Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

sam53, 4 lutego 2023

uwierz

no i zobacz słońce wzeszło na pogodę
śnieg topnieje nawet słowom coraz cieplej
mógłbym zimę dziś namówić - zimo odejdź
powiedz tylko że masz dosyć że jej nie chcesz

rozgrzejemy wszystkie lody niechaj spłyną
niech żar w sercach jeszcze w lutym się zrumieni
mam nadzieję że nie będzie już nam zimno
w cieple ramion cię zatrzymam uwierz - wierzysz

roziskrzymy się marzeniem choćby z wiersza
w słów gorączce których wcale nie ubyło
przecież wiesz że jesteś dla mnie najważniejsza
jak wiosenna pełna kwiatów nasza miłość

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Senograsta, 4 lutego 2023

""seks w próżni""

Jeśli połączymy się słuchając muzyki
razem zamkniemy oczy
i odpłyniemy, odlecimy
Czy to będzie seks w próżni
Dusz złączenie
Inkub i sukkub w drodze
do nadzmysłowego świata
przepełnień spełnień zapełnień
zatraty,
czy doskonalszego życia
we dwoje
troje..

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 3 lutego 2023

Flaki

Jakby po śnie Raskolnikowa
ostrzę siekierę
niedawno zakrzepłą krwią,
chociaż boli brak
skarpety i podszewki kieszeni
płaszcza.

Dylemat:
czy kieszeń ma podszewkę,
czy kiedykolwiek miałem płaszcz.
I najważniejsze:
prawa czy lewa skarpetka.

Nie śpię
i już wiem – nie warto
podsłuchiwać nocnych szelestów,
rozmów dobiegających spod łóżka
i z wnętrza szaf.

Normalnie Trainspotting,
tylko tak przaśny, że muszę
zakrzyknąć w noc:
a niech to trafi szlag.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Krzysztof Konrad Kurc, 2 lutego 2023

Estrada

Estrada

nie chcę nagłej śmierci
bo po co mi ona
może i lekka
a tak mówią

inni co niby jeszcze żyją
tak trochę snami
z dziś do już
nie zwątpią

że za pejzażem jest mur
wiem od dawna
mur bielony
też wapnem

ciała nieposłuszne duszy
zasypać garścią
po garściach
niewinnych

powodów żadnych nie daj
nam miły panie
do wojenek
sobowtórów

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

violetta, 2 lutego 2023

List do przyjaciela

jak masz się czy ciepło lub drętwo
ciągle biegniesz za nurtem może spokojnie

a ja w bezruchu by zobaczyć razem
rozbłyskującym cudownymi kolorami

gdyby nie te małe rzeczy utonęłabym
w rzeczywistości zmieniłam priorytety

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 2 lutego 2023

Nastroje. Psychodela

Euforia,
po drugiej stronie
dno studni, zamulone.
Muchy nad głową,
zastępstwo motyli
w brzuchu.

Na nic
ucieranie błękitów
w kamiennym moździerzu,
czarne chmury czekają
na dogodny moment
by zepsuć pejzażyk malowany
z mozołem.

Zimno,
pędzle spłoną
w przebłagalny ogniu,
to niczego nie zmieni
tylko ręce pozostaną ciepłe
na czas potrzebny
do udzielenia błogosławieństw.

Na prawo i lewo, komu popadnie
w tej ciszy przed burzą,
po niej euforia.
I tak dalej,
wiadomo – jak było na początku
aż do amen.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Senograsta, 2 lutego 2023

Białe duchy (czapla biała) (Z tomu Rytuały poza zasłoną)

(par.267 Wola mocy)

nie mam siły dla mogiły
podmiot i przedmiot są częściami jednej rzeczywistości
koń i płot
one śpią, on skubie trawę we śnie
z takim spokojem
z jakim stoi łuszczący się płot
i z jakim rośliny powstają i upadają

zwierzęta rodzą się w przerażeniu i giną w przerażeniu
czaple białe unikają ludzi
białe duchy, ożywione części, płatki śniegu, ożywione
obłoki, chwile
gonię je, uciekają przed zdjęciem
jedna wchodzi w cumulusy,
zwierzę boi się nieprzewidywalności innego
zwierzęcia - jego musu atakowania - skąd ma wiedzieć,
że jej nie chcę zjeść, skąd ja mam to wiedzieć ?!

te drzewa i rzeka już były w śnie
włóczęgi dziecięce już były w śnie dzieciństwa
upadek z konia, ból nie przeszkodziły bym spotkał
białe duchy
o skali uczył Nietzsche, i w tej skali obłoki ja ból strach i
czaple i słodka chwila wszechświata, który się ze mną
spotkał
przybił piątkę

wysoko wysoko odleciała zlewa się z bielą obłoków
kołuje, coś mi pokazuje, ten dystans zadowala oboje
wiersz jest takim oderwaniem, lotem, wolny wolny, zajęty
och, jak lubię gonić zwierzęta oczami by się zbliżyć
do niezrozumienia na wspólnej podstawie rzeczywistości
przekreślenie się wzajemne
unikanie się wzajemne
„zniweczył się wspólnie ten łagodny walc“

jej stado jest mądre, nasze stado jest głupie
ono lepiej zna wroga, nie wirusa, a człowieka
czaple i ludzie nie są dla siebie przedmiotami
są czymś więcej
żona - podstawa samozachowania się mężczyzny

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

sam53, 1 lutego 2023

Szczęście

mówią że ślepiec zobaczy to co zechce
choć garbatą dziwkę z jedną piersią poznawał po głosie
matkę po zapachu
podobno słyszał boga
który dał mu wyobraźnię

opowiadał nam o mokrym dziecku
z mózgiem wylewajacym się przez oczy
o niepopełnionych jeszcze grzechach
o uczuciu skradzionym bez wiary że prawdziwe
wiązał nieswoje historie w całość
przemawiał wierszem
w jego obecności
słowo nabierało szyku barwy i treści

kiedyś spotkał śmierć
miał szczęście
zabrała mu tylko oczy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Bardziej, 1 lutego 2023

Nazwij to snem

Nagle myśl o tym że kiedy wyciszy się całkowicie fonia zgaśnie
wewnętrzny odbiornik pole widzenia zwęży się i dobiegnie końca
peregrynacja obrazu na tym odcinku wszystko mgliste więc trzeba
czujnie zwracać uwagę na znaki bo łatwo można pomylić ze snem

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 1 lutego 2023

Post scriptum

Jest zima, trzeszczy,
być może to szwy świata przekroczyły
termin ważności. Ty się nie martwisz,
skoro postanowiłaś istnieć
wyłącznie poza czasoprzestrzenią.

Przepraszam,
ale jak wiesz wszelkie wszelkie ceremonie
napawają mnie obrzydzeniem,
a ty i tak nie lubisz ciętych kwiatów.

Świeci słońce delikatnie muskając
drżące krople wody, śnieg topnieje
powoli. Mogłaś nie zauważyć,
skoro śpisz, zmęczona.

Jednak wolałbym głaskać twoje włosy
rozsypane na poduszce. Nic się nie dzieje
bez przyczyny – ze wszystkich słów,
w które można ubrać ból,
te są prawdopodobnie najgłupsze.