poezja

poezja
drachma

drachma, 2 marca 2022

Merlin Blue

sargassowe morze oliwko złoty glonów
wodny bezmiar w nim rybki sargassowe
z talentem naśladowczym imitują plechy
brunatnic łaknących światła podobnych
do winogrona sarga ze słonecznych winnic
portugalii widzianych w butelce

w festusie wino beaujolais nouveau obco
kuchnia japońska plechy sproszkowane
używa w charakterze przyprawy do potraw
kobo to coś z oliwko złotym snem ukwiał
jak ikra węgorz płynący tam raz w życiu
aby odbyć tarło i umrzeć pośród
mikroskopijnych mszywiołów

yumemi kobo programator snów firmy takara
z mgieł bez ruchu i ciszy zielonych pól
w bezwietrznej przestrzeni dryfując
latający holender puszcza rybie oko
to zwiastun śmierci nieuchronnej
rozłożonej w czasie przypływu i odpływu
elegia na odejście w ciemność

6 kwietnia 2004

https://youtu.be/PjliubjfJl8


liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Marek Gajowniczek

Marek Gajowniczek, 1 marca 2022

Idą pancry na Kijów

Zdesperowani ciężkimi klęskami,
Chcąc miasto do poddania zmusić,
Ciągną długimi kolumnami
Pancry z sąsiedniej Białorusi.
.
Wstrzymuje strach - pogania gniew.
Nie baczą na liczne ofiary.
Potaniała rosyjska krew.
Czekają na nich Bayraktary.
.
Ostatni dzień... może godzina.
Nie oglądają się do tyłów
Nie cofną się! Rozkaz Putina.
Idą, idą pancry na Kijów.
.
Chcą uderzyć nawałą ogniową
W serce miasta, matki i dzieci.
Dzielne miasto dostało broń nową.
Nie wiadomo skąd śmierć nadleci.
.
Może to być butelka z benzyną.
Może salwa myśliwca SU -
Nie zapyta nikt tego, co zginął -
Skąd i po co przyszedłeś tu?


liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro

Yaro, 1 marca 2022

Hej sokoły

Sztorm stulecia sztandary patrzą
W niebo oczom nie wierzę
Płonie ognisko płoną ciała
Chłopcy idą dziś ginąć za Ukrainę
Śmierć niepotrzebnie krąży
między życiem a szańcem

Nie tędy droga nigdzie nie dojdziemy
Drogą donikąd przez przepastne stepy
Zanurzam się odpływam
szukam czegoś co pozwala
zachować ostrożność podczas snu

Boję się ludzi uciekam z domu
Tak nazywam Polskę oazę spokoju
Brakuje odwagi pewności siebie
Zakazuję w pamięci i nie potrafię
Zapomnieć rodzinnych ogrodów

Narodzić się na nowo
odświeżyć prawdę mówiąc o pokoju
Gdzie siła walki
gdzie głód pragnienie
umyka miłość ucieka z chwilą
Jak chłopak z dziewczyną

Istnieje możliwość odbioru
osobistego wyczekiwania końca
By zacząć od początku żywot

Człowieka marnego w obliczu Boga
Pokraczną wojną zamykam powieki
By nie ujrzeć krzywdy pokrytej popiołem


liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Arsis

Arsis, 1 marca 2022

Nierzeczywista III

Niedosłyszę, co do mnie mówisz, bowiem zagłusza cię szelest liści, ciepłego wiatru, odmętów
czasu…

Słoneczne prześwity na twojej twarzy,
na mojej…

… śpiew ptaków niesie się nieskończony…

Powiedz mi… tak wiem, milczysz… Przepojone milczeniem twoje usta,
twoje dłonie
nieruchome, blade…

… jesteś,
nie
ma
ciebie…

… daleka, odległa… bliska…

I znowu dotykam twoich skroni, przedzierając się przez burzę rozwianych włosów…
Jesteś taka nierzeczywista, odrealniona, przejrzysta tym tchnieniem gorącego lata…

Obejmuję ciebie, przeszywając próżnię, obejmując drzewo, całując pachnącą żywicą korę…

Szepcze do mnie,
wywołuje moje imię…

Skąd
wie?

Jakim
cudem?

… wśród zgiełku owadów
roztrącających powietrze,
wśród wieloziela, wśród skwaru…

Przede mną cień rozbujanej gałązki zastyga…

(Włodzimierz Zastawniak, 2022-03-01)

***

https://www.youtube.com/watch?v=ZOIe_vDjZ14


liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Marek Gajowniczek

Marek Gajowniczek, 28 lutego 2022

Grad

Żywym ogniem spadł na Charków
Grad wielu pocisków z nieba.
Nie kolorowych jarmarków,
Broni i krwi im potrzeba!
.
Czynów zamiast propozycji.
Krwi dla rannych. Dla żołnierzy -
Dronów oraz amunicji,
By to piekło mogli przeżyć.
.
Zniszczyć wyrzutków wyrzutnie.
Zabójców matek i dzieci,
Próbujących zgnieść okrutnie
Każdy ludzki w świecie sprzeciw!
.
Nawet, kiedy negocjują
O pokoju i rozejmie,
Obok burzą i mordują!
Kto rękawicę podejmie?
.
Świat się dowie o Charkowie!
Ta rana się nie zabliźni!
Zapamięta katów człowiek,
Gradem mordujacych bliźnich!


liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

smokjerzy

smokjerzy, 28 lutego 2022

schadzka

słońce pod kreską
długie cienie żurawi
flirtują z ciszą


liczba komentarzy: 6 | punkty: 9 | szczegóły

Marek Gajowniczek

Marek Gajowniczek, 28 lutego 2022

Rozmowy z katem

Przyjdziesz do nas wiedźmo Wschodu,
by dać upust bez powodu,
imaginowanym żalom,
które Ukrainę palą?
.
Przyjść zamierzasz i planujesz.
Każdy z nas twój powiew czuje -
desperacji szytej strachem
przed szleńczych dążeń krachem.
.
Kropla czarę gróźb przeleje!
Wszyscy wiedzą skąd wiatr wieje,
a świat zarazę powstrzyma,
tam, gdzie zły się rodzi klimat!
.
Tym, co chcą niebo otworzyć,
Jeden dotyk palcem bożym
w odpowiedni cel wystarczy,
by pies wojny przestał warczeć!
.
Lepiej przepowiedni treść
jak Św. Jan zgnieść i zjeść
nim złamiesz pieczęć ostanią,
stojąc już o krok przed matnią!


liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro

Yaro, 27 lutego 2022

pokonajmy siebie

nie skąpcie szalonej zabawy
hulam dziś by jutro walczyć
ramię przy ramieniu z bratem
jesteśmy wodą wiatrem ogniem

pójdziemy do boju twarzą w twarz
spotkamy braci Słowian podamy sobie dłonie
niech walczą wodzowie chorzy z nienawiści
nie ma w nas gniewu wyparliśmy zło

władcy tego świata wymyślili niezgodę
wolni niezdobyci niepokonani w słowach
walczymy na frontach pełnych miłości
dziewczyna wojenka dziewczyna matka

wojenka nie wybacza matka kocha tuli dziecko
wrócimy cali zdrowi chorzy na obraz wojny
nigdy więcej dla przestrogi przemoc rodzi
złe myśli boskie wyroki niezbadane upadamy na kolana

przed Bogiem przed dobrem nie do zdobycia
twierdza miłości modlitwy gorące płyną do nieba
wysłuchaj Panie głosu stworzeń boskich
zbudujemy dom zbudujemy w ojczyźnie raj


liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

violetta

violetta, 27 lutego 2022

Tęsknota

marzę o letnim domu przy plaży
ssiesz jasną falą
wyławiam w niebieskiej przestrzeni
łaskotanie palców zmienia się na gwiazdy


liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Krzysztof Bencal (Benon Punicki)

Krzysztof Bencal (Benon Punicki), 27 lutego 2022

Oficjalny zwiastun tomiku "Wrocławski spleen"

2. Anna Dymna
wychodzi ze studia

Proszę Cię, Panie, jeszcze o „sept” lat życia! Żyję
już o rok dłużej niż Arthur Rimbaud. Umrzeć chciałbym –
ja, Twój rak – na rok przed wstąpieniem w baudelaire’owski wiek,
w pełni władz umysłowych oraz fizycznie sprawny.

Kiedy poeta Baran gwałcił aktorkę Dymną
w obecności aktora Treli – który myślał sobie:
„Świetnie grają swe role!” – Tokarczuk, której Nobel
nie pomieszał w głowie, rzekła: „Daję Oldze tylko

chwilkę na śmierć. Jeśli w tym czasie plan mi nie wyjdzie,
pewnie pogodzę się ze swoją nieśmiertelnością”.
Różewicz od Dąbrowskiego znów łapówkę przyjmie

w piekle, a JACK P. zachwyci się DEJ(Z)WIDA piosnką.
Wiem: stworzywszy świat, nie miałeś komu dedykować
swego dzieła. Słuchaj mych próśb. Nie chcę plagiatować.

luty 2022

8. Francja eleg(i)ancja
(wiersz proputinowski?)

W Oławie jest kościół. Znajduje się w nim kruchta.
W kruchcie stoi kropielnica z wodą święconą.
Każdy, kto palec w niej co jakiś czas zanurza,
wskazuje na mapie miejsce, gdzie chciałby spocząć.

Po oławskich osiedlach, rynku i ulicach
poruszają się pijacy, niczym topory.
Bóg, nie przymierzając się do niczego, głowy –
płaskie jak seria dowcipów – flaszkom odcina.

W niebie, państwie nadziemnym, nie ma gruntu, w którym
można by grzebać zmarłych. Podrzucam, Julianie,
podrzucam majtki kurw na wysokość lamp świateł!

Granat, któregom nie trzymał, kęs hymnu ugryzł,
wypluł. Ja – piewca siebie, w dodatku ignorant –
powiadam: „Od kałuży do kałuży Polska!”.

24 lutego 2022

30. Wrocławski spleen

Słońce to mop, który łzy pochłania najlepiej!
Bóg zamacza go w oczach mych, zmywa firmament.
„Gdybym wrócił do miasta rodzinnego – dziadek
mówił – na Ukrainie, zabiliby mnie”. Nie

chcę już nosić nazwiska ojca ani matki,
która raz rzekła: „Tatę spłodził fagas babki”.
Czy boję się uchodźców ze Wschodu? Tramwajem
jadąc, powtarzam treści czołówek z brukowca.

Ważnym składnikiem mego wieszczego żywota
jest wasz sen (moja jawa). Tak w śmierci bogactwie
się pławię. Wrocławski spleen już znam. Niepodmyty,

spocony pod pachami, spóźniony, trzymam się
pionowych rurek. Nade mną wiszą uchwyty.
Na linii członka brak głów. Sprośne wirowanie!

luty 2022


liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły


  10 - 30 - 100  

Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1