Latest items:

Poetry

	Yaro
	PROFILE About me Friends (18) Poetry (2455) Prose (6) Photography (17) Diary (6)

latest best rating most commented

Yaro, 28 march 2020

Kimkolwiek jesteś Suzie

zwykły dzień
narodziłem się nagi
bez szans na lepszy sen
życie niosło mnie jak konar
dziką zburzoną rzeką
ocierałem się o brzegi

po drodze mijałem się z Tobą
śniłem sen o Suzie
stęskniony popychałem los
przez zaciśnięte zęby

szczęście omijało
biedny karłowaty świat
który dla mnie zasłonił światło
człowiek bieda z nadzieją

nie rozpieszczony
w słowach słoma skryje ból
miłość żyje swoim snem
otul mnie wodo co niesiesz brud
wszystko kończy się gdy człowiek więdnie

gdzieś na dnie mojego serca Suzie
umarłem z nadzieją niesiony kłamstwem słów
oszukałem siebie a teraz

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 15 march 2020

tak wczoraj

co raz bliżej lato
częściej ciepłe dni

pamiętam tamten czas

wczoraj było ciężko ale nie byłem sam
jakże pięknie rozmyślać
gdy po pracy układałem się do snu

upadamy nisko niżej antypody
biegnę po schodach z brakiem tchu

marny nasz świat marny ja
lichy jak trawy źdźbło

usychamy z każdym oddechem
nasiona trawi ogień

z zapachem palonej słomy popiół
wiatr piachem w twarz

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 10 march 2020

powolna agonia ducha

nie wrzucaj chleba do kosza
bo będziesz Go szukał
świat się skurczył a zło zakwitło

w sercu ziarno miłości usycha
woda życia zatruła sumienia
wymierają nadzieje na lepsze

dni płynął szybciej niż zwykle
udajemy że się kochamy
noce mokre od braku sensu

zatapiam się w sobie jak ołów
paruję w przestrzeń która niknie
umieram tutaj na nieurodzaju

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Yaro, 6 march 2020

siedem

siedem pieczęci sowa na gałęzi
pędź świecie w Armagedon
ostateczna decyzja miecz jak w chleb
podziel świat na cztery

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Yaro, 1 march 2020

epoka kamiennoleszczynowa

dwa tysiące dwadzieścia idę mówię do teścia
w tłumie ludzi nikt mnie nie zauważa

chcę biec lecz nie widzę w tym celu
ludzie usłyszeli o korona wirusie
ja nie mam korony jedynie berło kolor złoty

uciekam ale nie mam dokąd ścigają mnie drony
jak cel jestem namierzony taki Namibian
skulony przy murze czekam na strzał prosto w oczy

mijam myślami czasy gdy byłem mały
przy mamie było dobrze bardzo boli czas gdy omija nas
raz po raz wciskam gaz palę hajs gdy zimno
drewna już nie ma pustynia wyrasta gdzie był tu las

uciekam zdenerwowany lub wkur nie umiem tego nazwać
wszystko trafia szlag jak w dziesiątkę na strzelnicy jeszcze raz
buraczarzy świat obraca się w epokę kamienia i kii leszczynowych

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 27 february 2020

patrz na drzewa

na tarasie ułożyłem w fotelu słabe kości
patrzę przed siebie pragnąc widzieć więcej mocniej
tutaj las mi wszystko zasłania
na niebie kilka chmur lecz nie będzie padać

drzewa osadzone w ziemi tak mocno aż boli
odzieram je z liści i kory
sterczą gołe kikuty
jak palce zamarłych do nieba skierowane
prosząc o coś czego nie widać

wydaję się jakby za chwilę miało stać się to

apokalipsa dzieje się na naszych oczach
zimno zaczyna padać deszcz kropla za kroplą
na tarasie smutno szaro nudno
szpetny wiatr zamiata kurz i pył z popielniczki

ostatni oddech kilka zaciągnięć papierosem
mam dość rozmyślań pędzenia myśli i słów wylanych na papier
zamykam pewien rozdział gdzie nie istnieje

patrz na drzewa słuchaj szeptów
te słowa nie bolą otwierają oczy

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 27 february 2020

Polacy

Polacy my naród
może niewybrany całkiem udany
nas wypełnia siła wiara której nikt nam nie odbierze
pracowici dorównują nam jedynie pszczoły

prawda trwa w każdym
żyjemy ponad czasem
wieczność układa puzzle z gwiazd

Bóg co w Niebie i na Ziemi
chadza między wierszami alejami
z naszych myśli słów i snów

wtopieni w zieleń biegniemy leśną ścieżką
oddychamy głęboko puszczasz mi oko
poprawiam grzywkę
samoprzystrzyżoną białą od słońca

leśne owoce smakują jak rozkosz
co zmiękczacza podniebienia
kraj gdzie lepiej żyć się nie da

orzeł penetruje przestrzeń
koń co ściga się z psami
z bujną grzywą napina się parska
zamiata wiatr pył co po nas wnet zostaje

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 20 february 2020

o starcu

droga która się nie kończy jak opowieść starca
na progu przysiadł snuł baśń

palił fajkę dym w obłoku niósł słowa w eter

uszy moje chwytały każdy dźwięk
zasłuchany pamiętam każdy jego ruch

każdą zmarszczkę odsłonił je czas

drżąca ręka drżący głos nie ze strachu

życie zginało go wciągał go ląd skąd przybywamy
i gdzie odchodzimy by dalej snuć mniej błądząc

number of comments: 2 | rating: 3 | detail

Yaro, 17 february 2020

na odchodne

nie tak dawno zapadła noc
cała utkana z gwiazd

na murku zimnym od lat
siedzisz przy mnie
tak wtopieni w siebie jak ptaki

całkiem niebieskie masz oczy
moje zielone koloru piwa

szczęśliwi patrzymy w górę
wyczekując ciepłego poranku

głębokie oddechy sklejamy latawce
puszczamy bańki
kaczuszki w ślepych kałużach

mały łyczek nektaru
zbliża myśli do raju

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 10 february 2020

pragnę zapomnieć

nie pojmuję drogi która skręca
świat ze mną mija się na zakręcie

wiem tak niewiele niewiele mnie nauczono
niewiele pamiętam bo nie chcę pamiętać

bo jeśli kłamstwa są prawdą to czym jest prawda
gdzie szukać jej by nie obrazić Boga

dni mijają się z cieniem nocy
ja też mam swój cień gdy słońce nade mną