Najnowsze prace:

Poezja

	Kazimierz Sakowicz
	PROFIL O autorze Przyjaciele (6) Kolekcje Poezja (989) Fotografia (427) Grafika (28) Pocztówka poetycka (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Kazimierz Sakowicz, 7 czerwca 2012

może

miłość umiera powoli latami
niechęcią do pracy nad sobą
wiarą we własną nieomylność
nadzieją że rozum może wszystko

przecieka przez palce niedomówień
krótkimi zdaniami w formie orzeczeń
brakiem czasu na wspólne czytanie wierszy
zawziętością niezmiennych poglądów

zamiera odchodzi w zaprzeszłe
gdy sama ze sobą nie zrobi rachunku sumienia
bywa niestety fałszywym obrazem uczuć
tam gdzie nie ma miejsca na odruch pokory

to co w niej najpiękniejsze zawsze zachwyca
gdy może wstać o świcie pełna radości
z ciągłą pochwałą dnia codziennego
gdy będzie odwzajemniać odwzajemnione

2010-04-04

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 6 czerwca 2012

odwieczna pokusa

jest w nas odwieczna pokusa znaczenia
droga sukcesów orderów i sławy
niezależnie od kraju i wieków
chęć górowania nad innymi
wpycha świat w mroki historii
po której niebo otwarte
przyjmuje męczenników
a żywi od nowa uczą się sztuki słuchania
niestety do czasu
aż kolejne pokolenie odkryje
odwieczną pokusę znaczenia

2012-06-06

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 6 czerwca 2012

odkąd napisałem pierwszy wiersz

odkąd napisałem pierwszy wiersz
nie umiem już inaczej patrzeć na świat
pełen niedoskonałości w treściach i formie
własnym życiem świadczę o słowie
raz zapisane nie przestaje istnieć
nawet jeśli po latach nabrało innego znaczenia
raz wyznana miłość pozwala przetrwać
w tym zwariowanym świecie przeróżnych wierszy
gdzie treść przerasta formę i odwrotnie
a życie gdzieś obok rozmija się z prawdą
byśmy nie mając nic co nas może oskarżyć
przeżyli kolejne dekady różnych zmian
odkąd zapisałem pierwszy wiersz nie śpię spokojnie

2012-06-06

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 3 czerwca 2012

czekając na nowy czerwiec

już czerwiec
choć nie tak dawno była jesień
i zima otulona w siarczyste mrozy
budziła postrach kominów

tyle się stało
a przecież nic się nie zmieniło
dzień kolejny własne tworzy lęki
noce wyciszają niepokoje

a my we dwoje
rozpisani na długie wiersze
żyjemy obok siebie w sobie
czekając na nowy czerwiec

2012-06-03

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 3 czerwca 2012

a poezja

słowa się stają
obrazy przychodzą
powstają wiersze

a poezja ta wariatka przemyśleń
dopełni się w życiu
zapisana niezrozumieniem

2012-06-03

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 3 czerwca 2012

cisza przemilczenia

po każdym napisanym wierszu
pozostaje niesmak

przecież świat można zapisać inaczej
wykrzyczeć ból ośmieszyć głupotę
opisać cierpienie najmniejszych
aby innym poszło w pięty
by nigdy nie czuli się wolni
przecież są tak samo winni
w przerażającej ciszy przemilczenia

po każdym przeczytanym wierszu
świat nie zmienia barw

2012-06-03

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 3 czerwca 2012

niedoskonałość

bezgranicznie utykamy na niedoskonałości
wplątani w przestrzeń dobra i zła
wpatrzeni w nieodległą przeszłość
ciągniemy za sobą nieporadność w kochaniu
tych którzy najbardziej potrzebni
są dla nas jedynym wyjściem bezawaryjnym
abyśmy zwyczajnie jak dzieci
w odpowiednim czasie dojrzeli
po latach przeróżnych doświadczeń
by zobaczyć odbitą w kropli porannej rosy
własną bezgraniczną niedoskonałość

2012-06-03

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 1 czerwca 2012

na starość z własnym sumieniem

zakochany po uszy
wyznawał miłość w teatrze
w filmach odgrywał sceny miłosne
tak naturalnie że nieprawdziwie
śpiewał piosenki pisał wiersze
mówił mądrze i wzniośle
w wielu wywiadach
lecz gdy posiwiała głowa z lekka
ów aktor esteta zaczął wszystko zmieniać
zaczął od żony nowego domu
nowych dzieci
stare tylko zostały wspomnienia
na starość z własnym sumieniem

2012-06-01

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 1 czerwca 2012

gdy nie ma w nas ciszy

paplać mielić jęzorem po próżnicy
udawać księcia z innej bajki
rozmijać się z prawdą
orzekać kary bez sądu
wyjaławiać miłość
uprawiać nierzetelność mowy
udaje się nam najlepiej
gdy nie ma w nas ciszy
a odgłos wieczności ustawiony na półce
zanika pośród wszechobecnej pogoni za sukcesem
milczenie staje się wyrzutem
rozstrojonego sumienia

2012-06-01

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 27 maja 2012

do młodych

a jeśli znowu przyjdą o świcie
dom nasz podpalić nienawiścią
czy będziecie gotowi stanąć w szeregu
i oddać swe młode życie
za wolność swoją i naszą

czy nie zabraknie wam odwagi
odejść w ramiona śmierci
za tych którym brakuje już sił
aby stanąć na zew bolesnej historii
na skrzyżowaniu różnych interesów

od wieków śmierć zbierała żniwo
tam gdzie nie siała życia
więc bez żadnych złudzeń pytam was o to
jeśli znowu przyjdą o świcie
czy nie zabraknie wam odwagi

2012-05-27