Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

jesienna70, 25 września 2020

pozwól mi

przychodzisz do mnie w ciszy
kiedy nów nawet aniołom
skleja senne powieki

nieruchomieje świat
jeszcze tylko ognik
ledwo drży w kominku

wtulona w twoje ramiona
oddycham lekko
by nie spłoszyć dobrych myśli

może kiedyś znikniesz
jak ostatni klucz żurawi
wśród jesiennych chmur

ale teraz pozwól mi zapomnieć
o tęsknocie osypującej serce
niczym tuman kurzu

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

Paweł Szkołut, 25 września 2020

Pomiędzy wężem a tęczą

„Jakiż jest związek pomiędzy wężem a tęczą?
zapytał pewnego dnia Rabi Behar swojego mistrza Efraima Szolema. –
Jak najbardziej subtelny, odpowiedział mu – zarys koła.”

Rankiem na ulicy przed bramą posesji
leżał zaskroniec – przejechany przez samochód
minionej nocy.

Czy to zdarzenie niesie ze sobą jakąś wróżbą?
Czy martwy, poskręcany wąż
może mieć jakieś symboliczne znaczenie?
Czy wyrażałoby to nadchodzące problemy i trudności
oraz ich pokonanie?

Po kilku godzinach ciekawskie sroki
dziobały już na dobre truchło nieszczęsnego węża.
Popołudniu spadł deszcz, a potem zza chmur
wyjrzało słońce.

Wkrótce oba horyzonty ziemi spięła tęcza
- doskonały zarys koła, podobnie jak pradawny
wąż Uroboros - symbol wiecznej przemiany,
śmierci i odrodzenia.

Jak odczytywaliby te wydarzenia i znaki starożytni ludzie,
mędrcy, wróżbici i szamani?

Nasze życie toczy się pomiędzy wężem a tęczą
– tym mitycznym wężem z rajskiego ogrodu
a tęczą przymierza i obietnicy, która ukazała się
Noemu i jego rodzinie - ocalałym po potopie.

Po kilka dniach przed bramą domu leżał
kolejny zaskroniec, który zginął pod kołami samochodu.

W następnych dniach otrzymałem dwa mandaty drogowe
– jeden za przekroczenie prędkości, a drugi za
niewłaściwe parkowanie.

Zrozumiałem wówczas, że powinienem w swoim życiu
bardziej rozwinąć sztukę uważności,
tak aby z jego poskręcanych ścieżek i dróg
nabierało ono coraz bardziej
zarysu koła.

Dlatego teraz nie pozostaje mi nic innego
jak oczekiwać i wyglądać pojawienia się
znowu na niebie
znaku tęczy

lipiec 2020

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 25 września 2020

Pan Demo w pandemii

Zamknij usta. Zatkaj nosy.
Zostań głuchym na odgłosy
z uszkodzonych rurociągów.
Nie stój w miejscu i w przeciągu.
Porzuć zamiar i nadzieję,
jeśli nie wiesz, skąd wiatr wieje?
Jeżeli nie czujesz chemii
zmian na niebie i na ziemi,
w rządzie oraz polityce.
Skończył czas się, gdy ulice
mogłeś uważać za swoje,
obserwując z niepokojem,
jak ktoś zbliża w twoją stronę
strefy żółte i czerwone,
a migracyjne mieszanki
przenikają w dom twój z flanki
i nie poznasz siebie w lustrze.
.
Tylko Prezes może ustrzec
spokój, wolność, suwerenność
przez nieustającą zmienność
gabinetów i narracji.
Tworząc demo demokracji.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Nevly, 25 września 2020

pomiędzy udami a okiem

zagotowany jak w niedzielę
na podstawie twoich rozgrzanych
lekko bulgocąc stwierdzasz jedynie
że nadal uwielbiam twój rosół
i wiesz co nie tylko w południe

nigdy mi się to nie znudzi

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 25 września 2020

Pociąg Złamanych Serc

w Summer Place
gdzie na miłość kolej
stare duże zegary
odmierzają miłość na czas i kilogramy
ławki szare nieodmalowane
szary beton zdeptany przez podróżnych
tłumy w nich szczęścia małe i wielkie

w poszukiwaniu miłości
wpadamy na siebie
syf unosi się na podkładach kolejowych
papierki pety
wszystko co zużyte nawet ja

ujrzałem ciebie niebieski aniele
wątpiłem w szczęście
myliłem się zagadam pomyślałem

ułożyło się dobrze

parę słów zmieniło podróż pełną róż do gwiazd
pomiędzy tym co pomieści miłość
brakowało czegoś więcej
nie tylko czynności w tą i z powrotem

wypowiem się potem
było dobrze nawet za dobrze
przygoda obróciła się w nicość
osiągnąłem dno
beznadziejne szczęście

nie wierzę już żadnej kobiecie
kobiece serce zapomina
jest im z nieprawdą bardzo zręcznie
my mali wykorzystani pamiętamy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

sam53, 24 września 2020

W INNYM WYMIARZE

ponad przestrzenią niedomówień
jak kulą w płot czas trafia w próżnię
rozgląda się za myślą w lustrze
jakby ostatniej bał się - później

przesuwa cienie po zegarze
dosłownie tak jak dwie wskazówki
tę mniejszą wybrał z moich marzeń
tę większą z twoich - nagle puścił

a może tylko dotknął palcem
choć wcześniej nigdy ich nie ruszał
wtedy czas zaczął dziwnie charczeć
w zegarze grała jego dusza

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 24 września 2020

Nie to nie?!

Na prawo - most. Na lewo - most.
Pontony. Na nich rura.
Pandemia - spadek. Teraz - wzrost.
Z górą się zeszła góra.
.
Mówiono: Nigdy się nie zejdą,
ale zgoda buduje!
Grymasy pod maseczką przejdą.
Rząd się zrekonstruuje.
.
Zakończy się tym samym przetarg
o polityczny letarg.
Po przebudzeniach wyjdzie z cienia
hybryda zarządzenia.
.
Wszelką krytykę w mediach zdusi
wulgaryzm - Warsaw Shore
i ogłosi, że nie chce - musi...
oddać władzę nie w porę.
.
A czas jest nadal niestosowny,
by piątki przybić w dłonie,
bo problem nie jest zbyt rozmowny -
Spływa Wisłą. Nie tonie!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 24 września 2020

Piątka dla...

Okna piwniczne zabili kotom.
Starcom - zabrali ławki.
W rynny szpileczki wbijają po to,
by nie siadały tam kawki.
Z góry gołębie spada guano
na głowy miejskich notabli,
za to, że wszędzie je przeganiano.
Dobrostan znów wzięli diabli.
Kogo ma chronić "Piątka dla zwierząt?"
Cywilizację zwierzęcą?
Halal i koszer?
O nas nie proszę!
A braci mniejszych prześwięcą!??

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 24 września 2020

... bo w tym sęk, żeby zmiękł!

Żydowskiej kuchni smaczki
przedkładają cipek kaczki
nad zalety pipka gęsi
oraz cały zestaw mięsiw.
Gdy jest przy tym pejsachówka -
długa toczy się rozmówka,
bo o prymat się wojuje...
a szef kuchni przyśpiewuje:
.
"Nad stawem, w ogrodzie rodzina kacza
kacze kupry w wodzie macza,
bo w tym jest cały maczania sęk,
żeby kaczy kuper zmiękł!"

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Sztelak Marcin, 23 września 2020

Obrębianie tematu

Ściegi krzyżykowe i przeciwnie
na poboczu ścieżki. W wieku pośrednim
sen zaczyna męczyć, szczególnie w kontekście
pobudki.

Wtedy obiema dłońmi osłaniamy kłamstwa,
chociaż figowe liście dawno opadły i zaschły
pomiędzy kartkami listów z młodości. Mdłych
od romantyzmów i upojnych zapachów.

Te wciąż krążą w zakamarkach, lecz nie czas
na zakazane powroty, szczególnie gdy ciśnienie
rośnie wprostproporcjonalnie do przemilczeń,
przeszłych i przyszłych zaniechań.

Ściegi krzyżykowe i przeciwnie
na końcu ścieżki.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

poezja

pozwól mi

Pomiędzy wężem a tęczą

Pan Demo w pandemii

pomiędzy udami a okiem

Pociąg Złamanych Serc

W INNYM WYMIARZE

Nie to nie?!

Piątka dla...

... bo w tym sęk, żeby zmiękł!

Obrębianie tematu

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją