedno pytanie
w głowie
się układa
zawisa
na 3 sekundy
przed
tragedią.
Niewypowiedziane
w umyśle zapada
– uśmiecha się –
lekko
z komedią.

Jeśli jest kara – musiała być wina,
nawet jeśli niewypowiedziana.
Wszystko zostanie tak samo.
Zegar na ścianie, cisza i kawa.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Bernadetta, 29 grudnia 2016

Najbardziej

Najbardziej Cię kocham, gdy
się nie ruszasz.
Gdy Twoja nieobecność wypełnia Dom.
Z każdym twych echem i
śladem Twoim zanika coś
zanika ktoś.

Najczulej mówię, gdy
wodę mam w ustach.
Gdy szept po omacku pełznie jak cień.
Wtedy gdy coś między atomami
drży w nocy i
drży w dzień.

Najmocniej Cię pragnę, gdy
zamknę oczy
I obejmę z nostalgią cały swój sen.
Gdy wspomnienienie paruje końcówkami włosów
Zamykam Się.
Zamykam Cię

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Bernadetta, 16 grudnia 2016

Blue Curacao

Przez okno wpadało z uśmiechem,
śmiejąc się szyderczo —
a może z ironią.

Tańczyło na blacie,
łapało za dłonie.
Wiedziało wszystko,
mówiło: nie wiem.

Nie oddychało.
Żywiło się strachem.
Jaśniało od blasku,
który zabrało.

Pachniało drinkiem
z egzotycznym dodatkiem.

To nie bolało.
To nie bolało.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Bernadetta, 22 marca 2016

Oddychać

W mroku jaśnieje to jedno spojrzenie
Na dziewczynie śpiącej kładzie swe dłonie.
Gładzi po włosach magicznym tchnieniem
Pocałunkami obnaża skronie

Na pościeli i na dziewczynie roztacza swe blaski
Całe jej ciało dygocze - nie z zimna

Napina pierś w pulsującym oddechu
i oddycha
oddycha pełnią
ach pełnią księżyca

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Bernadetta, 16 listopada 2015

Noc

Zabrał mi wszystkie pieniądze
odszedł na zawsze z dorobkiem życia
okradł z osiągnięć i trzsnął drzwiami

Ubieram wczorajsze dżinsy
smaruję chleb dżemem.
Za dwanaście godzin znów będę bogata

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Bernadetta, 15 listopada 2015

Atrament

Może
i byłaś piękna,
Miałaś
ambicje i plany.
Do przodu
na przekór.

Chciałaś iść.
Na obcasach sięgać

Do edenu.

Aniołom skrzydła kraść.

Byłaś.

Więc spójrz
Na co zamieniłaś wiarę:

Sukienki zżarte przez mole,

Nieme zdjęcia

I atrament.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Bernadetta, 14 listopada 2015

Bang

Przed wielkim wybuchem
wszystko było lepsze

...na przykład czas
albo przestrzeń

liczba komentarzy: 7 | punkty: 4 | szczegóły

Bernadetta, 14 listopada 2015

Lalki Papatou

Tak ładnie wyglądaly na półkach
uśmiechały się jak trzeba
tylko kurz z nich było ścierać
kurz z laleczek papatou

Goście się schodzili różni i
chwialili "pięknę są"
"takie zgrabne" i "w sam raz"
te laleczki papatou

Jednej się kapelusz skrzywił
drugiej się rozmazał tusz.
Tam pod okiem się rozmazał
na tej małej papatou

Kapelusik-na podłodze
śniada cera zaszła rdzą
przygarbiły się laleczki
chyba już nie papatou

Kurzu już nie warto ścierać
przecież z kurzem znika tusz
tam gdzieś były oczy uśmiech
gdzieś tam były papatou

Świat zapomniał o laleczkach
nie zapomniał o nich czas
mimo to na półce siedzą
stare lalki - papatou?

liczba komentarzy: 5 | punkty: 8 | szczegóły

Bernadetta, 21 lipca 2012

Los czy wyzwanie

Kiedy się spotkamy nie licz na współczucie
Tak długo cię przecież nie było.
Nie szukałeś?

Może wpadliśmy przypadkiem
W ten sam czas w tą samą przestrzeń
Nie myślałeś?

Z twoich imion litery wybierałam
Skrawki przyszłych wspomnień.
(przerwa)
Już skończyłam czytać.

Zwlekasz z tym już tyle czasu.
-czas, nie uważasz, że to niezwykłe
Nigdy nie pytasz.

Kiedy się tu pojawisz wiedz, że będę obrażona
Ponoć księżniczki tak mają.
Ale nie to jest ważne.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 10 | szczegóły

Bernadetta, 27 maja 2011

Dziewczynka

Była raz sobie dziewczynka,
Która chciała mieć skafander.
Marzyło jej się być sławną astronautką.

Ta druga, myślała tańcem zawojować świat,
Emocje wyrazić ciałem
i mieć piękne suknie z kokardką.

Ostatnia chciała być „psycholożką”,
Ludziom pomagać i słuchać.

Lecz już ich nie ma.
Nikt ich nawet nie chce szukać.
Mama nie płacze za dzieckiem nie woła
co się z nimi stało.

Teraz jest jakaś kobieta,
Która czasem myśli, że marzenia
to jednak za mało.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 12 | szczegóły

10 - 30 - 100