Najnowsze prace:

Poezja

	Piotr Syn Michała
	PROFIL O autorze Przyjaciele (4) Poezja (28) Dziennik (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Piotr Syn Michała, 31 lipca 2012

w takie kongo

estakadą do baru; od progu – zimne i lane
za progiem czekasz z gazetą

wysokie obcasy to źródło wiedzy totalnej
przeważnie o niczym
i tak cię kocham
nawet jeśli
mówisz

nie czytam nic o polityce

ludzie o dziwnych imionach twierdzą że są szczęśliwi
proporcjonalnie do wyzbytych rzeczy
mnisi z facebookiem
i lustrzanką
canona

orest powiesił rower na haku
ajka ma dylemat z koziołkiem matołkiem

razem uwielbiają minimalizm
ciekawe czy zostawią sobie duszę

wracając do tematu – zimne i lane
przy liczbie cztery stanowczo
protestuję przed brakiem
bijąc się w piersi za
grzechy nadmiaru

torpeduję żelazną logikę
mam ciebie - jestem
szczęśliwy

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 19 lipca 2012

ptaszki moje kochane

i zdechłem na ławce w otoczeniu gołębi;paradoksalnie ptactwem
brzydziłem się od zawsze-jedyną formą miłości był rosół

końcówka pełna okruchów wydziobanych z głowy
taśmowych powtórek bez hollywoodzkich zakończeń
w przerwach między kolejną kliszą widziałem tunel
mając nadzieję że na końcu jest światło
lecz latarnie nie świecą wiecznie

zamknąłem oczy przekopując piasek pod powiekami
i powiedziałem-umieranie w ciszy jest żałosne
i nie chodzi tu o jakiś huczny karnawał
ale o dźwięki przy których
można zasypiać

najlepiej głos kobiety
bo tylko one mają to coś z czego się
wychodzi-tam też powinno się powracać

z mlecznym niebem dotarł gruchający kondukt
biało–siwe sztandary pocztowe
pozostały bez wiatru
czekając na rozkaz
bezdechu

liczba komentarzy: 5 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 17 lipca 2012

niegrzeczność - grzeszność

umyślnie omijam cieniste gniazda zimy
celowo nabijam się w odsłony
promieni - zwiastują o
wiele więcej

długie i ciepłe
rekonstruują libido
podupadłe pod śniegiem

kształty nabierają wrażeń
powiewy włosów i lżejszych
ubrań - szybsze od spojrzeń i myśli

wszystko przyśpiesza jeszcze mocniej pytaniem
czy mimo ciemnych okularów
patrzymy na to samo

liczba komentarzy: 12 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 22 czerwca 2012

dryfujący flâneur

niebo to gilotyna - błękitna brzytwa
tonący chwyta się wszystkiego
ostry kac i „red hot” czyli
pustynia

za wydmą - źródło
przez ruchome piaski
nie zatrzymuje się na stopie
zakaz skrętu w prawo; na lewo
jadą niedzielni kierowcy a rajd trwa od soboty

słońce pali bez miłości
czysta rutyna ze szczyptą brawury
już nigdy więcej po wpływem chyba że tylko
dwie długości - przy trzeciej zaczynam się topić

liczba komentarzy: 2 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 3 czerwca 2012

piórkiem i węglem

obraz a raczej szkic;
podobne rysował ten gość z telewizji
u niego wszystko było wyraziste- bez nadmiaru

w labiryncie gestów niekontrolowanych rozgałęzień
słów rozstrojonych i tępych; w tym wszystkim chcę
dojrzeć początek - zaczepić nas u źródła

dźwięków krzyczących przyjemnością
z okna pokoju czterdzieści trzy zapachu
zupy pomidorowej rozlanej na bezwstydnych
będących dotąd tajemnicą skrawkach nagich ud

smaku dotknięć i mocniejszych szarpnięć
wszystkich ciepłych i wilgotnych miejsc
w które udawało nam się dotrzeć
mimo nadmiaru czerwoności krwi

ten banał
to był nasz czarno-biały świat

liczba komentarzy: 9 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 27 marca 2012

z sacrum do profanum

Świat jest przegadany – Andrzej Stasiuk

brakuje długich ujęć
wyraźnych przejść z ciemnego w jasne - i na odwrót

kadrowanie ciszą to mistycyzm głuchoniemych
zarezerwowany dla gotyckich sklepień
nabożeństw z wystawieniem

to jest jak piłeczka pingpongowa odbija się
od dźwięków zgiełku - paplanina nawet
przez sen mutuje w bezkrwisty
dialog; taksówkarze głośno
seplenią zaczynając jako
pierwsi szczególnie
w nocy

a cisza
cisza emigruje

liczba komentarzy: 14 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 23 marca 2012

promocja - wycieczka po styksie w towarzystwie charona

wstrząsnął całym domem
wtórne drgania dotarły do innych mieszkań
jednak bez echa - epicentrum bolało najmocniej

najstarsza łzami parzyła melisę
w prawie wielkanocny koszyk wrażeń
dołożył się cukier – brak to też wartość nawet ujemna

wysłali mnie do żywych i jeszcze po cytryny
- zobaczyć jak bardzo podrożał

kiedyś wszystko było za grosze – powtarzał
a teraz - dwie monety na powiekach
i dłonie złożone jak żebrak

chuj w ten
kapitalizm w całe to umieranie
-tak będzie się tłumaczył wszystkim po nocach

liczba komentarzy: 18 | szczegóły

Piotr Syn Michała, 22 marca 2012

mitologia

obudziłem się i już wiem
nigdy nie będę marcinem świetlickim
tym bardziej teraz - z nogą w gipsie podwyżką cen
papierosów i drażniącym brakiem słońca w całej galicji

marzenia młodości ostatecznie spaliły się na wawelu
na trzydniowej wycieczce z przewodniczką
- o abstrakcyjnie długich nogach i oczach
parujących w lusterko kierowcy

na którą wydałem wszystkie oszczędności
a i tak nowy aparat rozbił się o bruk z podniecenia
gdy w podcieniach przeglądałem pamiątki na prezent

w imię poezji rozbiłem świnkę – towarzyszkę pragnień
i westchnień za lepszym światem wielkim miastem
za tramwajami i ruchomymi schodami
uwielbieniem i słowami :

mam dziewiętnaście lat i chciałabym mieć pańską osobowość

obudziłem się i już wiem
mogę zapomnieć o krakowie:
- czarnych okularach w pochmurne dni
- kondukcie żałobnym na cmentarz rakowicki
- muzeum z nieopłaconego pokoju cztery na trzy

liczba komentarzy: 27 | szczegóły

10 - 30 - 100