Poezja

Czy to ty?
Tak, ja to ja,
tylko teraz starszy, nieco.
Ty jak zawsze - przeurocza.
Tylko mnie tak lata lecą.
Tak myślałam, że to ty.
Nikt inny by nie potrafił.
No, pocałuj. Miałam sny.
Obejmij mnie.
Co się gapisz.
Pamiętałam i myślałam,
że to o mnie chyba piszesz.
Pewnie byłeś na mnie zły.
Powiedz prawdę.
Niech usłyszę.
Zły? Na ciebie? - Niemożliwe,
ale długo wspominałem.
To wszystko było zbyt tkliwe.
Wtedy nic nie rozumiałem.
Nie wracajmy. Przeczuwałam.
Pomyślałam, że cię spotkam.
Z boku, w kącie, trochę stałam,
wiesz, ja zawsze jak idiotka.
W końcu myślę - podejść muszę,
lecz przy tobie takie damy.
Trzymasz klasę. Lekki brzuszek.
Usiądziemy? Pogadamy.

A za oknem żółte liście.
Rozświetlone. Błyszczą złotem.
Pamiętam ją oczywiście.
Trochę mniej, co było potem.
Patrzę w oczy i żałuję
i przebieram możliwości.
Chanel - piątka. Zapach czuję.
Potrafi jesień zezłościć.