Najnowsze prace:

Poezja

	Kazimierz Sakowicz
	PROFIL O autorze Przyjaciele (6) Kolekcje Poezja (989) Fotografia (427) Grafika (28) Pocztówka poetycka (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Kazimierz Sakowicz, 8 stycznia 2013

zależność

teoria teorią
a życie i tak zaskakliwe
przywoła do porządku
ustawi w kącie
dorobi filozofię
wykrzywi prostą

wielkość wszechświata
zależy od punktu widzenia
toć każdy z nas jest astronomem
własnego kołonosu
2011-05-13

liczba komentarzy: 1 | punkty: 0 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 7 stycznia 2013

sens zapisanych słów

każde słowo zapisane
na białej karcie monitora
staje się domem gdzie mieszkam
sam ze sobą obok żony i dzieci
w drobnych rzeczach wierny

i nic co jest i było nie jest mi obce
nawet to co nadchodzi jest podobne
do tego co niedokończone trwa
a to że trwa nadaje sens temu co było
a przez to staje się tym co będzie

z każdym dniem przybywa mi słów
w które wrastam korzeniami wiary
w prostego Boga który kocha człowieka
według własnej miary aby kochał innych
tak jakby chciał być kochany

proste rzeczy są najpiękniejsze
proste relacje budzą jednoznaczność
tylko zło ma jedno cechę od wieków
z każdym dodanym słowem
zachwaszcza piękno prostego drzewa życia

2013-01-07

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 6 stycznia 2013

wobec Boga i człowieka

cóż jeśli poeta płodzi tylko słowa
przestaje pisać wiersze
czysta poezja jest miłością
wobec Boga i człowieka

2013-01-06

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 5 stycznia 2013

nad brzegiem uczuć i przemian

kolejny rok zawinięty odszedł budzić wspomnienia
ani gorszy ani lepszy tak samo nieskuteczny
odbił się echem w anielskich wiadomościach
że jeszcze nie teraz ręka Poety nie skończyła poezji
zaistniałej od początku stworzenia nieba i ziemi

kolejne lata zawinięte odeszły tworzyć historię
ubyło tych którym zapisane odejście
przybyli ci którym nadzieja pozwoli przetrwać
kolejne nawałnice zimnego morza
tu nad brzegiem wszelkich uczuć i przemian

kolejny zapisany wiersz na przedprożu poezji
wystaje mi z butów jak siano
co by nie mówić z każdym napisanym słowem
łatwiej jest przejść przez dłużyzny życia
nie czując jak kolejny dzień zawija rękawy odejść

2013-01-05

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 2 stycznia 2013

jak dziecko

w poczuciu bezradności jestem
po części sobą po części osobą
według prawa miłości
które zakłada rozwój odbiorcy
i pełną łaskę dawcy
w zmienności wielu poczynań
w przedziale danego czasu
by zrozumieć sens jednego pytania
kim będę jeśli nie usłyszę wołania Najwyższego

w szumie odgłosów nie będzie mi dane usłyszeć
własnego pytania o sens
w czasie który pozostał
po drodze niespójnych rozważań
gdy łaska obfitująca
nie powoduje wzrostu
według zamierzeń odwiecznej mądrości
po części dlatego rozbity w sobie
jestem bezradny jak dziecko

2013-01-02

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 1 stycznia 2013

w poszukiwaniu szczęścia

kręci się kręci żywot człowieczy
w poszukiwaniu szczęścia bez miary
gorzej dla wielu a czasem dla świata
jeśli się kręci wokół własnego pępka

2013-01-01

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 30 grudnia 2012

ważna dla świata

trudno jest uwierzyć w Opatrzność Bożą
gdy starość odbiera umysł i zdrowie
gdy odchodzą najbliżsi a samotność doskwiera
jak harfa nastrojona i porzucona w kącie

jakże trudno jest kochać do końca
i jak to boli gdy się samemu umiera w latach
lecz taka jest kolej rzeczy na tym świecie
w bólu się rodzi człowiek i tak też odchodzi

więc aby nie ulegać pokusie żalu i złorzeczenia
warto wyjść z własnych uprzedzeń
i wziąć do ręki paciorki różańca w nadziei
że właśnie ta chwila jest ważna dla świata

2012-12-30

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 30 grudnia 2012

jakie życie taka starość

gdy cień nieporadności obnaża kruchość istnienia
życie spowalnia we wszystkich płaszczyznach
jakby na złość uzbieranych lat
pamięć wybrednie wyszukuje skrawki przeszłości
budząc zakotwiczone obawy i lęki

stojąc przed lustrem pamięci zmuszeni jesteśmy
szukać światła prawdy
aby się w nas nic nie ukryło po tamtej stronie
co było tylko iluzją szczęścia szczęściem na chwilę
w pogoni czasu i odchodzących ludzi

choć ciężko jest kochać niedołęstwo własne
i brak zrozumienia od innych
aby się wypełniło całe człowieczeństwo
miłować trzeba wbrew własnym uczuciom
inaczej nie było Golgoty i Zmartwychwstania
2012-12-30

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 26 grudnia 2012

odgłos

gdy czytam historię swojego narodu
budzi się we mnie gniew i odraza
za wszelkie odmiany zwykłej głupoty
jaka przez wieki krew z nas sączyła
i jakby tego było dość mało
wciąż się rozlewa wokół dokoła
rzucając nam w twarz rękawicę pogardy
i przed i po jednako niezdarni
spijać będziecie własną bezmyślność
więc gdy się budzę ze snu wyrwany
wciąż nasłuchuję odgłosu ciszy
po której kolejny chichot będzie słyszany

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Kazimierz Sakowicz, 26 grudnia 2012

rzeczy pierwsze

tyle naturalności w rzeczach pierwszych
gdy dwoje zapatrzonych w siebie
usta całuje namiętnie i dużo więcej
aby ziścił się czas dany na chwilę

a przecież nie wolność czyni wolnym
ani posiadanie nie czyni szczęśliwym
nawet sukces i sława nie spełnia człowieka
gdy sam ze sobą nie prowadzi dialogu

choć zmienia się otoczka świata
przybywa pomników ubywa mocarzy
jedno niezmienne od upadku aniołów w niebie
rzeczy pierwsze są i będą najpierwsze

2012-12-26