Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

AS, 1 lutego 2025

pustynna symfonia (II)

z inspiracji wierszem Bezki
pt. "Mały Książę"

ogrom samego siebie
w ciszy co wiatrem śpiewa

noce chłodne jak gwiezdny piasek
i dni wypalone do cienia

tam podobno nic nie ma

liczba komentarzy: 6 | punkty: 5 | szczegóły

violetta, 1 lutego 2025

Jak ślicznie

ułożony swobodnie z driakwią
poczujesz uspakajający kształt
całuj w usta niebieskim diamentem
przypomnijmy wzajemnie wiosnę

liczba komentarzy: 7 | punkty: 8 | szczegóły

Yaro, 1 lutego 2025

kwiaty na poddaszu

kwiaty na poddaszu
puste koperty
dym fajki błądził po poddaszu
przekwitały nadzieje z
zapachem dębowych mebli

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Misiek, 1 lutego 2025

Jak wieść wcale nie gminna niesie
był sobie dzięcioł w pewnym lesie
który nie tylko wciąż stukał w drzewa
lecz także udawał jak ładnie śpiewa

Jak słowik albo choćby skowronek
przemalował też dziób oraz ogonek
i rozległy się liczne chóry ptasie dokoła
tyle że w wykonaniu samego dzięcioła

Kos i szczygieł spytały czy może guza szuka
miast kogoś udawać w drzewa niech stuka
nie zabrakło głosu kosa a nawet dzwońca
trzeba to załatwić raz i do samego końca

Co z tego że on dzięcioł się nazywa?
jeżeli pod inne ptaki się podszywa
a słowik i mazurek na to też dodają:
bo dzięcioły przecież nie śpiewają

Co dnia wyśpiewuje te nieswoje trele
aż sowa mruknęła ,że tego już za wiele
trzeba postawić ultimatum i zawczasu
**********************************************
dzięcioł nie posłuchał i wyleciał … z lasu

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

zostań

w dłoniach niesiesz ciepło
zostań tu jeśli chcesz
dniem na stole chlebem
w spojrzeniu widzę
oddajesz pocieszenie szeptem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

zostań tu jeśli chcesz

jestem z tobą
moja szansa szansą
zostań moja panną

w spojrzeniu widzę wody głębokie
jak rowy tektoniczne na Pacyfiku

w dłoniach niesiesz ciepło z Yellowstone
gejzerem w słowach

oddajesz pocieszenie szeptem na sen

zostań tu jeśli chcesz moim dniem na stole chlebem
czystym spojrzeniem poranka oddechem

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

skoszarowani

po ramiona długie włosy
gdy wiało przysłaniały oczy
fryzjer maszynka i zero
nie poznaję siebie

słucham innej muzyki
kolegów się nie zmienia
tylko dom na koszary
wcielili do wojska kudłatego
w lustrze odbicie szeregowego

dzisiaj świeciło słońce
wpada promień
rzuca na podłogę cień
czuję ciepła dotyk to ty
w moich marzeniach

przepustki jak nie było
tak nie ma podpadłem
nie wykonuje rozkazów należycie
biorę wszystko na logikę
tutaj nikt jej nie egzekwuje
beton siła bez rozumu
pot łzy pełno bólu do domu daleko
może już śpisz z kimś innym
życie bywa brutalne

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Belamonte/Senograsta, 29 stycznia 2025

Przypomnienie

uda podnoszą się na rowerze
jest dzień sprzed lat, upał, czas lata
rzeki w głowie, w ciele i na zewnątrz
rzeka czeka, trzeba znaleźć miejsce
przycupnąć z żabami, jaszczurkami i chmurami
koledzy słońca
Leśna Pani i Pasterz Saren daleko na horyzontach
rzeka rozbrzmiewa kolorami, krzykami, dotykami
wysoko podchodzi, zagarnia stworzenia na brzegu i czas
ryby pod powierzchnią są na wyciągnięcie ręki,
wino szumi
zaszyci w gąszczu czekamy na wielką rybę,
która nas porwie

rzeka zalewa, porywa dusze do morza, my jeszcze na brzegu
dusze zmieszają się i odnowią w nowe postacie nas wszystkich
lata wierszy przypomną w pracy i szkole i w szpitalu,
w prozaicznym życiu i w innych życiach
nie trzeba stawiać wszystkiego na jedną kartę
karta młodości żyje i odnajduje się na jawie
wszystko się może zdarzyć, czekają nas odnowy
życie nie ma końca, poziomy coraz wyższe dla ciał i dusz
nie jakieś zatrzymania w grze
czujesz ciałem i duszą wzrastanie rzeki i pęd
rzeka gubi się i odnajduje w nieskończoności
dzień młodości

Obmywam się w bogini jak starożytny ofiarnik.
Pozbywam brudu i strachu przed życiem i śmiercią.
Jest tam Asparagus, jest turkuć pływak.
Wyrastają nam skrzydła i błony i płetwy, serca i mózgi,
Armia Życia.
Przyszłość woła okrutne dzieciaki.
Falom życia i doskonałości pozwól płynąć.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

Yaro, 29 stycznia 2025

czy warto

ostatnia rozmowa z tobą
roztrzaskała szklany klosz
trudno posklejać z kawałków
własnych kompleksów
układam na nowo by rozjaśnić
to co zaszło
między horyzontem a mną

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Misiek, 29 stycznia 2025

Wehikuł czasu

z prędkością
prawie
nie do ogarnięcia
leciał w stronę
świetlanej przyszłości

po roku świetlnym
zamiast światła
ujrzał
setki meteorytów

jeden
największy uderzył w wehikuł
rozbijając go na tysiące atomów

na ziemię spadał jako letnie gwiazdy
ale żadna z nich nie spełniała życzeń

on rozpaczał po stracie pojazdu
przewiduje się ulewne deszcze
wraz
z przelotnymi burzami

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

poezja

pustynna symfonia (II)

Jak ślicznie

kwiaty na poddaszu

Dzięcioł

zostań

zostań tu jeśli chcesz

skoszarowani

Przypomnienie

czy warto

Wehikuł czasu

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją