5 august 2013
we śnie
podpełzam do siebie
niczym indiański tropiciel
wsłuchuję się uważnie
w oddychającą twarz
morze
zagarnia gwar
ludzkich stóp
potem po śladach
wchodzi do domów i miast
strach
czai się
w wąskich przejściach
niewielu potrafi sprostać
jego zagadkom
16.07.2013
2 february 2025
Fajne, intrygujące
2 february 2025
:))
2 february 2025
Ba.
2 february 2025
Po prostu świetny!
2 february 2025
Cudnie!
2 february 2025
Ukłon ode mnie.
1 february 2025
brawo
1 february 2025
czaple są piękne, ale żurawie chyba jeszcze
1 february 2025
te kwiaty to były od niej właśnie, prezent
1 february 2025
dzięki, te zanikające zanikanie to taka zagwostka
1 february 2025
a to pech, ale proza, ja jednak gonie czasem
1 february 2025
Tak, chyba każdy piszący ma podobne marzenia, myślę,
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
1 february 2025
wiesiek
1 february 2025
ajw
1 february 2025
ajw
31 january 2025
wiesiek
31 january 2025
ajw
30 january 2025
Jaga
30 january 2025
ajw
29 january 2025
absynt
29 january 2025
wiesiek
28 january 2025
wiesiek