Latest items:

Poetry

	Yaro
	PROFILE About me Friends (17) Poetry (2351) Prose (6) Photography (17) Diary (6)

latest best rating most commented

Yaro, 26 june 2018

tak to boli

każdego ranka budząc się
czuję lęk kto stworzył go
kto kierować chce mną
wyrwany ze snu umieram znów

dokąd wiedzie droga
te fałszywe twarze
wciąż wskazują nam
dokąd iść
mam dość chcę do domu

mamo wołam cię
dlaczego wydałaś mnie na świat
ja nie jestem stąd
tutaj nie jest mój dom

każdego ranka jem chleb z biedronki
parówki o smaku gąbki do mycia aut
okradają nas z życia cały czas
wychodzę mam gdzieś to miasto kłamstw

dokąd wiedzie droga
te fałszywe twarze
wciąż wskazują nam
dokąd iść
mam dość chcę do domu

mamo wołam cię
dlaczego wydałaś mnie na świat
ja nie jestem stąd
tutaj nie jest mój dom

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Yaro, 21 june 2018

tak niewiele

tak jak na lekarstwo mam
wszystko chcą pozabierać

gdy nie będę istnieć
nie obdarujesz mnie
niejasnym uśmiechem

jedynie w pamięci zarys
krzywego wspomnienia

zablokowany w garści mały świat
zanurzam pod powiekami
utonąć dziś we łzach
okryty przygnębieniem szarego dnia
upływam zużyty
zblazowany miarą człowieka

wiosna nie nadciąga
nie zakwitnę latem

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 21 june 2018

cholernie straszne są dni w depresji

upłynęło wiele lat
wiatr wiał w Wiśle masa wody
kłody gałęzie czarne liście na brzegu
czułem chłód strachu jakby był wieczny
bałem się przez szarość dni

nie opuszczałem czterech ścian
muzyka na uszach w centrum ja
kilku dźwięków na pięciolinii których się nie boję

doświadczałem dyskomfortu
jakby inny sort

walczyłem z demonami przegrywałem
nieśmiały wstydziłem się siebie
a inni wstydzili się mnie

zaniedbany opuszczony przez świat
oprócz żony nikt nie podał
szczerze ciepła dłoni

śmiech był ze mnie
myślałem żeby odejść

skończyć pewien rozdział
by spisał ktoś to był on
chłopa szkoda

przyszedł do mnie On
ścisną mą dłoń
powiedział idź i nie grzesz
upadek człowieka zabija ducha

gdy uwierzysz
nic nie powstrzyma cię przed życia snem

najważniejsza rodzina
podnieść człowieka gdy upada

są rzeczy o których nikt nie wspomina
ważne by iść do przodu mimo niepogody
wytrwale biec w bólu

w pocie na czole wzbić się
ponad fale na głębiny

kochać Boga gdy w nas mniej
w małości tu na dole

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

Yaro, 18 june 2018

mam na imię tułaczka

tułam się w ich świecie
ślizgam się ulicami zatłoczonych miast

zasypiam z odrobiną szczęścia między zębami
przytulam twarz do ciepłych kartonów

idę przed siebie ze spuszczoną głową
jak świnia co nie widzi nieba
lustruję też w kierunku gwiazd

podkarmiam gołębie resztkami westchnień
ulice niebezpieczne oschłe
przykre bez uczuć

latarnie uśmiechem w oczy
samochody mówią do mnie
strugam miny grymasem czasem

idę zmarznięty ulicą złotą
układa się bruk z kilku wspomnień

brukowany do lasu wjazd
szlaban znak byś wiedział
że las jest zielony

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 16 june 2018

widzę to mizernie

dni przeminą

słowa uschną
sawanny na popiół ususzą siwowłosy
róże przekwitną i ciało kobiety

choroby posiądą wnętrzności
lekami wymęczeni

zmarniejemy schorzali garbaci
marność nad bezwartościowościami

żyj tak długo jak starczy sił
ciało bezbarwne
tchnienie do opatrzności się pnie

number of comments: 3 | rating: 2 | detail

Yaro, 14 june 2018

być żywiołem

być jak skała
twarda samotna
z czasem zwietrzała
na niej orle gniazdo
wykute mocne

być jak woda zimna
czysta co życie niesie
w objęciach dzban
z czasem mętnieje
zbija życie dając życie

być wiatrem
co dmie we dnie
podnieca ogień
przegania obłoki
nagina karku drzewom

być ogniem co
rozgrzewa drwa serc płomień
gdy zimno rozpal ogień
Jezus przyniesie żar miłości
by chrzcić przez ogień

number of comments: 2 | rating: 1 | detail

Yaro, 14 june 2018

prawda

ile w nas prawdy o tyle samo kłamstw
na torach gdy nocą zanucę kilka słów
powiem że doskonale wyglądasz
tak na prawdę wygląd twój
posiada pewną wymowę
lecz dla mnie nie znaczy nic
ważne że ze mną zaśpiewasz

samotnikiem stworzył mnie świat
w osamotnieniu wykuwam sens prawdy
uczeni mówią że życie to choroba
przenoszona drogą płciową
jak dla mnie to fałsz
życie cudem albo i nie
kto to wie o życie

ksiądz kradnie dusze łamie ducha
patrzy w tacę jak na sztukę mięsa
nie chcę go słuchać
prawdą są narodziny i zgon
jeśli niebo w nie wierzę
piekło jest przejściem albo bywa tutaj
co prawdą co zabija szary dzień

nie masz czasu by się zastanowić
szef ciągle dzwoni

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 11 june 2018

z szelestem piór

zadaję pytanie

działam mimowolnie
czy ptaki są wolne
nieskrępowane płatem nieba
drzewa podnoszą dumnie korony
wznosi w podziękowaniu duszpasterz ramiona

dokąd wodzi droga w lesie
życie wielką niewiadomą
miesza mi się całość

co się chytrzy
w duszy tli się iskra
w głowie refleksje
każdy ma wewnętrzne pięć minut

w kole wszelkie dobro się zamyka
jak drzwi przed tajemnicą
przed złodziejem
czasem przed niegodziwością

mam na krańcu języka parę autentycznych zdań
coś umyka
coś ginie
wiesza się na klamce
ktoś łyka jaki jest sens

wyczerpany nasz wiek

dobijamy do brzegu nie ma potwornych fal

ptaki są nie opodal usłysz poszum piór

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 6 june 2018

jutro

nie dam rady by brodzić
rozdzierać szaty o każdy krok

taszczyć się z zamiarem o innowację jutra
sensacją zbudzę porę dnia
odmienię linię życia
twarzy nie zmienię

pokryję na zielono pokój
wyprostuję rozważania

prostolinijny wytoczę się na ulicę
będę wrzeszczał by uwierzył na słowo tłum
w słowa które niosę na jutro

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Yaro, 2 june 2018

ona pozmienia

Pomiędzy nami zamknięty już rozdział,
zamknięty niczym brama, z której niczego
nie można wyczytać poza wyborem wielu dróg
tuż za nią.

Chwile, które nadejdą następnego dnia,
będą zwiastunem mojego sam na sam,
gdy w głowie kręci się kołem grunt tak słaby
jak ja.

Nawet ten sam chodnik pozostał ułożony niewygodnie,
nie wie, co go czeka po a było tak dobrze.

Więc udaję, że nie szukam ciebie,
udaję, że tylko zimno tęskni
do zgonu w objęciach mamy.