Poetry

życie pisane palcem na wodzie 
obudzić się nie potrafię
dniem idąc zaćpany snem 
wiele omija mnie 
skrywają prawdy sens
 
nie man sił by biec
nic nie umiem sobie udowodnić 
niech żyje świat reklamówek
spakujcie mnie w worek 
do rzeki gdzie jej bieg zapomnieć 
zrodzić nowy świt
 
w nieprawdzie snuć myśli zgniłych lat 
Chrystus dał przykazanie miłości 
kilka zwykłych prawd bez pretensji 
robimy widły z igły mistyfikacja błazenada
hierarchia i władza
 
życie proste miłe kocham je 
mam dość wyzysku pędzenia wprzód
pragnę kochać bez zazdrości 
nie chcę kraść zabijać
dobrze mieć szczere intencje 
 
wiatr zamiata liście wiosenny czas 
pragnę odrodzić się wiosną
nie umrzeć tego lata zakwitnę w prawdzie
by świadectwo dać nawrócić kilka dusz
odpocząć pod drzewem 
 
prostych słów sens na pamiątkę ostatnich dni 
wino i chleb podzielmy się 
zwykły posiłek ma sens 
w nim więcej miłość niż w słowach 
 
Jezus Chrystus Nasz Pan
w sercu Go warto skryć jak skarb