Latest items:

Poetry

	Robert Hiena
	PROFILE About me Friends (7) Poetry (269)

latest best rating most commented

Robert Hiena, 19 december 2010

Zagubienie tego co ważne

Na drogach podczas świąt
zginęło ponad 300 osób

Ludzkość osiąga pewien
nic nie znaczący sobie
ale kluczowy etap.

..209 ofiar krwawego zamachu
na przedmieściach Budapesztu..

Ostatecznie uważam, że
nie da się zrobić kroku dalej
kiedy nie masz już gruntu.

Oficjalnie zaginiona pięciolatka
znaleziona w rzece po miesiącu

Czy żyjemy po to, by być hienami
czy urodziliśmy się nimi
i człowieczejemy codziennie?

Sam już nie wiem. Spytam się tych
co mogą wiedzieć więcej
a na pewno widzieli więcej.

..Ciało młodego mężczyzny znaleziono
z nożem w dłoni, obok leżał list o treści..

...

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

Robert Hiena, 18 december 2010

Bez tytułu

Powiedz mi, towarzyszu
z jaką wiarygodnością
spoglądasz za okno?

Czy większą jak na ekran
wiadomości, które dają ci
świadomość tego, kim jesteś?

Najwyższy Jezus stanął u mych
niewierzących stóp.
W telewizji wydawał się wyższy.

...

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Robert Hiena, 18 december 2010

W jego oczach widać diabła

Czy to gdy pada deszcz
nie jest znakiem rozpaczy

tych, co widzą a nic nie mogą
i płaczą, widząc nas?

Chciałbym odpowiedzieć
na pytanie dziecka, wykrzyczane

Gdy opuszcza ono łono matki
"Dlaczego ja?" pełne goryczy

Skąd wiem? Bo najczęściej
powtarzam to rodząc się

codziennie na nowo, umierając
coraz bardziej.

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Robert Hiena, 10 december 2010

Dekalog diabła

Chwycił myśl ulotną
Tak naprawdę, jestem draniem.
I ani słowo ani czyn..
Pochłonął jak wąż gryzonia
wijąć dookoła językiem
w ataku wściekłości.
Nie, nie. Wierzę, że dobro istnieje
I myślę, że coś kiedyś będzie...
A wąż osunął się ku morzu
by móc się w Imię Jego
MNOŻYĆ.
W sumie, nic do was nie mam.

Po prostu czasem trawi mnie
jakaś .. niestrawność

na widok waszych twarzy
i waszej czcionki.

i nadszedł czas, gdy nawet diabeł
zapłakał nad własnym losem
spoglądająć wgłab siebie
w ciemność niezdobytą.

Ostatecznie, mogę wam wyznać.

To dla mnie nigdy nie znaczyło
więcej niż oddech niemowlęcia
skażonego aids matki
obdażonej narkomanią.

Czy świat już usechł?

A woda płynęła w ciszy
zmywając ślady stóp
tych co szli
za głosem serca.

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

Robert Hiena, 9 december 2010

Konstrukcja myśli

Każde słowo
    uroczo wysączone*
z twoich Anielskich
    aczkolwiek - wątpię*
poziomkowych ust.

Przypinka na piersi mówi
    (czasem więcej, niż ty!)
rzeczy o jakich nigdy
    nie chciałeś wspomnieć.
Poniżająco słodkie.

Utykasz i dajesz
INNYM!        utykać.
Tylko po co całujesz
    te różane korale
skoro u dołu ciąży ci
Ten pieprzony krzyż?

Moralność przybija
    bardziej niż gwoździe
które to jego osobiście
    postawiły na ziemi
zrównując z wami.

Nie dokończysz
    zdania, które mogło
wypowiedzieć każde
    niewinne dziecko
dostępując potępienia.

A tak często powtarzasz.

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

Robert Hiena, 8 december 2010

1320

Istotnie da się
wyczuć odrobinę
nieopisanego ciepła

bijącą od zimnokrwistego

nieznanego dotąd gatunku

Człowieka.

Jakkolwiek patrzeć
wciąż wszystko
tak jakby już

Istnieć nie miało

Ku zadowoleniu
twojego brudnego sumienia

number of comments: 1 | rating: 3 | detail

Robert Hiena, 6 december 2010

Wschody/zachody

To te małe
szczególiki
i twoje myśli.

Zatępiają umysł
ostrząc szablę

do tańca, radości

bo nic innego
nie sprawia tak

osobistej satysfakcji

jak zapach mięsa.

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Robert Hiena, 5 december 2010

4-4

I

Gdy słońce zagasa
w twoich oczach
udajesz wiarę w kogoś
kto nigdy nie powstał

II

Woda usycha na twoje
spojrzenie człowieka
chcącego więcej
niż powinien mieć

III

Obudź się i zmieć kurz
z ramion i ducha swego
bo możesz nigdy nie
zrozumieć swego życia

IV

Odetchnij powietrzem
jakie daje ci los
a zrozumiesz co napawdę
rządzi tym światem.

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Robert Hiena, 3 december 2010

Osobowość.

Depczę dokładnie
każdy z kwiatów
jakie nie-daj-boże
można dać z uczuć
bliżej nieokreślonych.

Spluwam na słońce
które świeci mi
prosto w twarz
a ja nie mogę patrzeć
z podniesioną głową.

Wstrzykuję rozpaloną
swoją nienawiścią do
twojego jestestwa
siarkę, najgłębiej, by czuć
i nie zapomnieć, jaki jesteś.

Oddycham dymem palonych
własną wyobraźnią ciał
z obojętnością patrząc na świat
gnijący między palcami stóp
kroczących po padole.

Wznoszę hymn uwielbienia
samego siebie, mieszany
ze smoły, gnoju i uczuć
w kotle, na ogniu własnym
pędzony do oporu.

Z daleka od was.

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Robert Hiena, 3 december 2010

Lis

Zimnymi stopami
kroczysz po linii
swoich subtelnych
skurwień i niepowodzeń.

Domykasz każde okno
wciskając suche wióry
we wszystkie dziury
wybite z braku wiary

Nie szukasz odpowiedzi
na pytania zadane
jak wtedy gdy oni
patrzyli ci w oczy.