19 kwietnia 2015
taka zwyczajna
nim minie dzień jak długie życie
wciąż czai się we mnie poezja
taka zwyczajna niedouczona
każe mi pisać co we mnie jaśnieje
uczy oglądać świat Bożym spojrzeniem
że nie wszystko jest proste
musi się czasem życie zapętlić
by odnaleźć zagubioną drachmę miłości
gdy jest sama dla siebie nie istnieje
czujna na uśmiech wrażliwego Boga
wciąż w drodze po świętość w pokorze
2015-04-19
1 lutego 2025
madonna niekarmiącaToya
1 lutego 2025
jeszczeTeresa Tomys
1 lutego 2025
balTeresa Tomys
1 lutego 2025
0102wiesiek
1 lutego 2025
pustynna symfonia (II)AS
1 lutego 2025
Jak ślicznievioletta
1 lutego 2025
kwiaty na poddaszuYaro
1 lutego 2025
Sroka MonetaToya
1 lutego 2025
Wielka dusza /Mahatma/wolnyduch
1 lutego 2025
Każdy ma własne Himalajewolnyduch