Najnowsze prace:
poezja
Marcin Olszewski, 21 kwietnia 2025
Pozwolenie
Czy mogę myśleć o Tobie w snach?
Czy mogę śnić o Tobie? Nie mam wpływu
Jak mi się przyśnisz, będę się cieszył
I skakał do góry jak szalony romantyk
Czy mogę Cię dotknąć, poczuć ciepło skóry?
W delikatnym dotyku dłoni, styku ramion, muśnięciu
Twarzy, w zamyśleniu. Nie mogę przestać myśleć
O Tobie. Darzę Cię wielkim uczuciem
Pytasz, uczuciem? Tak bez opamiętania
Z zachowaniem taktu nie naruszając granic
Na których przekroczenie nie dasz pozwolenia
Szanuję Cię. Będę czekał na jawie, w snach
Na Twoje pozwolenie
Bernadetta, 20 kwietnia 2025
Już nie przesadzam (wszystko jest tam, gdzie trzeba)
Już nie przesadzam.
Wszystko jest w odpowiednich doniczkach.
I bazylia w kuchni na parapecie,
i ja,
i róża w ogrodzie.
Już nie przesadzam.
Nikt nie pyta o korzenie.
I dobrze.
Bo moje już są w jednym miejscu.
Delikatnie przycięte,
jak trzeba.
Już nie przesadzam.
Wszystko kwitnie.
I storczyki na parapecie,
i ja,
i róża w ogrodzie.
Już nie przesadzam.
I wcale nie czuję się winna.
Bo odkryłam fotosyntezę.
Wystarczy słońce,
trochę światła,
w zasadzie — coś ciepłego.
Już nie przesadzam.
A kiedyś — bardzo często.
Nie ta ziemia.
Nie ten nawóz.
Nie ten ogród.
Nie ten ogród.
A jednak ziemia w dłoniach
wciąż pachnie znajomo.
Bezka, 20 kwietnia 2025
Gadzia Wielkanoc
- I jak, Serce? Zadowolony?
- Nie bardzo.
- Jak to? Przecież bardzo się starałam przyjąć Rodziców świątecznie …
- No, w sumie. Wiesz, popełniłaś kilka gaf, a ja jestem szczery.
- Mianowicie?
- W koszyczku brakowało ciasta.
- Ale przecież nie będziemy nigdy doskonali !? Poza tym, wszyscy jesteśmy na diecie…
- Chodzi jednak o symbolikę, Rodzice od dekad jej przestrzegają.
- Ale ja jestem agnostykiem i bardzo się staram myśleć logicznie.
- Mamusia była zniesmaczona.
- Przykro mi.
- Poza tym jajka wielkanocne powinny być całe, ugotowane, a ty podałaś na początku jajecznicę…
- No bo jest pożywna, połączyłam od razu z boczkiem i kiełbasą, życząc im pomyślności.
- Ale wiesz, to starsi ludzie i oczekują kontynuacji swoich tradycji, tak w skali jeden do jednego.
- Skoro to wiesz, dlaczego byłeś na tyle leniwy, by tego im nie zapewnić? Nie dosyć, że wyręczyłeś się mną, po drugie
zawczasu nie pomogłeś, a po trzecie teraz mnie krytykujesz…
- Nie krytykuję, tylko delikatnie komentuję.
- Super. A żurek smakował?
- Bardzo.
- Świetnie, kupiłam z knajpki nieopodal.
- Nie podejrzewałem cię o takie lekkie podejście.
- A ja ciebie o taki egoizm. Jedyne co zrobiłeś przygotowując się do Świąt, to dwie wizyty na basenie miejskim z
Piotrusiem. Zostawiłeś wszystko na mojej głowie, bez żadnych wskazówek.
- Bo wiem, że dasz sobie radę.
- Wspaniale, następne Święta ty przygotujesz, a ja zaproszę swoich Rodziców.
- Nie mów tak, bo pomyślę, że to było dla ciebie jakieś niemiłe wyzwanie.
- Skąd, kochanie, twoje korzenie to skarb. Gdyby nie oni, nie miałabym przy sobie takiego wspaniałego człowieka.
- I vice versa.
- Czyż nie jesteśmy doskonale dobrani?
- Niczym dwie dorodne kraszanki.
- Rozpieszczony gad!
- Nowatorska żmija!
*Wszystkim, którzy obchodzą wspaniałych Świąt, tym którzy nie - cudnego odpoczynku!
sam53, 19 kwietnia 2025
nasz pierwszy raz
ile trzeba wiosny na święta
ile miłości na lato i jesień
ile pocałunków na dzień dobry
ile słów do wiersza
przyszłaś do mnie z zapachem bzu
zostawiając po sobie ślady mokrych ust
i ciszę
gdyby milczenie było złotem
bylibyśmy bardzo bogaci
we śnie opowiedziałaś mi całą siebie
nie gasiłem światła
czy to już miłość
Belamonte/Senograsta, 19 kwietnia 2025
Powtórki (w torfowisku wspólnych początków)
w torfowisku wspólnych początków, w czasie snu
my już mamy świadomość, a one złożoność
ale czy na początku na pewno nie było świadomości i złożoności
nas nie było
Ptaki budują gniazda Ludzie budują
Owady zabijają Ludzie zabijają…
A więc wszystko już było
Przyszłości wołanie to chęć powtórzenia się przeszłości
Spotkania ukochanej na placu przed Muzeum Wymarłych Gatunków
Zbudowania gniazda we wnęce pod dachem
Ubrania się w skórę wilka i owcy i jaszczurki
Zabłyśnięcia nowym klejnotem, powozem, kochanką
Układ chmur na niebie i powstanie ciebie, to już było
Jako hrabia Pinamonte odkrywasz Miłość
To anima, matka, żona, siostra, dziecko, nauczycielka,
co kiedyś jeździła na ścigaczach
Nawet wojny chcą się powtórzyć
Jedni staną się bestiami a inni nie
Więc powtórzysz to, co ci powtórzyć przeznaczono, poznasz siebie
Na tej wyspie życia wzorów matematycznych nie czytasz
Lwów nie poskramiasz
Ale wspólne początki i Życie mogą otworzyć Ci drogę w Nieznane
Misiek, 18 kwietnia 2025
WIELKI PIĄTEK 2025
pogrążony w rozpaczy
zabijam głód serca
i karmię się nadzieją
że powróci
trzeciego dnia
zmartwychwstanie
przecież obiecał
a Jego Słowo najwięcej znaczy
błogosławieni którzy nie widzieli
a uwierzyli
też nie bądź Tomaszem
już lepiej
marnotrawnym synem w godowej szacie
Ufam Tobie mój Panie
powtarzam w myślach zmęczony
mimo że życie nie jest kolorowanką
a ty bezimienna siostro i bracie
dlaczego na targu gdzie handlują Judasze
kupić chcesz wszystko
za marne trzydzieści srebrników
nie pamiętasz
że zostałeś wybrańcem lub wybranką
jednym wskazaniem z wysoka
ze świata pełnego bluźnierczych okrzyków
i wraz z tymi co powrócą
z każdego szlaku i każdej strony
z drogi która prowadziła donikąd
powrócą
choć nic na zawsze nie jest tu nasze
prócz koszuli pokutnej bez guzików
Yaro, 17 kwietnia 2025
wieczorem
dzień właściwie jego koniec
zabrał wraz z promieniami
ciepło światło i szary cień
chłód szary wieczór
zimny księżyc bladym światłem
łata dziury w starej stodole
nad wodą spokój rechotanie żab
w trawie piszczy gra świerszcz na skrzypkach
nie szukam wrażeń otaczają eter
nietoperze chwytają owady
zadowolony natchniony
uciekam do domu do dzieci żony
moje gwiazdy nie tylko na niebie
Yaro, 17 kwietnia 2025
Tarnów jesienią 2022
spokojna cicha okolica
dobry dom wspaniała rodzina
piękne zdrowe dzieci
zapach powietrza dziwny strach
co mogło się stać czego było brak
dlaczego zły czyn się wkradł
głęboko w serce
wyjął nóż ? wbił w gardło krew
powietrza brak
bez znaczenia pozostaje smutek
zaginął z czasem zatrze się ślad
o rodzinie jak w bajce
dlaczego warto dbać o swoje
mimo wad
jesienne liście szelest
gorzkie łzy
obojętna czerwona jarzębina
płyta ciężka przykrywa
niewinne dusze zmarłych tragicznie
może gdyby tak
zabrakło prądu w szlifierce
Ostatnie komentarze:
18 maja 2025
sam53
te najbardziej pachnące jeszcze w pąkach...
17 maja 2025
violetta
Może dlatego, że za dużo ch na końcu, tak
17 maja 2025
AS
*) ciepłych
17 maja 2025
Jaśminy się już budzą:)
15 maja 2025
Ach ta poezja...podoba mi się pointa... :)
15 maja 2025
potężny tekst; Twoja proza jest równie mocna
15 maja 2025
Bezka
Genialnie piszesz! Ukłon!
15 maja 2025
wolnyduch
No, cóż powiem tak - nobody is perfect, nie
15 maja 2025
Belamonte/Senograsta
ok, szanuje , to czego od niego oczekujesz jest
14 maja 2025
P.S Napisałeś szczerze na kogo stawiasz, zatem
14 maja 2025
To prawda, że tutaj zawsze jest obecne mistrzowskie
14 maja 2025
Toya
Bardzo dziękuję, Mistrzu :)
20 maja 2025
Atanazy Pernat
20 maja 2025
Atanazy Pernat
20 maja 2025
Atanazy Pernat
20 maja 2025
Atanazy Pernat
20 maja 2025
sam53
20 maja 2025
Yaro
20 maja 2025
wiesiek
20 maja 2025
Atanazy Pernat
20 maja 2025
Belamonte/Senograsta
19 maja 2025
Belamonte/Senograsta