Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

sam53, 22 września 2020

SEN NIE SEN

widziałem ciebie wiosną pośród pierwszych kwiatów
w bzach konwaliach gdy w maju szłaś z wiatrem w zawody
słońce niosło na skrzydłach w zapomniane lato
czy pamiętasz jak piękni byliśmy i młodzi

później los nam rozwinął różne życiorysy
każdy wyjrzał przez okno swoją lepszą stroną
szczęście nie raz zawiodło i marzenia prysły
nawet miłość cóż miłość gdy nie walczysz o nią

teraz jesień zagrała jak świerszcz za kominem
wiersz dziergany o świcie znów kołysze pamięć
jesteś ty i nadzieja tylko słowa inne
ile razy pod dywan można miłość zamieść

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 22 września 2020

POBUDKA

Jeszcze się wygrzewam pod ciepłą kołderką
jeszcze myśl zaspana przytula poduszkę
przywołuję słońce i pogodę piękną
wiesz że ciebie z ramion nigdy nie wypuszczę

przecież ogród czeka a dni coraz krótsze
a chciałbym wraz z tobą ukryć się we wrzosach
jeszcze chciałbym jeszcze ale o tym później
wrzesień taki cudny i ty tak jak wiosna

pachniesz mi konwalią kiedy słońce wstaje
i wonnym jaśminem gdy otwieram okno
lubię gdy całujesz pachniesz wtedy majem
i szczęściem też pachniesz
białym bzem i wiosną

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 22 września 2020

We właściwym czasie...

We właściwym czasie
wszystko zmienić da się,
a ten czas "właściwy" jest bliski.
Starsze pokolenie "inwestuje w ziemię".
Młodsze - pakuje walizki.
.
Tylko drób leciwy
dokarmianiem chciwy,
chce się ukryć w pierzu.
Nie chce żadnej zmiany.
Nie chce - luzowany
skończyć na talerzu.
.
Wciąż jest w dobrym guście
żeberko w kapuście,
ale nigdy koszerne nie będzie.
We właściwym czasie
kaczkę podać da się,
ale jednak nie zawsze - nie wszędzie.
.
Uważaj podając,
czy aby nie zając
pojawił sie nagle w buraczkach.
Wszystko zmienia pycha!
Da susa... i czmycha,
jak znana nam kaczka dziwaczka.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 21 września 2020

Glapki na oczach

Luksemburskie windykacje,
singapurskie harce,
rewolucje, tarcze, akcje
z pandemicznym marcem.
Amber-goldy, skryte mordy.
Szmal z łapki do łapki.
Masonerie - w lożach lordy,
a na oczach klapki.
Złe polisy.
Srebrne lisy
musza być chronione!
Kadry - wierne!
Tło - obszerne:
klatki - wykluczone,
a mięso koszerne!!!
Czyją trzymasz stronę?

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Misiek, 21 września 2020

Wizyta II

Przyszła dzisiaj jak zawsze nieproszona
w zwiewnej szacie z kolorowych liści
z kropli deszczu na smukłej szyi kolia
promienie słońca okrywały ramiona

w szczupłych dłoniach trzymała po kiści
dojrzałych owoców których aromaty
rozchodziły się cudowną wonią wokoło
na młodej twarzy pomarszczone czoło
poznaczone trosk licznymi bruzdami

na głowie zaś miała świeże kwiaty
powiązane zielonymi wstążkami
w barwach tęczy wrześniowe bukiety
delikatne stopy ubrane w ludzkie smutki
wiązane w ciemnoszare westchnienie

czy przyszła odebrać nowe wersety
kolejne właśnie zapisałem strony
bo wiersz nigdy nie będzie skończony
nie przepadnie w niepamięci za krótki

dziś przyszła do mnie choć
nie wiem na czyje zaproszenie
jesienna melancholia

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 20 września 2020

Dożynki

Rząd się rozpada.
Pan Prezydent świętuje Dożynki.
Czy to wypada? Czy to są kpinki?
W końcu rządzenie - nie Jego sprawa!
Odpad do Wisły leje Warszawa.
Na pewne sprawy nie ma sposobu
i jest społeczne zniecierpliwienie.
Zakaz hodowli, sprzedaży, chowu...
a dla uboju... o g r a n i c z e n i e???

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

normalny1989, 20 września 2020

Zrozumiałem smutek?

Zdecydowanie miałem
za słaby procesor
i niepotrzebnie
zaczynałem tyle wątków
robiąc to dla sławy uśmiechu,
czy ego
aż lecąc do góry po osi wzrostu
wybuchłem na końcu.

Dysk twardy chodził nażarty
więc na żarty zapominał
kłóciłem się z nim,
ale był uparty
wszystkie błędy
w twarz mi wypominał.

Mam towarzyszy,
nie czuję się sam
na tej wojnie
choć nic nie słyszę,
kiedy każdy z nich krzyczy
i oni też mnie nie mogę usłyszeć
los takimi darami
obdarował mnie hojnie, czyli
łodzią bez sterów i pryczy
na środku oceanu chaosu
z której wierzę,
że kiedyś się uwolnię
lub
ktoś mnie uwolni.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Towarzysz ze strefy Ciszy, 20 września 2020

Tysiąc wierszy do nikogo

Artystyczne dusze lubią grać
Arie
Niestworzone sonety, etiudy, suity
If suits
Lub na nerwach
Bardów struną lub tą
Prostacką okopową harmoszką
W eter echa
Wszystkich ślepych zaułków
Każdego Stalingradu

Patrz teraz
Tej sceny nie lubię
Bo zawsze w niej tracę skrzydłowego
Świat potem się dowiaduje
Że lejdi zgaga zaczyna nowe trendy mody
Giełda nowojorska w niebywałym stresie
Niepewnych wzrostów
A ja ich wszystkich muszę rozpoznawać
Po białych czaszkach

Dzisiaj dostałem kartkę z Aleppo
Czyjś anioł stróż zaprasza
Na ślub - zaślubiny z ziemią
Zanim będzie za wcześnie
Zanim słońce zajrzy do okien
Każdego Bejrutu
O świcie o zachodzie o północy

A ty leżysz, po prostu tam
Leżysz bąbelku malutki
Tak dostojnie milczysz
Jak tamte lasy
Jak tamte łąki
Jak tamte mgły
Jakby ktoś zatrzymał światło
Zatrzymał czerń
Póki cisza - jak oscylator
Rezonuje
Z trójzębem
Z trygławem

Nobel z medycyny przyznany
Za udowodnienie istnienia
Życia opartego o długie łańcuchy fosforowe

W tym była cała sztuka
Żeby grać na weselu
Roztańczonym na popiołach

Może zdążysz - artysto -
Zanim odbudują Warszawę
Zanim wróci ostatni
Lancaster znad Hamburga
Zanim oddzieli Pan światłość od ciemności

Dziś dostałem kartkę z Aleppo

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Marcin Olszewski, 19 września 2020

Noc

Noc. Chodzisz po ścianach. Nie dojść własnych problemów
Nie odpowiadam. Czy to ostre słowa, krew na sercu. Rana?
W mroku znaki zapytania. Prośby o wybaczenie. Jestem obok
Odeszłaś tylko na chwilę. Pozostałem również w smutku

Jestem. Bo wiem, że tego potrzebujesz. Samotna w ciemności
Chodź. Pochodzimy razem po ścianach. Masz moje ręce. Serce
Nie jesteś sama w tych trudnych dla zdrowia chwilach. Ciepło rąk
Niepewność zamieniona w spokój. Ukojenie. Poduszka, kołdra z duszy

Po wielkim smutku, radość na Twojej duszy. Uśmiech. Cudowny sen
Jestem z Tobą. W nocy okrywając ciepłą kołdrą spokoju duszy
Jak również o poranku. Odkrywając brzaskiem dnia, promieniami słońca
Nowy dzień. Pełen nadziei. Z ogrzaną w nocy Twoją duszą. Radością

Jesteś na nowo. Mocna, uśmiechnięta. Do dalszej drogi życia.
Czujesz moje ciepło. Dziękujesz z głębi serca. Ukłon szacunku
Jestem blisko. Nie ma odległości między Warszawą, Zaporożem
Jest pusty pokój Twego serca napełniony siłą

Jestem przy Tobie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

smokjerzy, 19 września 2020

szkic irracjonalny

krawędź uśmiechu
zaostrzyła się w nóż
bolało jak diabli
potem nawet krzyczało
co byłoby do zniesienia gdyby nie to
że nie było
aleksander
wychodził z siebie powoli
słowo po słowie
ścieżką niewyszukanego języka
aby odnaleźć dłonie

na końcu krótkiego łańcucha
dotyk
dzwonił na mszę

liczba komentarzy: 1 | punkty: 6 | szczegóły

10 - 30 - 100