Latest items:

Poetry

	ALEKSANDRA
	PROFILE About me Friends (58) Poetry (266) Prose (3) Photography (207) Graphics (37) Postcards (16) Diary (39) Handmade (4)

latest best rating most commented

ALEKSANDRA, 9 december 2012

tytuł zapomniany

wiesz kiedy pierwszy raz
popełniłam samobójstwo
pokochałam życie

nie mogłam już nic zrobić
zmieniono mnie w rzeźbę
stałam w galerii

oni wszyscy zachwyceni
dotykając z uśmiechem i podziwem
robili zdjęcia

byłam szczęśliwą rzeźbą
białą i zimną
strukturalnie doskonałą

właśnie wtedy pokochałam życie
za każdym kolejnym razem
było podobnie

do teraz

dlaczego
powiedz

bo teraz jestem człowiekiem

number of comments: 41 | rating: 25 | detail

ALEKSANDRA, 7 december 2012

a mój

anioł ma dziś kaca
leży i skrzydłem nie ruszy
efekty picia z mikołajem
przegoniłam elfy
motylom zamknęłam skrzydła
jeszcze myszy zostały
niech tupią

kota zabieram ze sobą
u czarownicy na dole
jest zlot

schował mi miotłę
cholera

anioł
diabelskie nasienie

number of comments: 32 | rating: 21 | detail

ALEKSANDRA, 7 december 2012

długa droga

otwieram piwo bez mojego chłopa
leży gdzieś w sypialni wystaje mu noga
zapalam i jaram tego mi potrzeba
teraz muszę siku do kibla wybiegam
kot pożarł papierek zostaje gazeta

ona chce wciąż schudnąć
on wpieprza kotleta
wycieram i idę

jakie dziwne ściany

o rany rany jestem niepokonany

spadają skarpety
potem idą spodnie
w drucianym staniku
jest mi niewygodnie
latają diamenty
róże i balony

cicho mi tu kurwa

aaa aaa były sobie kotki dwa

wybierz świata strony

number of comments: 14 | rating: 14 | detail

ALEKSANDRA, 5 december 2012

poczęcie

plama po moczu niedopałki
krew piasek butelki
foliowy worek daleko drzwi
podarta odzież rozrzucone buty
zimna posadzka odór

szpilki wysokie głośne
wychodzi do pracy
jeszcze parę schodów
kilka oddechów proszę

nadzieja nie umiera nigdy
ono już żyje

number of comments: 8 | rating: 12 | detail

ALEKSANDRA, 4 december 2012

ile

ile co rano oczu otwiera
się bez radości i szczęścia
ile chce nadal śnić o miłości
gdy jawa od snu ciemniejsza

ust ile woli być zaciśniętych
milczeć nie mówić ni śmiać się
ile potrafi ukryć swój smutek
gdy drugich ust ciągle braknie

a ile uszu wciąż nadsłuchuje
czy może a może jednak
cisza zabójcza bez dźwięku tego
co motywuje i wskrzesza

zimnych ciał masa niepobudzonych
dotykiem innego ciała
ile tak głupio i bez namysłu
byle jak w byle co wpada

tak pragną choćby na krótką chwilę
poczuć to coś czego nie ma
za wszelką cenę siłą swej duszy
odnaleźć swoje pragnienia

dla wszystkich co wciąż są niekochani
smutnym ponurym bez celu
dla tych stęsknionych oszukiwanych
hołd składam ja jedna z wielu

bo nie jest sztuką iść prostą drogą
gdy słońce świeci jaskrawe
ważne by nocą i podczas burzy
dojść tam gdzie tylko się pragnie

wiersz napisany sto lat temu:)

number of comments: 11 | rating: 15 | detail

ALEKSANDRA, 3 december 2012

komu

podarowałam anioła
im bardziej się przyda
teraz tylko muszę
oddać szatana

number of comments: 15 | rating: 16 | detail

ALEKSANDRA, 30 november 2012

mrau...

leniwa ospała
otwieram powoli oczy
wchodzisz
futro jeży się na karku
pieścisz za uchem
chowam pazury bo lubię

zamiauczeć

number of comments: 25 | rating: 17 | detail

ALEKSANDRA, 29 november 2012

litości

ile razy będziesz przeciągał
po kodzie kreskowym
nie wiem czy starczy
promocyjnych bonów
na takie czekoladki

dobrze że biedronka jest tak blisko

number of comments: 21 | rating: 18 | detail

ALEKSANDRA, 28 november 2012

i co

jesteś sobą tylko
przez kilka chwil
w ciągu dnia
to sukces znaleźć człowieka
który to zaakceptuje

number of comments: 14 | rating: 16 | detail

ALEKSANDRA, 25 november 2012

niestety

były takie siatki na warzywa
z nich plotłam warkocz
by poczuć jak to jest
mieć długie włosy
łyżwy którymi pocięłam dywan
grochówka z pajdą chleba
jak biedne dzieci w bajce
biblioteka z kocem
zawieszonym na lampie
karteczki pieczątki
byłam szczęśliwym
samowystarczalnym dzieckiem
teraz brakuje mi inwencji
dlatego czasem piszę
płaczę i tęsknię
przemijam jak wszystko

przemijam