Yaro, 11 october 2019
otwarte drzwi z wiadomością od komornika
listonosz wręcza nakaz
nie mam nic do oclenia
zabierz serce co bije w pierś
zabierz łzę wina na dnie w zielonej butelce
pozostaw stare zdjęcie mojej pierwszej żony
on wiedziała co robić
z tobą kochanie nie ma sensu
kredyty złote karty bal szkło zawsze pełne
odchodzę wypalać w Bieszczadach czarny węgiel
dziesięć browarków dziennie by z żalu nie pękło serce
nie myśl o mnie nigdy więcej
nie pisz kartek na święta
tutaj nędzne miejsce by skonać
pośród gór
Yaro, 30 october 2019
w życiu mi nie wyszło
prócz kilku włosów
przynajmniej pogrzeb będzie ładny
kochanie przyjdziesz
styknąć się myślami
Amen
Yaro, 2 december 2018
jak dwa pośladki spięte w bezruchu
on kocha ją ona oszukuje
ale w sumie spędzają razem popołudnie
na framudze sikora wydziobuje ostatki
między zębami mam kawał chleba
wychodząc do kuchni dogaszam światło
ciułam drobne w wakacje są potrzeby
upływają dni jak syrop na kaszel z alkoholem
lubię gdy nocą tulisz się do mnie jak do portfela
zapach twego ciała egzotyczny
nic więcej nie potrzebuję
w ramionach twoich umierać
nie wierzę w cuda jedynie
w kształty kobiecego uda
Yaro, 24 february 2019
kochacie bardziej mnie
niż trawa rastamana
chwał bohaterom poległym
w swoich pokojach przed tv-i
ulegam namową poległy przed tv-i
szkicuję pejzaż wydartych dni
z kalendarza przyszłych dni
ubiegłych nie zapamiętuję
po trawie czuję głód
gastro cola ciasto
w tv-i echo bywa grzechem
w głośnikach bzdet za bzdetem
Yaro, 28 august 2019
skazany na schizofrenię
w tle bez nadziei
emocje zaburzone
dni ciągną się latami
zasrane życie nie zaciska pasa
w tłumie traci głowę
ktoś się śmieje
gdy rano wstaje
ubiera dzieci swoje
jego też tak ubierano
lęk znika na chwilę
pająk na ścianie
głosy nakazują wydają rozkazy
przemawiają doń obrazy
kim on jest
skazany
Yaro, 10 march 2019
zanurzam pióro
w ciemnym błękicie atramentu
gdy by mówić umiał kałamarz
podpowiedziałby wiele o nas
w głowie kilka rozważań
układam w zdania
na papierze szkicuję wiersz
wyrazy płynące ze stukotem
z drżeniem rąk
z basem serc
wszystko o czym śnię
ty wiesz ja wiem
rozdzieleni jak przedarta
pocztówka znad Bałtyku
włóczęgą po mieście
rozpoznaję siebie
zgubiłem klucz nie odlecę
zamknięte drzwi
spocznę na progu
upływa czas tak mi brak
ostatni taniec ostatnia noc
wciągam nosem szloch
w dłoniach z losem
schowam w kieszeni
zapach twych ust
smak spotkań sprzed lat
jesienny powiew
liści szum zamazany z czasem
twoje włosy na tylnej kanapie
kilka listów spakowane w
żółte koperty
Yaro, 23 november 2018
w dosłowność przystrajam cię
w każdą nocy czerń
każdy dzień niby inny
podobny twoim słowom
zakładam kajdany życia
ukucia stalowe są zimne
ciężar słów spadających
podobnym gromom haraczą duszę
przemęczony boleścią
wieszam się na krzyżu
zadając pytanie dlaczego
każdą chwilą cierpię za nic
natura pozwala nam na całe mnóstwo
wskazuje drogę którą pójść mógłbym
w moralnym kanonie konam
wychodzę ze skóry bo ten który
zmartwychwstał bywa u mnie czasem
Yaro, 23 november 2018
libretta są bez prestiżu
wychodzące boso z cienia
autorskiej wyobraźni
jaźnią istnienie obustronnego poświęcenia
biorąc na barki miłość jak ranną sarnę
dwa razy tyle darując na kwesty
nie licząc na przyszłe niestabilne czasy
zbudowane w sercu miejsce
byś weszła w nie bez fleków
zmrok zamknięte oczy
gwiazdy wspięły się wysoko
na niebie w mgławicach naznaczone imię
płynę ze wspólnym uczuciem
Yaro, 28 january 2019
kochać mnie nie jest łatwo
świtem umykam w nieznane
poznajesz moje oczy mówią tak wiele
nigdy nie będę twój różny jak sny
każdym dniem ciemną nocą
jednak do ciebie biegnę
nie rozumiejąc dlaczego
droga krętą dla ciebie odległa
jak moje serce spod swetra
w kieszeni zdjęcie z dedykacją
od samego siebie tobie niebo
bezwietrzne z jednym obłokiem
poznajesz moje dłonie
zmarszczone czoło siwe skronie
zmarszczony czasem opowiedziałem
historię spojrzeń i westchnień
życie moje trudne
ty ciągle przy mnie
jak matka przy dziecku gdy śpi
spokojnie wracam jak żołnierz po wojnie
Yaro, 15 october 2018
biegniemy w świat
bez zastanowienia
upuszczamy rodziców
miejsca święte
budujemy
swoje miejsce w świecie
gubimy się
tak po pierwszym roku
oszukani bez wypowiedzenia
uwiązani kredytami umowami
z tą pętlą na szyi
kulą u nogi
ciągniemy wóz na nim
bagaż błędów
zapakowany szczelnie
z napisem do śmierci ze szczęśliwym zakończeniem
niewolnicy i cyganie są jak dwa odmienne stany
Yaro, 23 september 2018
zapamiętać dzieciństwo ukryte w kamieniach
rzucanych prosto z mostu do rzeczki
kiju którym czasem ojciec przechrzcił
pamiętam czas zastygły w słońcu
oddycham dziś tym
nie liczą się przyszłe dni
nie mamy wpływu jak będzie
ważne że jest się bohaterem
w dniu który może być naszym ostatnim
zatopiony w czasie obserwuję chaos
który mnie otacza i wykracza poza granice
przyzwoitość nie ma znaczenia
wszystko się zmienia i mieni
idąc lasem chciałbym się rozpłynąć zniknąć
w świadomości spocząć i patrzeć na zgniliznę świata
Yaro, 5 june 2019
wszystko co
najgorsze w życiu
spotkało mnie
to
nieświeży oddech dziwki
zapach ciała kogoś kto umiera
gdzie oczy
gdzie trzeźwość
nie ogarniam przeszłości
nachalności
chciwości
odwaga bo trzeba ją mieć
by się przyznać do błędu
Yaro, 9 september 2018
mała podaj browarka
nosisz fajne spodnie
ze znaczkiem ci wygodnie
jesteś opalona jak sosnowa kora
napijemy się przy barze
potem dom dobry film
chipsy popcorn cola
ucieknie nam kawał wieczoru
ładnie wyglądasz
w kieszeni mam grama
wpadaj na skręta
nie grymaś jak koszula pomiętą
nie wyrabiam na zakrętach
kilka wdechów wydech
na bezdechu
kocham jak patrzysz w niebo
kochaj mnie jak jego
przy okazji przygotuję gastro
potem wypad za miasto
w mieście za ciasno
by zmieścić się w bramie
chciałbym cię za żonę
mimo że jesteś zużyta
jak piec Martynowski
w hucie imienia Lenina
kończę i zaczynam
Yaro, 22 january 2020
włosy brązowe targa wiatr
oczy perłowe moczy potok łez
usta czerwone wyczekują przepustki
bym mógł całować
wybiegam z pociągu
biegnę do drzwi
obejmuje cie całą wzrokiem
przytulam się
jakbym nie widział cię cały rok
zakochani jak noc i dzień mijamy się
pragnę przy tobie być i życia najwięcej dać
uciekam myślami na inny ląd
biegniemy plażą pada deszcz
Yaro, 10 february 2020
nie pojmuję drogi która skręca
świat ze mną mija się na zakręcie
wiem tak niewiele niewiele mnie nauczono
niewiele pamiętam bo nie chcę pamiętać
bo jeśli kłamstwa są prawdą to czym jest prawda
gdzie szukać jej by nie obrazić Boga
dni mijają się z cieniem nocy
ja też mam swój cień gdy słońce nade mną
Yaro, 10 march 2020
nie wrzucaj chleba do kosza
bo będziesz Go szukał
świat się skurczył a zło zakwitło
w sercu ziarno miłości usycha
woda życia zatruła sumienia
wymierają nadzieje na lepsze
dni płynął szybciej niż zwykle
udajemy że się kochamy
noce mokre od braku sensu
zatapiam się w sobie jak ołów
paruję w przestrzeń która niknie
umieram tutaj na nieurodzaju
Yaro, 4 june 2019
nade mną ciężkie niebo
w sercu słów sztylety ranią nieustanie
chłodny oddech na twojej szyi
nocą ciemną przytul do piersi
myśli kokon krepuje ciało
po nici Ariadny wychodzą na prostą
droga wyboista kłody złe wróżby
nie mam sił by iść prowadzi mnie ktoś
wybaczam sobie i innym
wspólnie przeżyte dni
bylejakość na mej skroni lśni
skręt za skrętem ściska trzewia
spuszczony wzrok widzi obrazy zaprzeszłe
smaruję miłością kromkę podaję ci
nie chcesz wziąć mówisz że idziesz swoją drogą
świat jest lepszy mimo że błądzimy w snach
szukając siebie znajdujemy strach
mętną wodę łyk wina na szarość dnia
płyną lata w niepewności pór roku
zasypiam z nadzieją na lepsze chwile
Yaro, 5 april 2020
zjadała ogryzki jabłek
spijała sok z ust węża
z pestek wyciska arszenik
by wcisnąć ci do ust
jutro
będzie gorzej
niż zwykle
Yaro, 14 june 2018
być jak skała
twarda samotna
z czasem zwietrzała
na niej orle gniazdo
wykute mocne
być jak woda zimna
czysta co życie niesie
w objęciach dzban
z czasem mętnieje
zbija życie dając życie
być wiatrem
co dmie we dnie
podnieca ogień
przegania obłoki
nagina karku drzewom
być ogniem co
rozgrzewa drwa serc płomień
gdy zimno rozpal ogień
Jezus przyniesie żar miłości
by chrzcić przez ogień
Yaro, 15 may 2020
obudziłem się całkiem niewyspany
zmęczony ciemnością
całymi dniami włóczę się po budowie
ktoś woła mnie
ktoś każe nosić pustaki
dość wyzysku za parę stów
dość słów niewypowiedzianych
ukryć się za odległym lądem
w czasie pandemii w czasie zieleni
idę środkiem popychany niewidzialną mocą
wydalam słów nieporządek
zamykam oczy odpływam w nowy świata początek
w nowe oblicze ciepłych dni nie zliczę
zamykam drzwi przed tymi złymi
odsuwam gorycz słońce na niebie
pali plecy ogromem ciepłym
zamykam się w chłodnym powiewie
wyciągam dłonie na nie coś dostanę
bóg jest bliżej niż dotykanie
słów prawda boli na początek
wystarczy uwierzyć
Yaro, 11 july 2020
zatopione smutki
w kieliszku wódki
myśli zbłąkane
zataczane w kółko
rozebrane w tańcu nocy
widoczny cień na ścianach
dziewczęta chętne do rozmowy
milczący uśmiech piękne oczy
pożądam kobiecego ciała
pragnę uniesienia przez pewien czas
wiem że zbyt dużo może się udać
czy to jednak ma sens
pozostanie niesmak
myśli pogrążą mnie
zawsze tak jest gdy w miłości
widzimy inny cel
dookoła woda ogień
piach powietrze kurz
Yaro, 20 february 2020
droga która się nie kończy jak opowieść starca
na progu przysiadł snuł baśń
palił fajkę dym w obłoku niósł słowa w eter
uszy moje chwytały każdy dźwięk
zasłuchany pamiętam każdy jego ruch
każdą zmarszczkę odsłonił je czas
drżąca ręka drżący głos nie ze strachu
życie zginało go wciągał go ląd skąd przybywamy
i gdzie odchodzimy by dalej snuć mniej błądząc
Yaro, 16 may 2019
wmówili nam że rozkaz rzecz święta
nasze karabiny lśniące zamki na piasku
dusze jak statki na falach łzy
objęci w pół pas nas dzieli na dwa
utkany świat w mojej głowie
uciekam prze siebie będę pierwszy
umierać nam nie kazali
żyję jeszcze na krawędzi
a jednak nie pierwszy i nie ostatni
Yaro, 30 july 2020
ówczesnym mundurowym co otarli się o kostuchę
otarłem się o gówno gorsze niż białogłowa
wyczerpała mnie chora głowa
schizofrenia gorsza niż dama lekkich obyczajów
żyję nie szczędząc bohaterom czci
nie byłem nim lecz służyłem im
teraz to wiem
torowałem drogę szturmanom
istnieć z nimi to był szczyt
silny i zły
cała młodość piękne chwile
noce krótkie za długie dni
całym sercem oddany nadwrażliwy
czuwałem
wtedy spałeś
na kacu zalany wypadem na miasta dno
widziałem wiele rozumiem dużo
bez alkoholu można bawić się
lecz po co
nie wierzę w słowa w telewizji
uciekam
w Bieszczadach zbuduje dom
taki z bali drewniany nie betonowy schron
Yaro, 26 september 2018
wiele widziałem przeżyłem kilka tragedii
życie jest jak dramat jak scena w teatrze
mieszkam w małym mieszkaniu nazywam je serce
gdy pada deszcz płacze razem z nim
dzieci są skarbami na ziemi
przekazać należy im wiedzę
jak zadbać o powietrze i ziemię
dzisiaj świat jest podlejszy niż zawsze
w kilku słowach zamykam dzień
nie myślę o tym co było
cieszy mnie świadomość
nikt nie zrozumie słów ukrytych w kamieniach
człowiek zatruty zachłyśnięty
potrzebą mienia błyskotki
posiadania wydawania zarabiania
harówy od rana do rana
Yaro, 18 december 2019
jak po nocy dzień
wstaje słońce dłonie ma ku górze
razem ze mną świat budzi niezapomniane
zatrzymuje mnie narodzin smak
od rana słyszę pretensjonalne nakazy
spójrz na innych bądź jak ktoś inny
to dobry człowiek
lecz ja dobrze wiem
co pod paznokciami ściska
nie będę nikim innym
nie będę inną osoba
w środku jestem sobą
nie jestem resztą wydanych
wyłączone we mnie ego
trwam jak drzewo przez pewien czas
hodowcy marzeń urojony świat
pcha ludzi w ciemną zagranicę
idę drogą pode mną układa się
ściskam kawałek skały ochroni mnie
przed tymi co kopać mnie chcą
Yaro, 30 june 2019
przyciąga ciemna strona Księżyca
uderza niewiadoma
patrzy w niebo
ludzie jak tarnina tarka jest dobra
po pierwszych przymrozkach
dziadek ją zrywał na sok i wino
człowiek jak wiele ma wspólnego
z trawą
co łąki i rowy porasta
bujnie wyrasta usycha delikatna
łamie się słaba spala na popiół
użyźnia ziemię wyrasta nowa
historia się powtarza jak słowa kaznodziei
ludzie mokną na deszczu
on po szybach spływa
łzy mieszkają głęboko w oczach
wylewem na policzkach zmarszczonych
jak ziemia spierzchnięta
Yaro, 26 november 2019
bez ciebie noc to szok
ciemno przytłacza
noc zbyt długa
ogromny księżyc
stykamy się czołami
zasnąć nie potrafię trafia mnie
budzę się między snami
w pamięci twój zapach
smak ust muśnięcie włosów
brakuje wszystkiego
tego czego nam tak brak
szczęściem że pociąg ze mną odjedzie
następnego dnia
pożegnam szary peron
w dłoni bilet zamiast dotyku twojej dłoni
to miasto ciasne
wokół depresja
osusza dusze z pustką w sercach
zawijam się bez żalu
uciekam w pośpiechu
byle nie zostawić niczego
nie wrócić w to piekło
Yaro, 4 april 2019
późnym sierpniem
z zapachem słomy
świeżo skoszonej
na pustym ściernisku
wpatrzony w niebo ciebie wołałem
drzewa wpatrzone w chylące się słońce
światłem nocy
zasłonić cię przed światem złym
twoje włosy nie tak perłowe jak mgła
w księżyca świetle bardziej złote
zapach łąk wędrował polną drogą
rozmowa nieśmiała
dobrze działo się
zbyt mocno chciałem
w sercu kwitło to coś
nie potrafiłem tego nazwać
początek
spotkania dusz bliźniaczych
był też dniem rozstania
zerwania więzi
może nie na wieki
lecz na zawsze
myśli gonitwa
dyskoteka gra
w sercu dużo miejsca
by zmieścić gram miłości
taniec
dotyk dłoni odkryte plecy
smak twych ust
zapach ciał wibracja
jednak coś nie tak
to taka gra
Yaro, 8 december 2019
grzech
nie rozważałem pod kątem spostrzeżeń
wmawiałem w głębi duszy że nie istnieje
obudziłem w sobie drugie dno
popchnęło coś zawczasu by wyraz nieść
wspólne serca czubiaste wypełnione
po brzegi czakrą kochania
kilka dni dzieli nas czas
obdzieleni jak opłatek
przy stole na którym nie ma nic
prócz naszych nagich ciał
dobro ze złem kłóci się w świecie
absurdalnych epizodów
nie ujmujemy siebie
poznajemy się przez słowa i gesty
grona osób dopisanymi awatarami
jak winogron który zaczyna gnić
w odpowiednim czasie trzeba urwać się
by dotknąć dna by wzbić się w powietrze jak ptak
Yaro, 4 december 2019
ciężkie kurtyny opadły
w rogach czerwona pajęczyna
pająki czerwone pożerają
nie winny ten kto martwym
oplotły bluszcze serca chore
nienawiść wisi blisko
odliczam sekundy
życie przeliczone na pociski
głowy spękane skronie
wokół drut kolczasty
pordzewiałe sumienia
wyrywasz moje serce
twoje zgniłe toczone przez czerwone robaki
miłość kojarzona z gwałtem
przesycone ciało woła za mało
zgrzyt metalu smak krwi po uderzeniach kolbą
w duszy ciche modlitwy
sądny dzień wyrywa paznokcie
ze swoich miejsc
Yaro, 22 november 2019
pchnął mnie Bóg radę dasz
masz tu płaszcz
idź w świat
tutaj nikt
nie pokocha cię
wsiadłem w malucha
wiał wiatr szaro nie do życia
dojechałem aż może i do
spotkałem Katherine
drwili z nas
nie osiągnie nic prócz bólu i łez
na pewno rozpije się mówili
dziś w domu ciepło rodzinne
zapiera dech
im przecieka dach
zazdrość
kominem dym
mercedesem na celownik
biorę złe dni
Bóg oddzielił ziarno od plew
Dowbor wyremontuje wasz dom
Yaro, 14 september 2018
złoto gdy milczymy
o sobie nie mówimy
nie narzekamy
nie cofamy się w tył
co było
niechaj nie wraca
dusza kryształem
w przestrzeni chaos
wypełniania wyobraźnię
spojrzenia skrzyżowane
słowa w gardle
utkwiły
w rzece mokry kamień
nieśmiałe ruchy
brzuch ciepłem oblany
nogi smukłe filary
w oczach zatopiony bursztyn
wytrzymać nie potrafię
tracę smak
nie śnię
w czerni noc
pierwszy krok
szansy nie spalę
idę dalej
Yaro, 8 december 2019
byłaś gwiazdą w mojej dłoni
na niebie wiatrem w moich włosach
zimną wodą na moich plecach
w plecaku mam serce popękane
w ręku karabin pordzewiały
rude twoje włosy z zapachem tamtej nocy
tamte szalone dni
nieprzespane noce
pamiętam smak twojej skóry
gdy budziłem się sam z goryczą w ustach
nie mówiłem nic
nie wiedziałem że mój czas zgasł
przepadła miłość zaginiony ląd
zagubiony skarb zniszczony sen
blisko dna
daleko od twoich ciepłych słów
Yaro, 7 may 2021
biegnę nie mając sił
pamiętasz byliśmy młodzi
spalone extra mocne
zapach ciała smak ust
piękny biust
romantyzm zapatrzenie
ból wspomnień długie pocałunki
żyje w nas i nie ominie
czas spędzony razem
zapominamy lecz te chwile nie miną
żyje w nas czas
widziałaś we mnie Kurta
kocham cię
kocham cię
niewiele mam czasu
umrę po mnie zatrze czas na płycie kurz
wspomnij o mnie choć raz
będzie dobrze nam
po przeciwnych brzegach
płyńmy do siebie gdy zawoła Bóg
gdy zapukam do drzwi
otwórz mi
Yaro, 5 december 2020
jestem miłym człowiekiem
kocham życie
ono nic nie zmienia
stworzony by kochać cię
odpływam dotykam nieba
zakochany wieczorem
umieram
rodzi się wiersz
rodzi nadzieja
całujesz usta
dotykam mokrych włosów
dobrze czas upływa
głodny wrażeń
znikam na jakiś czas
w przestrzeni wolny
ślady zacieram
mówisz że musisz już iść
idę za tobą uśmiechnięty
do piekła
do nieba
w okno spoglądam
widzę gwiazdy widzę ludzi
smutek na ich twarzach
martwi mnie się zastanawiam
dlaczego człowiek
ucieka przed człowiekiem
odnaleźć siebie wewnątrz niepoznanego
odkrywam na nowo moja królowo
rozpuszczam włosy na wietrze
odbiegam od sztywnych reguł
przez serce widzę świat
odbicie lustrzane nie starszy mnie
poznaję siebie po zdjęciach
nie przeklinam dnia
w którym się urodziłem
to była niedziela
a ja tak kocham sobotę
lubię się bawić jak dziecko
cieszy wszystko co piękne
wszystko co dręczy ucieka
przeganiam szare kolory
niepodobne do szczęścia
umieram z radości
rodzę się w innym świecie
goły i wesoły jednak wyzwolony
powstaję z kolan przed tobą
dla ciebie wszystko
w domu w kwiatach z piwonii
w rogu pająk na szczęście
(piosenka)
Yaro, 12 february 2022
mamo chyba ze sto lat
jak nie widziałem ciebie
zapomniałem dotyku czułych dłoni
pamiętam klapsa powiedziałaś,
że mogę otrzymać drugi raz
zwany poprawką na posłuch
bym lepszym się stał
mimo, że świat skręca i nie zawraca
by zabrać słabszych rannych i zmarłych
pociągam nosem sentymentalny dzień
upiłbym się lecz nie potrafię
wyczekuję na spotkanie
urodziłaś mnie
powiedz jakim jestem synem
jaki byłem
powstaję po każdym upadku
myślami jak fale biją do brzegu
biegnę do ciebie boso po śniegu
wyciągam ręce a ty, że przypaliło się mleko
mieszkamy daleko od siebie
jedno słońce na tym samym niebie
Yaro, 25 november 2021
naciągam koc
miłość dojrzewa
podzielmy się ciałem
jesteś natchnieniem
światem mych marzeń
wznoszenie ponad ramy
jesteś kimś ważnym
spadam w dół pragnień
nie mogę ogarnąć granic
przekraczając granicę
znikam w otchłani
gdzieś na szczycie
zbudzeni rankiem pijemy
w szklankach herbatę
Yaro, 10 december 2020
zbudujmy swój mały świat
bez trosk i wad bez obaw
nie bój się mnie myśli czyste
czerwona krew róża biały bez
wyciągam dłonie do nieba
ku pokrzepieniu serc daj
spokojnie żyć marzyć śnić
w tym świecie tylko my
niech zapłonie milion świec
słońc tysiące uderzenia serc
oddech głęboki na sen
noc i dzień kochamy się
Yaro, 20 november 2021
te słowa nie będą
na pierwszych stronach
słowa chowaj
analizuj znaczenie
nie zapamiętuj złych
słowa płyną z deszczem
z rzeką uderzają o statki
statki na niebie w portach
marzeniem każdego
usłyszeć dobrze o sobie
mów dobrze innym
będą cię kochać
powiedzą słowo
które tobie się należy
nie osądzaj pomilcz
nim wypowiesz zaklęcie
w żyłach krew napędza serce
w ustach język słowa w eterze
znaczenia nadajemy
rzeczą osobą
niewiele rozumiemy
zjawiska sny katastrofy
opanować się trudno
inaczej gdy nudno
nakręcony rozwija się jak liście
zielono i kolorowo
te słowa nie będą
na pierwszych stronach
Yaro, 4 january 2021
żegnaj stary roku
witam nowy w progu
wątpię szczerze że będzie lepszy
szczują szuje medykamenty
na końcu igły waży się los niewinnych
holokaust napoczęty
uciec nie ma dokąd
biegnę własną drogą
własne myśli bolą
nadszedł czas rozliczenia
świeci słońce bez rzucania cienia
zachodzę w głowę myśli mniej o połowę
żegnaj normalności
w objęcia pandemiczności
dbają o mnie obciach niewygodny
Yaro, 10 november 2021
Wystrzelałbym po mordach
alkoholików na blokowiskach
Przede wszystkim tego co wymyślił
czyste zło destylacji
Życie moje byłoby lepsze
Przyjemne bez nałogów
Wódy i papierochów
Bez smrodu gryzącego dymu
Bez wstydu zapachów
Bez walki
przemocy wobec dzieci i kobiet
Bez zdrady własnego ja
Życzę powodzenia
nic nie zmieni człowieka na lepsze
Jutro będzie futro od Stalina
Wódka czysta
przyjemność z pieczenia w gardle
jakby anioł szedł po szkle pełnym rosy
trzymać w lodówce
przez mękę za grzech
z siarczanami za karę
Nie szukaj drugiej połówki
Wyjmij ją z lodówki
Wypij wino
ze swoją dziewczyną
Yaro, 4 october 2022
pod latarnią najciemniej
przeszłaś obok jakby nie istniały
nasze wspólne sprawy
zapadłe w sobie uczucia
myślę o tobie w tłumie
nie podchodzisz jak jesień
w świetle księżyca gubi liście
zamknięty wątek wśród drzew
pod latarnią najciemniej
dostrzegasz we mnie kogoś innego
odrywasz się od ziemi
by odlecieć wspólnie z bocianami
Yaro, 7 november 2022
Tyle myśli w głowie mam
Nawet gdy śnię kocham cię
Zatrzymam czas w dłoniach
By ujrzeć światło na błoniach
Pełnych kwiatów pełnych barw
Nasze dłonie
spotykają się tam
pierwszy raz
Zamykam oczy
Zatrzymaj bym
Nie obudził się sam
Bym przy sobie ciebie miał
Boję się zostać jak kiedyś na
Pustym dworcu z
Wbitym wzrokiem w zegarek
Zimny wiatr powiewem
Targał włosy szeptał
Szyderczo życząc mi
Wszystkiego co nie jest najlepszym
Życzeniem
Yaro, 5 december 2021
oddałaś siebie oddałaś cały świat
przestałem się bać nie będę sam
w życiu układa się dobrze dzieci praca
jesteśmy obok siebie zależni od miłości
co kwitnie w sercach bezboleśnie
oddychamy tym samym powietrzem
dobrze nam dobrze liściom na drzewie
tylko wtedy gdy nie zabiera ich jesień
nasze dzieci nasze serca opieka
wychowanie kto podziękuje za nie
zamykam oczy widzę dziką pustą plażę
biegniemy sami a życie przed nami
wiosną kwitną kwiaty zakwitłaś we mnie
obudziłem się w tobie a teraz jesień
siwe włosy dzieci odeszły sami ze sobą
kochamy się mimo jesiennych wieczorów
ogień płonie w nas płoną drwa
otwarci na życie żyjemy własnym rytmem
Yaro, 13 january 2022
Na wojnie serce odporne
na kolce i ciernie choć krwawi
Wypełniony magazynek pociskami
walczysz z bronią w ręku
Możesz zadać ranę i ból
Możesz zabić i amen
Czekasz na tępe rozkazy
Rząd robi z ciebie narzędzie zagłady
Słowa niezgody słowa nieprawdy
Odkryta głowa metalowym hełmem
Ciężko znaleźć pozytywną energią
Refren
na piersi z medalami
Za śmierć winnych
Za ofiarę za bohaterską postawę
Za chwałę męstwo odwagę
Wstajesz biegniesz przed siebie
Walczysz bo masz chwilę na zabijanie
Honor wojownika mordercy
Za pieniądze podatników
Niewinnych ludzi niewolników
Koledzy gdzieś z tyłu leczą rany
Napędzane noce adrenaliną
Po walce pozostajesz na pustej ulicy
Wyzbyty planów marzeń i celu
Zwierzasz się butelce pełnej alkoholu
Zniszczony wewnętrzny spokój
Mimo że głoszą ☮️ pokój
Yaro, 8 july 2021
pachnący tatarak wyrósł
przy spokojnym strumyku
pośród ziół trawy łąk
motyle ważki stada komarów
czuję się wolny
opanowany podziwiam cud
upojony ciszą łąki znikam
śpiew ptaków dzikie kaczki
żaby wesołe komusze
zabawa radość duszy
wracam do miejsc
dojść nie mogę by
dzieckiem na nowo być
szukam drogi do domu
mamo wyczekuj syna
jestem bardzo blisko
zboża żółkną przybędę
porą żniw
Yaro, 2 january 2022
Jezus jest Mesjaszem
palił marihuanę czasem?
w Kanie wypił wino mimochodem
gdyż nie jeździł samochodem
przybył na osiołku w bramie
tłum wychwalał Boga
pod stopami ułożył liście palmy
zaśpiewali psalm pochwalny
gdyż narodził się z Marii Panny
żyjesz Jezu z nami
my Tobie ufamy
nie pozwól byśmy niżej nie upadli
Yaro, 26 november 2020
świt rozprasza mrok
noc wciąga takie bagno
żabie tango wśród traw
zapadnia za dnia
otulony w samotności
zamykam powieki by zasnąć
nie mogę śnić za słaby na dziś
dotykam zimnej ściany
pot ciężki jak łzy
blady lęk na twarzy
wyryte blizny sprzed laty
zatapiam statki jeden po drugim
na szachownicy samotny król
zapadam się po pierwszym
nie starcza do ostatniego
najem się snami
Yaro, 14 june 2021
jaki piękny dzień budzi mnie
pokochaj mnie potem cię zjem
pachnie kawa z mlekiem
jestem dla ciebie bagietką
ty dla mnie kochanką
człowiek człowiekowi
wilkiem patrzy oczy
człowiek za człowiekiem
w ogień skoczy
zamknij na chwilę powieki
pomyśl życzenie
dla ciebie się zmienię
dzień nie kończy się o jeny
wydaje się inaczej niż chcemy
biegnę za tobą jasne słońce
po nieskoszonej zielonej łące
człowiek człowiekowi
wilkiem patrzy oczy
człowiek za człowiekiem
w ogień skoczy
zamknij na chwilę powieki
pomyśl życzenie
dla ciebie się zmienię
cień coraz dłuży ma ogon
słabnące światło przed tobą
noc pokazuje pazur kot na płocie
pomyślmy o ognisku kochanie
zatrzymajmy w sercu dzień
nocą również bywa fajnie
Yaro, 28 april 2022
oddać życie za przyjaciół z miłości
oddać jak wdowa ostanie pieniądze
kogo na to stać kto jest wart
zapomnieć to co złe odnaleźć drogę
iść przed siebie nieść radość
patrzeć niebu prosto w słońce
dać odetchnąć ciału
uspokoić sytuację ducha
pod drzewem zasnąć na kilka minut
odpowiedzieć sobie na pytanie
co jest tutaj grane
Yaro, 26 january 2023
dotykam zimnego szkła, napełniam wódką z lodem
wlewam powoli ciecz zaczyna piec gładzi delikatnie gardło
rozpływa się po kubkach smakowych w oddali płynie blues
zanurzam się w sobie w głowie jakby jaśniej żona czuje mnie
wtedy wiem ile mogę alkomat zbędny po prostu nie pij już
zamykam się na klucz, ręce w kieszeni, uśmiech na ustach
wszystko mnie cieszy jest dobrze to dobrze próbuję zmienić coś
ona zaczyna kłótnię pierwsza milczę, co stało się kobiecie
przecież zupa dobra pomidorowa z rosołu z wczoraj
po niedzieli gdzieś w kobiecie coś siedzi coś wierci
odpływam nagadaj mi do ucha nie słucham
udaję, że nie istnieję taką mam nadzieję
za oknem pada deszcz szkło chłodne pasuje do dłoni
pociągam ostatni łyk, nie widzi wiedźma mam czas
mówię , że muszę wyjść skomli pies
po drodze zrobię małpkę z żabki
Yaro, 2 may 2022
szukam śladów na piasku
plażą wzdłuż brzegu
fale słone łzy myśli
krople chwil na szkle
z bryzą w tle
odeszłaś
w zimny wiatr
okłamane serce
zawsze nocą
błądzę ulicami
blask latarni
zapamiętam cię
na wieki
smutny czas
zaświeci nadzieja
nie dla nas
szansa przeszła
obok
minęła chwila minął wiek
wysuszony bukiet róż
lekka dusza ptaka
Yaro, 24 january 2023
gdy gasną światła w oknach
włóczę się po mieście bez celu
przysiadam na ławce nie ze zmęczenia
wyczytuje z muru najlepsze graffiti
spadający papieros
ozdabia iskrami chodniki
oddalam się myślami bliżej Drogi Mlecznej
Orion trzyma linię Andromeda puszcza oczko
jak tutaj nie zakochać się choćby na jedną noc
wystarczy wspiąć się na dach półmrok koc
wystarczy nam kilka chwil
zbudzimy namiętność pójdziemy dalej
na krawędzi dachu zostawimy sprawy
jakby były niewielkie nie -skacz proszę
nie przeżyję ani jednej chwili
bez dotyku twojej gęsiej skórki
czekałem na ciebie wiecznie
czekałem na ciebie niegrzeczna
Kasiu pokochaj albo powiedz wynocha
Yaro, 23 april 2022
radio podało przyszła śmierć
późną nocą zabrakło tlenu
wybuch głośny ciasny wrzały ciała
cicho zimno daleko do domu
głęboko samotnie
sztygar - będzie dobrze
nie mogłem oddychać
wybudzony w mroku
dotykałem czy jestem cały
byłem lecz to mnie nie dotknęło
czy warto nie kochać się
podajesz rękę jak widzisz sens
ile potrzebuje człowiek by zrozumieć
że nie wszystko można kupić
nie wszystko można sprzedać
życie w objęciach śmierci
pod ziemią bliżej niewytłumaczalnego
Yaro, 10 december 2023
okna otwierają oczy
słońce na nie patrzy
budzik schizofrenik się drze
w psychozie dnia
wstajesz niewyspany
do kibelka szybko
odcedzić ziemniaczki
woda na kawę
już wszystko wrze
długi łyk
nawet nerwy wyszły z konserwy
za chwilę trzeba wyjść z siebie
biegiem do pracy
zdążyć przed szefem
beze mnie nie mają szans
dzień jak co dzień
znikam znikasz
w szarej mgle codzienności
Yaro, 29 march 2023
pozostał na ustach smak pomadki
z pustkowia odjechał biały mały fiat
stałem jak chłopiec bez piłki przy nodze
samotne oczy wilgotne z muzyką w uszach
zapamiętałem lekcję sprzed laty
nie wierz dziewczynom nie pokazuj jak tobie zależy
na tych kształtach na długich nogach
we włosach wiatr delikatnie pisał wiersz
leciał ptak niebem wiatr przeganiał chmury
ponury dzień nieśmiały pokazał rogi
byłem sam otoczony smutkiem tak
jakbym stracił kogoś na kim złożyłem cały świat
Yaro, 5 december 2023
jestem
dźwiękiem w ustach
spojrzeniem w oczach
znikam z ostatnim
oddechem na szyi
jestem
ciepłym pocałunkiem
w dłoni zatrzymany świat
wciąga w plejadę gwiazd
biegiem w kosmosie
umyka czas bo go nie ma
w zamyśleniu przez dzień
w uśpieniu przez noc
więcej nas przy stole
pod obrusem siano
w kącie pachnie las
ozdobiony z gwiazd
wszyscy są oprócz tych
co odeszli gdzieś
przywołuję dzień
gdy było nas więcej
pada śnieg za oknem
zaczarowany świat
malowane szkło
srebrnym wiatrem
opłatek w wigilijny wieczór
niech niesie spokój
w sercu ciepło
Yaro, 26 january 2024
czuję się taki niczyj
z pustką w sobie
pusty dzban bez wody
wyschłe koryto rzeki
idę błądzę nie mogę
odnaleźć drogi ani frazy
do ciebie tak daleko
posyłam list w butelce
nie w kopercie jeszcze by zmokła
Yaro, 22 february 2024
błądzę z myślą nieprzespanych nocy
zachodzę w głowę co naszą przyjaźnią
wystarczy tych kłótni tych przykrych słów
usta milczą myśli swoje oczy patrzą
zwierciadło duszy się skruszy
los człowieka pełen zakres niespodzianek
niezbadane ścieżki dróżki kapliczki przydrożne
podaj dłoń w uścisku warto zapomnieć zaprzeszły czas
Yaro, 20 april 2023
bądź piękną białą różą
życie napełnij zapachem
czas nieubłagany wiatrem
porwie bielone płatki
w głowie pozostaną wspomnienia
suche kolce na ciemnej łodydze
smak ust czekolady
ziarna odrodzą się jak ty dawniej
śpij kochanie czas na mnie
Yaro, 10 january 2024
wczesne popołudnie
ciepło schludnie
wlecze się jesień
wiatr poderwał do tańca
tańczą liście tańczy pani jesień
trawa żółtozielona w dywan rozwinięta
w asfaltowych dziurach błyszczą kałuże
podłoże suche
padało wczoraj wiele pytań
pełne jesiennych wspomnień
w alejkach park pachnie grzybami
żywicą sosnowe igły
szyszki żołędzie
wiewiórka kilka gawronów
przekrzykują wszystkich dookoła
wiatr zagłusza kłótnie
słońce spada spaść nie może
jak pięknie by nie było gorzej
lecą żółtoczerwone pokręcone liście
z wiatrem po dywanie suną zgrabnie
gałęzie ugięte w pokorze
kładą się do snu o tej porze
pani jesień
październik w kalendarzu
niesie pogodę w dłoniach
przekłada na przemiennie
raz słońcem raz deszczem
zawsze jestem tutaj
gdzie bywa dobrze
wiatr liście taniec gruchanie gołębi
jesieni szelest pod stopami
Yaro, 4 january 2024
tutaj się zaczęło
tutaj się skończyło
zakwitło by wysuszyć się na wiór
żółty kolor jesieni
nasza miłość wisi jak ciuch w szafie
pachniało lawendą starym sadem
zacieram ślady sprzed laty
kilkanaście lat temu a jakby wczoraj
zatoczyło życie trzysta sześćdziesiąt stopni
między nami jest siła sól ziemi
tutaj urodzona tutaj umarła nasza miłość
nie wiem dlaczego po co nam to było
mógł śnić się sen naszych marzeń
to koniec o tym wszyscy wiedzą
może innym razem w innym miejscu
razem biegniemy do światła
bliżej wiosny pachnące kwiaty
bliżej nieokreślonym kierunku
w końcu przestałem się bać o nas
Yaro, 3 january 2024
nie będę udawał to moja sprawa
nie będę głosował na chuliganów
pełne urny, głos wolności oddaję
w swoje dłonie, biorę to co moje
powietrze i ogień w słowach
to jest prawda a nie marna słoma
po to poszedłem do wojska
by umierać za ciebie za kraj ukochany
nauczyłem się celować, rzucać granatami
wrogowi miękną kolana gdy komandos
z nieba spada, rozkłada się czasza
twarda armia twarde lądowanie
opłaca się i tak gdy na niebie
stalowy ptak wchodzi w zrzutowisko
Yaro, 3 january 2024
serca biją w piersiach
dzwony w kościołach
miłość niosę w objęciach twoich powiek
słowa zamuruję na szczycie bólu
zmazać grzech sprzed lat
unieść dłonie ku niebu
drewniany krzyż
przybij mnie gwoździami
umieranie jest dobre
tylko czas musi podpowiedzieć
czy to już półmetek
czy dalej trzeba biec
Yaro, 3 january 2024
w kraju przeciętym przez rzeki
pokryty polami łąkami lasami
wśród jezior bagien i stawów
na północy morze przykryte falami
za plecami szczyty górskie
porośnięte zielenią
urodzony tutaj niejeden syn
matka Polka ojciec Polak
Polska ziemia karmi synów i córki
dziękujemy za pokarm ciepły sweter
wolność w pełni idziemy w dal
Tutaj mój dom nie wyjadę stąd
gdzie dęby sosny pompują tlen
Kraina miodem i mlekiem płynąca
Kraj rolników górników fachowców
są radości i są troski
przyjdzie nam wiosna
przyjdzie lato wesołe
jesienią odlecą bociany
zimą święta dokarmić zwierzęta
w sercu w duszy los człowieka poruszy
Yaro, 1 january 2024
każdego dnia więcej światła
więcej barw pełen szczęścia świat
dłuższe chwile krótkie noce
im dalej tym ciepłej ruszaj ze mną
zima topi szare emocje
nie przegap okazji dnia
wiosenne kwiaty zakwitną
będzie dobrze będzie można
poczuć ciepło promieni słonecznych
usiąść na ławce w parku
ptaki będą radosne
poczujesz zapach wiosennych kwiatów
Yaro, 20 november 2023
niebieska sukienka
podkreśla kształty ciała
wrzeźbił cię najlepszy rzeźbiarz
jak kometa płynie chodnikiem w szpileczkach
nie umknie żaden szczegół
oczy w zachwycie słońce w zenicie
każdym gestem słowem zwiewna
chłopcy z podwórka
mówią na nią niebo w gębie
przywołuję pamięcią kobietę niedostępną
w niebieskiej sukience w piosence
ulica pachnie nią do dziś
wszystko dookoła więdnie
Yaro, 27 november 2023
za szkłem murano na ścianie cień
rozglądasz się niewidząc mnie
zamyślony tkwię przy herbacie
zanurzony po prostu w ustach smak
spotkanie oczu rumień na twarzy
mów czego chcesz słuchać cię chcę
chwila rozciąga przestrzeń miłości
stoisz onieśmielona półnago w drzwiach
za oknem wiatr przebiera w słowach
zapadła noc nieodwracalnie gwiazdy
płyniemy na tacy przytulone obłoki
na dole Ziemia dźwiga ludzkie troski
wybrałaś własną drogę kamień na piaszczystej
ktoś podniósł rzucił by tam pobiec wśród gwiazd
samotnie zanurzony w myślach chleb w wodzie
dlaczego musiałem zatonąć by dotrzeć
tam gdzie jesteś na dobre i złe
Yaro, 4 march 2023
przyszedłem na świat wyłuskany z łupiny
słuchać obelg z innych ust niegodziwych
zasypiam z tęsknota za bliskimi których nie ma
odeszli stąd daleko widzę ich obraz na zdjęciach
przykładem świecili jak radzić sobie w życiu
podali rękę gdy tonąłem we łzach w stosie problemów
dorosłem dojrzałem widzę fałsz wiele zamkniętych drzwi
kołaczę nie otwiera nikt patrzą wilkiem w serce jestem jak ptak
Yaro, 9 may 2024
ślizgamy się po fali
życie płynie dalej
dryfujemy na odległą wyspę
znajdziemy szczęście pomiędzy nami
w dłoni piasek
tyle jest wart sens istnienia
w cieniu gdy zło zaciska pięści
by się zemścić
wciąż na fali
Yaro, 5 april 2024
rozkwitasz jeden raz
jak kwiat paproci
pośród światła nocy
zaczarowany ogród
patrzę zaczarowany
całkiem botaniczny
w oczach niedowierzam
piękno
cały świat nieznany to ty
obraz w reżyserii
pani nocy i dnia
ludzie nie wierzą że
można tak żyć
to się dzieje jak
pod powiekami
ostatni sen
całkiem niedawno
niemożliwe staje się
na wyciągnięcie dłoni
pamiętam ten sen
pełen sensu
Yaro, 25 april 2024
gdy myślisz o mnie
wtedy wiem, że nie będę mógł zasnąć,
gapię się w sufit widzę twój uśmiech, liczę barany,
zegar zbyt głośno tyka,
powietrze jakby gęstsze przenika,
czuję zapach po latach westchnień,
już za późno by zrozumieć dlaczego kocham cię,
a ty żałujesz, bo mi żal straconej chwili,
możesz mi powiedzieć
czy warto zapomnieć
lub cię mieć w pamięci na zawsze,
wracają bociany przytulone do ściany
Yaro, 9 january 2024
rudy lis przyszedł z lasu
wystraszył cały kurnik
nie bał się psa choć szczekał
złapał starą kurę za łeb
pazurkami wydrapała mu oko
na czas gospodarz się zjawił
pogonił rudego do lasu
na zachodzie gdzie słońce
kładzie się spać żyje stado lisów
został sam głodny jak lis
zadowolony gospodarz
kury uspokojone dziobią ziarenka
spokojnie bez względu na zmiany
lisie siedź w lesie zajęcia szukaj
z dala ode mnie i naszych kur
Yaro, 9 february 2018
człowiek stary człowiek zima
skrzypi jak śnieg pod butami
stary pali skręta na zakrętach
cię zatrzyma i podpowie
wypije kielicha jednego
bo jeśli więcej zamiata
włosami jak u konia grzywa
wiele uczyć
wiele wybaczyć by
jeśli tylko by
możliwe było
dziadek zima dziadek
mówi kup dwa kartony fajek
choć odeszła komuna nie ma kartek on nie uwierzy
musi być zapas bo tak jest
spaceruje wolno z palcem na cynglu
spogląda taka tkanka pół żywa
wiele uczyć
wiele wybaczyć by
jeśli tylko by
możliwe było
Yaro, 15 september 2015
przed nami
babie lato skrada się nieśmiało
jakby czasu było mało
szybko leci
na krzaczkach
na drzewach korę przyodziewa
za nami żniwa
szare pola kurz tumany wznieca
w lesie na kolanach grzyby zbieram
muchomory czerwone zakrapiane białe kropki
na nóziach falbanki skoczne
do tańca chcąc zaprosić proszą
wolny jesienny czas senny
promyki skradają się wprost z nieba
człowiekowi naprawdę niewiele potrzeba
kocham błękit nieba
kocham drzewa
skarbie starzejemy się powoli
a jednak
każdego popołudnia brak mi rozmów uczuć ciepła
co nas czeka życie głęboka rzeka
babie lato szkoda wszystko mija
w kajecie zapiski
z każdej troski
z każdego słowa rozmowy
jesienią na ryby na łąki
siano skoszone zapach
napełnia nozdrze masuję skronie
chodź dalej jesli cię po proszę
tutaj miejsce na ogród do południa słońce
później słabsze zachodzące za lasem pisze historię
zawsze o tej porze
najgorsza zima bajam chyba się położę
wybacz mój Boże nie ogarniam wzrokiem piękna w tej dobroci
Yaro, 9 february 2018
jestem sobą nie inną osobą
oddycham wolnością
garściami ślę całusy
nie jestem obcy jestem żywą istotą
dryfuję w szalupie
maszt na nim żagiel
z garścią wiatru
napełniony ocean łzami
błądzę palcem po mapie
sekstans namiary odczytuję na niebie
falowanie przychylne wiatry
spokój przed burzą
latające ryby
albatrosy długonose
za horyzontem rodzą się nowe horyzonty
ziemia okrągła
jak pośladki kobiet w portach miłości
zatrzymuję kilka nocy na pamięć
rum krąży w żyłach na amen
Yaro, 30 october 2017
ubywa
w dzbanie wody
z każdym dniem
z płytkim oddechem
ubywam jest mnie mniej
do zdobycia tyle
do wypicia też co jest
uciekam
już mnie nie ma
tylko chwile
ze mną zapamiętaj
schowaj słowa gawędziarza
uciekam wracam
teraz może być inaczej
gonię jak pies z wioski
słodki i beztroski
uciekam
pozostawiam zasuszone
na stole kwiaty
coś wygania mnie
ktoś na mnie czeka
nie wiem
kto i gdzie
Yaro, 22 october 2017
jakaś siła pcha mnie w Bieszczady
bo tam diabły bardziej uśmiechnięte
szczyty wesołe zielone całe
a Bóg kocha nas
gdzie anioły i demony
tańczą we mgłach skąpani po pas
odchodzę w dal
odpływam stąd
mam dość tego miasta
mam dość tego smrodu
a Bóg kocha nas
gdzie anioły i demony
tańczą we mgłach skąpani po pas
z Połoniny starzec dźwiga
kapelusz pełen grzybów
kup
daj o sobie mieszczuchu znać
za trud daj znak wiary
Yaro, 9 september 2015
uwierz mniej
e Kalyoppe gdzie twój sen
rankiem z wozu zerwał mnie
więzy namiętnej zasłony nocy
Alexiey uroczy syn psabrata
wyciągam wnioski
Paweł przecie z tej samej wioski
też podstępnie podkochuje się w niej
tyle radości wyciągami z zębów skręcone włoski
prosty chłopiec z wioski
marnuję cenny czas na amory
tylu chętnych bardziej obojętny
zaglądają jak szpak
pod sklepem z butelką w dłoni kocham się
odpływają asfalt kończy bieg
nadaremny śpiew wkurza mnie
Kalyoppe z kapturem na głowie
umyka w cień nocny sen
Yaro, 12 october 2017
uwielbiam
gdy rozkwita
ruch dynamika
zieleń uspokaja
koi skołatane serca
wsłuchuję się
w ciszę
w jej szept
milczy godzinami
niewiele przestrzeni
mały kosmos
słucha mnie
nie odpowiada
lecz nie jest głucha
wsłuchuję się
w ciszę
w jej szept
milczy godzinami
uleczy ducha
gdy styrany człowiek
z życiem biegł
motyl na kwiatka muszka
pszczółka zbierze pyłek
zapyli
rozkwitaj na zawsze
nie przekwitaj nie gub płatków i liści
wsłuchuję się
w ciszę
w jej szept
milczy godzinami
Yaro, 4 october 2015
zatrzymują myśli w prawej półkuli
nikt nie wie
nie pamięta mnie
z brakiem czasu
drzemią na klifach świadomości
ulotne chwile
pokrył kurz marzenia
dziwnych niepotrzebnych zdarzeń
zbiegły się
słowa na językach lat
piaskiem w twarz
uchodzi płazem grzech
nie jeden raz
na głowie
jak szczyt
jak rzadki las
masz moc
wyraźnie siebie znasz najbardziej
Yaro, 27 october 2015
przychodzisz nago zawsze w snach
stąd cię znam
pamiętam wakacje pełne grillowanej kiełbasy
nie znoszę pieczonych rzeczy
chyba że ciepłe piersi nad rozlewiskiem
ściskać w dłoniach jak świeże bułeczki
zadowalam się browarem z biedronki
snuję z Rafałem opowieści
od deski do deski śmiechem rozbrajamy miny
ludzi ponurych strasznych jak podatki
rozświetlamy lampy słowami otuchy
dalej mój dom będzie dym
lecz nie z komina
żona rozlicza z każdego słowa na drugi dzień
nie wiele pamiętam
wychodzę prosto do kościoła
którego według mnie nie ma
jestem i szwagier i nasz
skrawek Nieba
Yaro, 29 october 2015
jeśli mnie nie znałeś to żałuj
owinięty pomiędzy grunge a punkiem
między domem a śmietniskiem
jak krowa na miedzy tata tłumaczy
głośna muzyka wieczna biba
wydawało się wiele
tylko jedno ale
jedynie nieśmiertelność różniła nas od bogów
umieraliśmy i umieramy choć ja żyje piłem co drugi
oszukiwałem tak mi zostało
kirałem brałem wciągałem w dupie wszystko
całe to miasto i wysypisko chorób wenerycznych
od dupczenia wolałem liter wychylenia
wóda nigdy nie miała mi za złe
bez wyrzutów rzygałem nią
nasycony jak papierek kwasem
teraz
reggae jest klimat mądre teksty inny czas
mordy te same niektóre zmądrzały inne dalej durnowate
chłopak ze wschodu walczy w firmie budowlanej
na śląsku mam teraz dom
chowam się w nim jak w schronie przed wybuchem atomowym
czekam na koniec świata bo ile można zapierdalać
czasem nam dość we firmie trzeźwość równa się świętość
na razie idę dalej czyli donikąd
Yaro, 24 january 2018
ukradłem serce
by zgrzeszyć bez przebaczenia
zakochani po pachy
zagubieni
idziemy parkową ulicą
księżyc widzi wszystko
dookoła cisza goła
przytuleni na ławce
nie bój się jutra
nie wiadomo co przywieje wiatr
otoczeni miłością
kradniemy siebie nawzajem
zatopieni jak statki na dnie oceanu
życie przytłacza szukając wyzwolenia
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
30 may 2024
3005wiesiek
30 may 2024
Over Your DreamSatish Verma
29 may 2024
2905wiesiek
28 may 2024
2805wiesiek
28 may 2024
Watching A MiracleSatish Verma
27 may 2024
Stąd do wiecznościJaga
27 may 2024
No ComplaintsSatish Verma
26 may 2024
Between Whips And TetherSatish Verma
25 may 2024
Travesty Of TruthSatish Verma
24 may 2024
The Saga Of BreakupSatish Verma