Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

Yaro, 30 lipca 2020

nadwrażliwym synom

ówczesnym mundurowym co otarli się o kostuchę
otarłem się o gówno gorsze niż białogłowa
wyczerpała mnie chora głowa
schizofrenia gorsza niż dama lekkich obyczajów

żyję nie szczędząc bohaterom czci
nie byłem nim lecz służyłem im

teraz to wiem
torowałem drogę szturmanom
istnieć z nimi to był szczyt
silny i zły
cała młodość piękne chwile
noce krótkie za długie dni

całym sercem oddany nadwrażliwy
czuwałem
wtedy spałeś
na kacu zalany wypadem na miasta dno

widziałem wiele rozumiem dużo
bez alkoholu można bawić się
lecz po co

nie wierzę w słowa w telewizji
uciekam
w Bieszczadach zbuduje dom
taki z bali drewniany nie betonowy schron

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Deadbat, 29 lipca 2020

Nienawiść I

Jakim prawem szepczesz
Superior Superior
Krwawy starcze
swoimi zeschniętymi rozkwaszonymi ustami
Superior Superior
Międlisz w ustach bezzębnych

Kto jak nie ty sam sobie nadałeś prawo i znaczenie
Świadomie zapominając O Tym Który Istnieje
Nie wierzysz już w żadnego Boga
Nie pamiętasz wciąż jeszcze
Że jedna chwila i Jego skinienie
I nie będzie śladu po całym twym rodzaju
na tej biednej planecie

Oto twoi biedni
Ludzie-śmieci i proch Ziemi
postanawiają przestać nim być dłużej
Policzyli się już i w moc uwierzyli
Naoglądali się bogactwa które wciąż skapuje
pomiędzy ustami twoich bogaczy
i z ich tłustych karków
Mają już dosyć całożyciowej harówki
zlizywania z podłogi tych ochłapów
Nie drżysz przed nimi starcze
Spójrz ich jest tak wiele
Strach powinien przywrócić ci zmysły
Czy policję wyprowadzisz na ulicę
Czy wojsko pomoże ci ocaleć
Czy nikt nie kiwnie palcem
kiedy ich zębate ostrze wstrząśnie Twoim gardłem
będą się patrzeć gdzie indziej
I z ludzkiego piekła
podźwignie się nowy porządek
W ów szczęśliwy poranek
Nowi nam zajaśnieją bogacze

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 29 lipca 2020

Spod maseczki reżimu

To opinia lekarza:
Wirus w nas się namnaża,
a odporność słabnie wraz z wiekiem.
.
Człek, jak wszystko,co żyje -
je, oddycha i pije.
Kontaktuje się z innym człowiekiem.
.
Teraz trzyma się z dala,
ale to, co wydala
kanałami spływa do rzeki.
.
A przyczynę zakażeń
rzeka niesie na plażę,
nad jeziora, nad stawy i cieki.
.
Przy nich w letnie upały
już się tłumy zebrały,
by się pluskać i chłodzić masowo.
.
I tam, gdzie było drogo,
teraz wszyscy już mogą
za bon chłonąć wiatr kropelkowo!
.
Wspomnijmy przy okazji:
To w ciepłych wodach Azji
narodziła się na świecie grypa.
.
Przenosiły ją kaczki
do rozlewisk spluwaczki.
Nie uprzedził nikt, że to lipa!
.
Powstał obieg zamknięty.
Wirus i detergenty
naprzemiennie i sezonowo
powracają na łamy
przedwyborczej reklamy,
jaką media nas karmią NIEZDROWO!
.
Spod maseczki reżimu
infekuje nas przymus!
Finansowe nakłada kary,
a wybiórcze lockdown-y
stan zwiększają zapalny
i z nas - starych składają ofiary.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 29 lipca 2020

różnie to widzę

jak para kropel na zielonym liściu
są podobieństwa odmienności
dość by rozdzielić się

siła intelekt
dusza serce
dobro zło

ekscentryczny jest ten świat

nurty takie same
wektory przeciwne
jednakże się przyciągają

przeciwieństwa każdy inaczej patrzy w świat
widzę piwo ona widzi lakier do paznokci

kontrasty są dobre na dobre czasy

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Deadbat, 29 lipca 2020

Anhedonia

Poprzez rozerwane poły zasłony w świątyni
na pył i kurz dróg naszych patrzymy
Wokół przemijają dni noce i światy
Nie ma drogowskazów poza tymi
w które my sami uwierzymy

Wielobarwne dyliżanse mkną po pustych drogach
Czasem weselne białe
czasem żałobne czarne
I ranić oczy potrafią doskonale
wszystkie te barwy pomiędzy tymi

Czy któryś ma cel naprawdę konieczny
niezbędny i prawdziwy

Nie wiem przecież nic
Poza tym jednym
teraz jest prawdziwym

Oto czas kiedy widzę w środku światło
które pulsuje czerwienią
czy to bóg słowo prawda czy miłość
a może światło przeciwatomowego alarmu

Skąd mam to wiedzieć
W moim przypadku
jakie to ma znaczenie

Przepraszam
Że czasami nie czuję niczego
śmierć i życie jednym są w sobie wówczas obojętnie
Milczą jednakowo zamiast krzyczeć sercem

Oto kurz czasu destrukcja i entropia bytów
degrengolada życia
grzech
niewybaczalny
Jedyny prawdziwy

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek, 28 lipca 2020

Epitafium piszemy epoce

Świat się wali. Żar pali,
"a Szefowa nas chwali"
w naszym domu
nieznana nikomu!
"GIS już tworzy wytyczne."
Wieści są idiotyczne!
Wpłacił milion dowódca Gromu?
.
Rząd miliardów ma krocie.
Bank zarobił na złocie,
a na plażach jest rojno za bony.
Ton mediów - bogobojny,
za to warczą psy wojny.
Nie brak tekstów z losem pogodzonych.
.
Czy to rozbłysk? Czy Covid...
zagraża człowiekowi?
Najmniejszego już nie ma znaczenia!
Zmiłuj się Jezu! Chryste!
Wciąż nie jest oczywiste:
Kto na Ziemi jest Antychrystem???
.
Ludziom już braknie tchu!
Oświeć nas! Who is who?
Gdy owoce zbierają złe moce.
W dali cztery rżą konie.
Pot nam spływa na skronie.
Epitafium piszemy epoce.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Teresa Tomys, 27 lipca 2020

jeszcze lato

a już pomarańczowe kiście jarzębiny
ostatnie kwiaty jaśminu
czarne jak węgle dojrzałe wiśnie
przekwitłe maki prawie dzwonią
wciąż ciepłe wieczory
tylko poranki witają chłodem
w przemijaniu jest coś pięknego
nagle
znajdujemy czas na wszystko
zwalniamy
mamy w sobie spokój
bogactwo minionego
pierwsze srebrne włosy
i wciąż nadzieję
za każdym razem nową
myślę
że dopiero jestem wpół drogi
jeszcze idę lekko
czasem pod wiatr
ale
niczego nie odkładam na jutro

VII.202/T.Tomys

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Yaro, 27 lipca 2020

z lotu ptaka

jestem żołnierzem a nie potworem
na piersi błyszczy medal
niczego nie ukrywam pilnuję
byście mogli spać spokojnie

byłem na niejednej wojnie z samym sobą
spadochronie mój rozwijaj się
jak anioły z nieba spadamy tam gdzie
spada śmierć na niewinnych ludzi

źli są wśród nas złe plany brudne myśli
wyciągam dłonie do nieba
prosząc o pokój o spokojne niebo
myśli moje błądzą pośród kul

wyzywają nas od morderców
nasze dusze i serca znoszą ból
zmęczeni dniem czuwamy nocą
złe wilki nadchodzą nie poddamy się

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

violetta, 26 lipca 2020

Schłodzona

pieszczotliwym dotykiem splątani w swoich objęciach
tulimy się bez końca
z bledniejącej mgiełki w wyzwaniu błękitu

chłodem schodzisz
przez moją szyję pod bluzkę
w głąb rękawów i wracasz wzdłuż ramion do palców

kiedy razem najlepiej

liczba komentarzy: 0 | punkty: 4 | szczegóły

jesienna70, 26 lipca 2020

dni i noce

najczęściej budzi mnie drozd
rozdzielający śpiewem
ciemność od blasku

czasem ledwo oddycham
czasem furkoczę
spódnicami po domu

nocami wypatruję
w telefonie wieści
które nie nadejdą

nie sprzątam już pajęczyn
nie wpadniesz więcej
na sernik z rodzynkami

* Tatusiowi

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

10 - 30 - 100